Gisteravond at ik samen met mijn vriend bij mijn ouders. Ook mijn opa en oma aten gezellig mee. Het was een uitgebreid maaltje: brood met verschillende tapenades, moussaka (aubergine, gehakt, tomatensaus en kaas) en salade. We praatten wat over vakanties, vliegtuigervaringen en vogeltjes. (Je zou bijna denken dat we elke avond een thema-avond hebben, met daarin een letter als hoofdpersoon. Vanavond was dat kennelijk de letter V. Morgen praten we over worteltjestaart, goede wijnen en het weer. Stay tuned!).
Na het hoofdgerecht begon ik aan de salade. Na een paar happen voelde ik ineens een nies aankomen. Normaal gesproken draai ik me dan even van tafel weg en nies ik keurig in m’n elleboog, zoals het heurt. Ook nu draaide ik me netjes om, zodat eventuele snottebellen niet over de tafel zouden vliegen. (Eet smakelijk straks, als je nog moet ontbijten). Het was me helaas niet gelukt om mijn hapje salade door te slikken. Bij het niezen vloog er dan ook een stukje sla uit m’n mond. Op de muur. De nog niet zo lang geleden wit geschilderde muur. Oeps. De tafel was ongedeerd gebleven, dat was mijn doel. Toch pas ik de volgende keer wel wat beter op en zorg ik ervoor dat ik een servetje naast me heb liggen als ik een beetje verkouden ben.
Heb jij wel eens zo’n gênante situatie meegemaakt? Of hou je die liever voor je? No shame here. Ik hoop dat ik je eetlust niet bedorven heb. Zo wel, dan bied ik hierbij mijn excuses aan.
Toevallig zit ik nu wel aan mijn ontbijt😏, maar dat is toch anders dan bij de nies aanwezig zijn. En dat was ik😤😳😤, gôh, wat deed je je very niesbest!
De witte muur wilde ook wel eens wat aandacht, toonde zich een goede opvang, liet zich liefdevol schoonpoetsen🆗