Ik ben bij de Hema om een pakketje op te halen. Het meisje achter de kassa vraagt op welke naam ik de bestelling heb gezet. Ik antwoord: “ik dénk Den Boer. Maar Drost zou ook kunnen!” Ze praat in haar oortje: “zouden jullie kunnen kijken naar een pakketje van Laura Drost of Laura den Boer?”
Een minuut later komt een collega aangelopen met het pakket. Het meisje pakt het aan en kijkt lachend naar de naam die er op staat. Voortaan ga ik door het leven als “Laura den Drost.” 😉
Klinkt adellijk, dat sjieke ‘den’ voor Drost! BLauw Laurabloed!
Je achternaamopgave is herkenbaar voor mij.
Van diverse winkels hoor ik dan ‘bent u klant’ en ja hoor, sta ik dus geregistreerd, maar onder welke achternaam? Dus. Dus postcode. Dus huisnummer. Oh, dus mijn meisjesnaam. Oh, dus mijn echtgenoots naam. Waarna ik dat prompt weer vergeet en de naamvraag opnieuw begint bij een volgend bezoek aan de winkels. PFFFFF.