Dierendagvriendelijk

Op 4 oktober is het dierendag en we proberen er altijd aan te denken. Meestal is dat in de vorm van een extra aai of snoepje, maar toch! Nu Marthe er is, moeten we onze aandacht wat meer verdelen. De katten hebben dit ongetwijfeld ook gemerkt, maar ze lijken prima tevreden met de situatie. Zo vinden ze het bijvoorbeeld geen probleem om overdag op het extra verschoningskussen te slapen. Waar we eerst dachten dat dit handig was, voor bijvoorbeeld in de badkamer na het douchen/badderen, hebben we ons er nu maar bij neergelegd dat dit (inmiddels zeer harige) kussen voor de katten is. Hij ligt in de werkkamer, dus Marthe heeft hier verder geen last van.

’s Nachts slapen de katten altijd beneden. Als we in de ochtend boven aan het rommelen zijn (Marthe eten geven, alvast naar de badkamer etc.), dan horen we de katten beneden altijd al miauwen. Zo ook vanmorgen. “Dirk, jezus, we komen zo écht wel hoor!” Hij is al tien minuten bezig om onze aandacht te trekken en het begint een beetje irritant te worden. Voor wie Dirk niet kent (haha, bijna iedereen?): hij kan erg hard miauwen.

Ik voel me bijna ‘schuldig’ dat dit mijn eerste begroeting naar Dirk is op dierendag. Ik probeer dan ook heel erg mijn best te doen om daarna Rover heel vrolijk te begroeten, terwijl ik ondertussen met een schuin oog naar de kattenbak kijk waar hij vóór gepoept heeft. Klasse.