“Wil jij de kliko aan de weg zetten? Ik heb er geen tijd meer voor.” Normaal gesproken regelt Thomas altijd de kliko’s (top!), dus nu kan ik het inderdaad wel even doen.
Bij ons in de straat worden de kliko’s “voor” onze deur verzameld. Onze auto staat daar nog geparkeerd, dus ook die moet ik even wegzetten. Helaas heeft het gevroren, dus ik moet er eerst voor zorgen dat ik wat kan zien.
Na een aantal minuutjes kan ik weer door de ramen kijken en sta ik op het punt om de auto te verplaatsen. Ik rij een stukje achteruit en precies op dat moment parkeert een vrouw haar auto op de plek die ik in gedachten had. Grrr. Ik stap uit en leg uit dat ik op weg was naar die plek. Ze heeft de auto zo onhandig neergezet dat er precies niemand meer bijkan. Ik vraag haar vriendelijk of ze de auto wil aansluiten zodat ik er toch nog bij kan. Ze mompelt wat chagrijnig dat ze naar haar werk moet, maar verplaatst de auto gelukkig toch nog een stukje.
Een vrolijk begin van de dag, haha.
Hadden jullie maar een garage. Dan geen bevroren ruiten. Dan geen vuilniswagen in de weg staand. Dan geen chagrijnige parkeerplekinpikkers.
Maar ja——hadden.
En dat gedoe dus elke week——brrrrrr