Lees jij nog wel eens oude blogposts terug? Waarschijnlijk niet! Elke maand publiceren wij in een terugblik-blog the best of last year. Deze maand: november 2018!
Never dull tweets
Ik vind het een prestatie. Reken ik één keer een T-shirt af zonder hem vooraf gepast te hebben (“dit modelletje zit altijd wel goed in een 38”), blijk ik een Italiaanse maat 38 (en dus voor ons een 34) gekocht te hebben. Oepsss.
Dweilen met de kraan open? Nee, bad vol laten lopen met het putje nog open. #supernuttig
Heeft iemand nog een wasbak over? #perfectkattenspeeltje #nietwegteslaandaar
Omg, ik heb gewoon de hele weg van mijn werk tot huis (30 km) met de handrem erop gereden. #oeps #vreemdgeurtje #oudeauto #kanblijkbaargewoon
“O wat grappig, we moeten hier met de veerpont!” Twee minuten later staren we sip naar de verlaten pont. “Vaart tot 20:00.” Het is nu 20:08. #halfuuromrijden #hahahaha
Terwijl ik mijn schoenen aantrek, zit James mij uiterst afkeurend aan te kijken. “Je hebt gelijk, die andere schoenen staan leuker hè?” James: “whatever, laat me gewoon naar buiten.” #kat #moetbinnenblijven #ikmoetweg
Op de één of andere manier lijkt het me toch slim om deze blog nog even als terugblik te herhalen 😉
Waarschuwing: er zit een kleine hint verstopt in deze blog.
Hij is er nog niet. Nóg niet, maar wel bijna! Onderweg vanuit Spanje! Toch kan ik het nu al niet laten om ‘s ochtends eerst stiekem te kijken of er al wat in m’n schoen gepropt is, voordat ik hem dan aantrek. Tevergeefs. Mocht ik iemand op ideeën brengen: melkchocola vind ik het allerlekkerst.
Beste avond ooit 😉
- Buiten door de poep lopen (en dit niet door hebben)
- Verkeersboete op de deurmat vinden
- Met de verkeersboete naar de tafel lopen
- Ijsberen tijdens het openmaken van de envelop
- De boete inzien (€51)
- Naar mijn vriend lopen om de boete te laten zien
- Ondertussen poep ruiken
- Achterom kijken
- Stempels overal, ieeeehl
- “Oké, vanaf nu wordt de thuiskomst altijd beter. Erger kan niet!” #Staypositive
Sintre Sintre Maarten
“Oh God, daar komen er weer twee.” Het is Sint Maarten en dat houdt in dat de kinderen langs de deuren gaan met hun lampionnetje. Nadat ze dan een mooi – of bijna mooi – liedje hebben gezongen, krijgen ze een snoepje. Het probleem is alleen dat we geen snoep in huis hebben. Wel gipsplaten, rolmaten en schroevendraaiers, maar niets waar we de kinders blij mee kunnen maken. Ik had er dan ook niet helemaal op gerekend dat we zo laat nog aan het klussen zouden zijn.
”Mooi gezongen hoor!” roep ik naar de kinderen. Ik geef ze wat chocolademunten die ik in een doos heb gevonden. Vrolijk gaan ze door naar de buren.
Het is nog best een uitdaging om de liedjes te horen door het boren en zagen heen. Toch blijven de kinderen stug volhouden, hun ouders vaak toekijkend vanaf de stoep. Een aantal mensen lopen gelukkig door, zodat we niet al te veel kinderen teleur hoeven te stellen.
Het zakje munten is niet eindeloos en daardoor hebben we maar een paar -toekomstige- buurkinderen blij kunnen maken. Volgend jaar maken we het goed met ze! En vanaf nu weet ik dat Sint Maarten een stressvolle avond zal zijn voor iedereen die aan het klussen is en een kapotte bel heeft. En waar het kruipluik open ligt zodat je met gevaar voor eigen leven de deur open moet doen, hihi.
Das weer een vrolijke terugblik! Temeer daar poep aan de schoen en verkeersboete vvt zijn, het kruipluik gesloten, moeren bouten nippeltjes spijkers schroeven hamers boren rolmaten niet meer slingeren, sintre maartensnoep alvast in huis gehaald kan worden en de mystieke melkchocoladetip vermoedelijk begrepen is,( edoch zorg ervoor dat die hele mooie jurk nog past komende februari💃🏻❤️‼️🎼) Yeah!