De volgende ochtend gaat de wekker om 8 uur en ik doe de gordijnen open om naar het weer te kijken. Grijs en regenachtig, hmm. Mijn vriend belt de walvisorganisatie en helaas is het voor vandaag ook niet mogelijk. Kleine kans op walvissen, grote kans op zeeziekte. Nou ja, dan maar liever niet! Mooi excuus om nog eens ergens anders walvissen te gaan kijken.
Na het ontbijt besluiten we om naar Dimmuborgir te rijden, een mooi lavalandschap bij Myvatn (letterlijk: Muggenmeer). Er lopen hier verschillende wandelroutes en we besluiten sportief om de langste van 8km te doen. Bij de parkeerplaats drinken we eerst nog een koffie voordat we gaan beginnen. Stiekem was dit super ongemakkelijk, omdat ik niet verstaan had dat ik de koffie zelf uit de thermoskan kon tappen. Na zo’n vijf minuten ben ik toen maar eens gaan vragen of het lukte met de koffie en toen wees hij heel droog naar de overduidelijke koffiebar. Oeps! In de rest van IJsland heb ik dit vervolgens ook gezien, moet je even één keer weten, toch?;)
De wandeltocht is super mooi: we lopen over een smal kronkelend paadje door mooie begroeide rotsen en schattige plantjes. Af en toe een schaap, heel idyllisch allemaal! Onze route loopt naar de Hvjerfjall, een prachtige zwarte ‘kegelvulkaan’ met een enorme krater. Op dat moment realiseer ik me nog niet helemaal dat deze grote jongen ook echt deel uitmaakt van de ‘wandeling’.
Een klein half uurtje later staan we voor de vulkaan en kijk ik twijfelend naar het bordje: easy path left, difficult path right. Mijn vriend loopt vrolijk de rechterkant op en draait zich om: “kom je?” Ik kijk naar boven en zie mensen ploeteren op het steile pad. Het linkerpad kan ik niet zien. “Zie je die mensen met die witte jassen daar halverwege? Die halen we zo in, voor je het weet zijn we boven!”
Tien minuten later ben ik helemaal bezweet en schieten bepaalde woorden verdacht vaak door mijn hoofd. Op zich ben ik best fit, maar hoe vaak loop je nou echt steil omhoog over een zandpad? Ik voel mijn knieën branden. De witte jassen zijn nergens te bekennen, haha.
Na een kwartier kom ik puffend boven en zie ik dat het de beloning wel waard is: voor ons ligt een enorme zwarte krater, het lijkt wel alsof we op een andere planeet zijn beland! Stiekem voel ik me ook best mans dat wij het moeilijke pad hebben genomen, terwijl een horde mensen ons tegemoet loopt vanaf het makkelijke pad. Even later lopen wij over dit pad weer naar beneden. Ineens had ik het woord “eitje” in mijn hoofd, gek toch? 😉
De rest van de wandeling is weer door een mooi natuurgebied en we komen uit bij Grotogja, een beroemde grot waar ook beelden van Game of Thrones zijn opgenomen (voor de kenners: de grot waarin Ygritte en Jon Snow een nachtje slapen).
Op dat moment is het 13:00 en staan we voor een dilemma. We hebben geen eten meegenomen en kunnen kiezen: of 2 km doorlopen naar Reykjalid, of weer 5 km terug naar de parkeerplaats. We besluiten dat onze honger nog niet zo erg is en wandelen (om Hvjerfjall heen!) terug naar de auto. Om 14:00 komen we hier aan en zien dat er net een busladingen toeristen in de rij is gaan staan voor het restaurant. Shit. Snel rijden we door naar een restaurantje. Een bord soep heeft nog nooit zo lekker gemaakt!
De rest van de middag relaxen we in de lounge van het guesthouse en drinken we een biertje. Zo’n biertje is duur (7 euro), maar je geniet er dan wel echt van! ‘s Avonds eten we bij het guesthouse en gaan we op tijd naar bed voor een volgende reisdag. Doordat we zoveel reizen en zien lijkt het alsof we hier al weken zitten, zo grappig!
Best een compliment waard dat je toch voor de moeilijke, steile route hebt gekozen. Ik doe het je niet zomaar na, hoor 🙂 Het klinkt als een heel geslaagde dag. En ik kan me voorstellen dat de soep daarna extra goed smaakte!
Romy schrijft over.. Travel | Een kleurrijke dag naar Burano (vanuit Venetië)
Best een compliment waard dat je toch voor de moeilijke, steile route hebt gekozen. Ik doe het je niet zomaar na, hoor 🙂 Het klinkt als een heel geslaagde dag. En ik kan me voorstellen dat de soep daarna extra goed smaakte.
Petje af—in dit geval misschien een warme ijsmuts af?— voor jullie steile klimonderneming! Zo te lezen een heel goed alternatief voor de niet doorgegane walvistour. Ook zo te lezen een vakantie met soms behoorlijk afzien van eet-en drinkgenoegens, waarbij dan gelukkig een biertje van zeven euro het afzien vergoedt 🍺🍺 Liggen de salarisen in IJsland torenhoog?
Mooie foto van jullie twee…