Deze weken werken Thomas en ik allebei thuis. Meestal zitten we samen beneden, maar soms is dat niet altijd handig. Terwijl ik met een klas aan het videobellen ben, loopt Thomas naar boven. Hij moet vast ook een telefoontje plegen.
Na ruim een half uur hoor ik ineens wat getik. Ik kan het niet goed plaatsen en schenk er daarom geen aandacht aan. Het getik en gebonk gaat door. Afgelopen weekend heeft Thomas op het balkon geschilderd, hij is vast even met de laatste details daar bezig.
“DOR!” Hoor ik nu. “DOHOOR”. Ik besluit om toch maar even te gaan kijken. Thomas is inderdaad op het balkon. HAHA. De ‘deur-mag-niet-open-of-dichtwaaien-door-de-wind’ constructie is nog aanwezig. Op de een of andere manier is Thomas erin geslaagd zichzelf op te sluiten op het balkon. Knap, heel knap. Maar goed dat er geen toets aan de gang was, anders had ie er wel even gezeten.
Jij als redster in nood, gelukkig dat je hem hoorde. Ik zie al voor me dat Thomas luidkeels een opera-aria moest gaan galmen om buurtbewoners naar hùn balkon te lokken in de hoop op redding…🤫😲
Gezellig thuis werken en klussen