Het is voorjaarsvakantie en we hebben een huisje via airbnb geboekt.
“Oh top, we hoeven niet ergens de sleutel op te halen, die ligt gewoon bij het huisje!” Scheelt weer een “Corona-contact” ook ;-). We vinden inderdaad de sleutel bij een kaboutertje en gaan vervolgens naar binnen. Nadat we onze spullen hebben uitgepakt gaan we een stukje wandelen.
Die avond beginnen we ons diner met een kopje soep. Wanneer we halverwege onze soep zijn, horen we een enthousiaste “joehoe!” bij de voordeur. Het blijkt de beheerder van het huisje te zijn. “Hallo, welkom! Ik kom even wat uitleggen over de tv en de oven.”
De vrouw is erg vriendelijk en ook erg lang van stof, haha. Het wordt al snel een tactiek om niet te veel vragen te stellen; na elke vraag komt een enorm verhaal. We leren dat de vorige gasten de oven hebben gesloopt en dat er hier vlakbij een klooster staat. Na een kwartier vertrekt ze dan weer. Ik gok dat wij ongeveer 10 zinnen in totaal hebben gepraat, hihi.
We genieten van onze lauwe soep en praten even na. Een huisje met “zelf inchecken” zegt dus niet alles, ook niet in Corona tijden ;-).
Gruwel. Hoe lief aardig gezellig vriendelijk hartelijk die achtermekaarpraatniettestoppen mensen ook zijn, ze zijn heel eigenlijk een gruwel.
(hier tikt een ervaringsdeskundige in😂🆘)
Fijne dagen!