Neverdullmoments

Mini-anekdotes: 10 x Neverdullmoments op Twitter #3

Op Twitter kun je in 140 woorden een mini-anekdote kwijt. Vaak zijn deze berichtjes net te klein voor een volwaardige blogpost, maar samen vormen ze wel een leuk geheel! De afgelopen week Twitterden wij het volgende:

1. (13 mei) Als je jezelf martelt om wakker te blijven, dan is het hier gewoon te laat voor. Of ik ben een oud vrouwtje… #bios #KingArthur #knijpknijp

2. (15 mei) Morgen ga ik met de fiets naar mijn werk. Mijn auto staat keurig in het vak geparkeerd! #okenhetwordtmooiweer 

3. (15 mei) Van die speurtochten waarbij elke 50 cm een pijl gekrijt staat. Ik word er een beetje nerveus van. #stoepkrijt #fietsen #jezalhemmaarmissen 

Bekijk bericht

De ‘nadelen’ van een blog

Eerder schreef ik over dingen die de blog mij al heeft opgeleverd. Ik zat eens te denken of er dan ook misschien nadelen zitten aan het hebben van een blog. Ik ben ervan overtuigd dat de voordelen van iets altijd moeten opwegen tegen de nadelen. Is dat niet zo en blijft dat voorlopig ook zo? Dan mag je je misschien eens achter je oor gaan krabben of je daar iets aan moet doen. Na een poos kon ik eigenlijk geen echte nadelen bedenken. Er zijn een paar dingen die soms een heel klein beetje irritant kunnen zijn, maar neem dit vooral met een korreltje zout ;).

Orginaliteit

“Haha, vorige week heb ik toch zo iets leuks meegemaakt! – Ja joh, dat heb ik toch allang op je blog gelezen?” Een voordeel daarvan is dan wel weer dat je direct weet wie de blog leest :).

Bekijk bericht

De meest helse terugweg uit mijn leven

“Bedankt voor de gezelligheid en tot de volgende keer!” Ik zwaai naar mijn vriendin en loop de trappen weer naar beneden. Dit was een gezellig weekend in Brussel!

Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik nog ongeveer een half uurtje heb. Wanneer ik grote stukken ga rijden, vind ik het altijd fijn om mensen mee te nemen via Blablacar (een platform waar je je autorit op kunt plaatsen, zodat je legaal kunt carpoolen). Voordat ik ze op de afgesproken plek ophaal, besluit ik om nog even gauw te tanken. Mijn tank is nog halfvol, maar de benzine is goedkoper in België. Je bent een Nederlander, of je bent het niet hè ;).

Van mijn vorige weekend weet ik het tankstation nog te vinden en ik rijd er dan ook zo heen. Ik kijk waar ik Super 95 kan tanken en parkeer de auto, eigenlijk nét iets te dicht langs de tankslang. Voorzichtig stap ik uit en doe ik de deur achter mij dicht. Ik draai mijn tankdop er vanaf en ik stop de slang in mijn auto. Na een paar seconden in de slang geknepen te hebben, gebeurt er nog steeds niks. Argh, ik krijg direct weer een flashback van mijn tankavontuur in Frankrijk. Na nog een paar keer in de slang geknepen te hebben, besluit ik deze poging op te geven. Ik staar even voor me uit: wat zal ik doen? De mensen ophalen en in Nederland tanken, of even naar binnen lopen en om hulp vragen? Ik besluit om voor de laatste optie te kiezen. Ik draai me om naar mijn auto en het zweet breekt me uit.

Bekijk bericht

“Jij bent!” – Game night

“Dat ga ik vanaf nu echt vaker doen!” Deze uitspraak gebruik ik regelmatig, vaak is dat na het lezen van een boek, tijdschrift, of na een wandeling in het bos. Vervolgens kan het zo zijn dat ik daarna die activiteit maandenlang niet uitvoer. Compleet vergeten. Een vergelijkbare situatie heb ik vaak met het spelen van bordspelletjes. Onze collectie met spellen wordt langzamerhand steeds uitgebreider (en de kast begint al lichtelijk uit te puilen), maar ik merk dat we vaak fases hebben waarin we bepaalde spelletjes spelen. Gek genoeg vallen deze fases bijna altijd samen met vakantie of met de feestdagen.

Bekijk bericht

(Ingezonden #6) “Hee, moet je bij jou eens kijken!”

Na een lange werkdag en een vergadering stap ik rond 21:00 in de trein terug naar huis. Voor mij lopen vier oudere dames die een plekje uitzoeken in de coupé. Met hun tassen en spullen ploffen ze neer in een ‘vierzit’ en ik ga bij hen in de buurt zitten. Dit kon nog wel eens leuk gaan worden.

Bekijk bericht