Een tripje naar de glasbak, ik heb er altijd een haat/liefde-relatie (oké, misschien niet zo heftig) mee. Thuis hebben we een heel fijn afvalscheidingssysteem waarbij de potjes en flesjes keurig in de bak worden verzameld. Om niet te vaak naar de glasbak te hoeven, verzamelen we al het glaswerk totdat het een flinke berg is geworden.
Tijdens het glasbaktripje ben ik dus altijd bepakt en bezakt met rinkelende geluiden onderweg. Vooral het neerzetten van de tassen geeft dat herkenbare ‘alcoholische’ geluid.
Afgelopen maand (en ik nog steeds!) deden Daan en ik aan dry january. Zo hebben we bier o.a. vervangen voor alcoholvrije biertjes. Leuk om ook eens te ontdekken welke alcoholvrije biertjes wel lekker zijn (ik zeg: Bavaria IPA!). Bij het weggooien van het glas valt echter niet direct te zien dat het allemaal nulletjes zijn die ik wegwerp. Zo gebeurt het dus dat ik mijn glaswerk een beetje ‘time’: nonchalant haal ik de (vele) potjes pindakaas uit de tas bij de langslopende wandelaars. Alcoholvrije flesjes zien het daglicht wanneer er even niemand in de buurt is.
Toen ik besefte met welk scheidingssysteem ik op dat moment bezig was, moest ik best hard lachen. Alsof ik zelf oplet wat anderen weggooien. Nou ja… zal vast wel eens gebeuren ;).
Ik ben heel benieuwd wie dit herkent, hihihi.
Scheiden en scheiden en het gescheidene nogmaals scheiden als scheidexpert, beducht voor blikken (blik moet je ook scheiden) van mensen die onbescheiden keiken, o nee kijken.
Scheid lustig voort, maar scheid nooit van Daan🤗
Er staat gewoon statiegeld op de 0.0 flesjes hoor Laura 😅 die hoeven niet in de glasbak
Auteur
Die kleinere flesjes met draaidop moet je wel in de glasbak gooien! (Of ik heb echt scheel gekeken, dan is dat ook weer blogwaardig hihi).