Minimaal twee keer per dag een ommetje, dat is toch wel waar we voor willen gaan. Sneeuw of geen sneeuw, gewoon gaan met die banaan!
Nadat ik me vandaag in mijn winteroutfit heb gehesen (extra legging, shirt, een muts en dubbele handschoenen) schuifelen we in de richting van het park hier vlakbij. In precies 20 minuten (zonder sneeuw) kunnen we vanuit huis een perfect rondje door dat park lopen. Wanneer we bijna bij het park zijn, horen we een enórme knal. “JEZUS!” Ik voel mijn hartslag omhoog gaan en bedek mijn oren meteen. Als je me een beetje kent, weet je wat voor held ik ben met knallen. Boterhamzakjes (opgeblazen), ballonnen, vuurwerk, vreselijk haha!
Vlak na de knal roept een man heel droogjes onze kant op. “Klapband?” Hahaha. De knal was zo gigantisch hard dat het absoluut geen klapband kon zijn, maar toch vond ik ‘t een leuke opmerking. Helaas kan ik nu dus ook ‘klapband’ toevoegen aan mijn ‘angstenlijstje’, hihi ;-).
Klapband? Of rotje? Dat rotje schrok je je, huh… arme jij.
Toch, geprezen zij het feit dat je in Nederland en niet in een oorlogsland woont, ook al knalt het ook in ons landje soms heftig van de rellen. En van een klapband. Of een ballon. Sterkte🎈🎈