Zoals ik al wel eens eerder heb geschreven geef ik dit jaar één brugklas in het Engels wiskundeles. Ze moeten praten in het Engels, hun huiswerk in het Engels maken en ook toetsen moeten in het Engels. Ik vind het maar knap hoe snel ze dat oppakken. Het gaat mezelf ook best goed af, maar sóms vergeet ik het eventjes.
Wanneer leerlingen met een toets bezig zijn, geef ik een aantal keer aan hoeveel tijd ze nog hebben. “You have twenty minutes left”. Sommige leerlingen zijn totaal niet met de tijd bezig en zo houd ik ze een beetje scherp.
Soms kijk ik even op mijn laptop terwijl ik aan het surveilleren ben. Zo ook vandaag. Ik zie dat ik een mailtje heb gekregen en besluit om deze meteen te beantwoorden. Dan zie ik, terwijl ik het mailtje type, dat de leerlingen nog een paar minuten hebben. “Goed, jullie hebben nog twee minuten. Probeer je laatste antwoorden af te ronden.” De klas kijkt me aan en een paar beginnen te lachen. OEPS. “Ehh, for those who didn’t understand me, you have two minutes left.” Grappig hoe serieus de brugklas dit allemaal neemt, heel goed ;-).
Hi there, Engelstaligheid en brugpiepertjes…hoe ontstellend anders dan 68 jaar geleden toen ik een brugpieper was. En jij die onverdroten in het Engels (op dan even een vergissinkje na😜) wiskunde geeft! Tjonge.