Met veel kracht het laatste beetje tandpasta uit de tube knijpen.
Zo hoog op je tenen staan dat je biiiijna bij je badhanddoek komt die iets iets te ver op de bovenste plank van de kast ligt.
Zooo’n dorst hebben na het sporten.
Met je hand in je postvakje graaien zonder dat je hem open doet: nét niet bij die brief kunnen.
En dan daarna…
Fijn, zo’n volle nieuwe tube!
Op een stoel klimmen en vervolgens de badhanddoek makkelijk kunnen pakken.
Die heerlijke eerste slokken water.
De sleutel in het slot steken en de brief kunnen pakken.
Zo voelde mijn benzinelampje zich voor en na het tanken.
Haha, leuke blog! Soms wringen we ons in allerlei bochten of stellen we iets heel lang uit, terwijl het eigenlijk zo simpel is 😉
Haha, heel herkenbaar! Of nou ja, niet het benzinelampje, maar wel dat idee van heel veel moeite doen voor iets wat een klein beetje minder moeite veel makkelijker voor elkaar te krijgen is 😉
Romy schrijft over.. “Ik doe ook maar wat!” | De gedachte die het leven luchtiger maakt
Ervoor
Erna
En ertussen: ik zie je zwoegen. Maar wat loont dat de moeite hè? Leve ERNA!