Neverdullmoments

Handige Harry

Voor een studieopdracht moest ik twee kijkdozen maken. “Het is de bedoeling dat je vanaf de bovenkant de doos in kijkt en dan een bovenaanzicht tekent” leg ik aan mijn vriend uit. Voor de kijkdoos moet ik een aantal voorwerpen uitzoeken die ik in de doos kan plakken. Ze moeten verschillende kleuren hebben, zodat je de vormen goed kunt onderscheiden.

Zo nu en dan heb ik een creatieve bui. Dat is niet altijd zo geweest trouwens! Rond de Sinterklaastijd werd ik vroeger altijd een beetje nerveus, zeker wanneer we dan surprises moesten maken. Papier maché en karton knippen lukt nog net, maar dat zijn wel zo’n beetje mijn knutselkwaliteiten. Geef mij maar gewoon een gedichtje :).

Voor de kijkdoos leek het me een goed idee om een paar luciferdoosjes te beplakken met wit papier, zodat ik die vervolgens kon inkleuren met een stift. Enthousiast begon ik aan het eerste doosje. Na een kwartiertje had ik alle doosjes beplakt met wit papier. Goed bezig, op naar de volgende stap!

[…]

Een beetje high van de stiftlucht, vingers in alle kleuren van de regenboog en een resultaat waar je nog net ‘JIJ’ tegen kon zeggen (maar absoluut geen U). Goed, ik was klaar. Niet helemaal zoals ik het had verwacht, maar toch. Het idee was duidelijk. Semi-trots liet ik het resultaat aan mijn vriend zien. Verwonderd keek hij me aan. Dat was hij al een tijdje aan het doen trouwens. “Dor, je weet dat we ook gewoon gekleurd papier hebben hè? Had je er ook op kunnen plakken.” Ik had mijn uur inderdaad wel iets efficiënter in kunnen richten.

[…]

“Vind je dat niet zonde, dat we nu al die papiertjes er weer afhalen?” Met een studiegenootje maak ik de kijkdoos verder af door alle doosjes alsnog te beplakken met gekleurd papier. “Nee joh, dat kleuren was echt maar 5 minuten werk. Dat had ik vooral gedaan om even te checken of de verschillende kleurtjes echt wel belangrijk waren.” Tuurlijk. Een leugentje om een suffe actie niet toe te hoeven geven mag best, toch? 😉

Bekijk bericht

Eh.. Laura? Dat is niet de goeie..

Het is vrijdagochtend en ik ben net op stal aangekomen. Het regent dat het giet, maar ik vind het niet zo erg: mijn weekend begint met een heerlijk ochtendje paardrijden. Op een blaadje staat altijd aangegeven op wie je gaat rijden die dag. Ik mag op Sproet, een favoriet!

Normaalgesproken staat Sproet achterin op de weilanden, maar ik krijg nu te horen: “hij staat lekker dichtbij, linksaf en dan in de eerste paddock!” Dat scheelt met de regen! “Hij staat daar samen met Trix in de wei.” Ik weet dat Trix een kleine pony met vlekken is, maar verder ben ik heel slecht met pony’s van elkaar onderscheiden. Sproet is een prachtig, groot wit paard (met sproeten), dus dat is niet te missen!

Ondertussen regent het nog altijd keihard en ik begin mijn route naar het weiland. Waar ik normaalgesproken rechtdoor zou lopen richting Sproet, sla ik nu linksaf en loop ik naar het weiland. In de verte zie ik een wit paard staan, samen met een zwart-wit gevlekte pony. Dat zal Trix wel zijn. Ik loop verder en even later ben ik bij Sproet. Ik doe het halster om en ik kijk even naar hem: ik voel dat er iets niet helemaal klopt, maar dat zet zich in mijn hoofd niet door. Dat het halster best groot om zijn hoofd valt en dat dit paardje een stuk kleiner is, registreer ik op de een of andere manier niet. (Het is nog ochtend, het regent keihard en ik kan soms echt een ontzettende drol zijn).

Met ‘Sproet’ loop ik weer terug naar de stal, een tochtje van zo’n vijf minuten in de stromende regen. “Deur vrij!” Drijfnat lopen we naar binnen. Zo’n vier verbaasde gezichten staren mij aan. “Laura, waarom heb je… hoezo heb je.. dat is Barcelona!” Ik schiet direct in een ongemakkelijke lach. “O echt? Ja. Shit. Zie je wel, ik wist dat deze dag een keer zou komen.” Awkward. Lekker dom. “Jongens, dit is dus de reden waarom ik een blog heb, hè! Dit soort dingen gebeuren mij helaas.” Gelukkig kan ik er zelf ook hard om lachen, maar gênant is het wel.

Even later loop ik naar de goeie Sproet en zie ik dat Trix inderdaad vlekken heeft. Bruine vlekken. Oepsie. Het halster van Sproet past als gegoten en ik snap ook echt niet hoe ik nou zo knullig kon zijn. Ik heb denk ik last van een milde vorm van het bekende “verkeerde interpretatie van instructie”-autisme.

Bekijk bericht

Wat aten we deze week? #16

Deze week had ik, net zoals vele anderen, een extra dagje vrij op tweede Pinksterdag. Heerlijk! Helaas is het voorlopig wel afgelopen met de feestdagen in Nederland. Eerste Kerstdag is pas officieel weer de eerste vrije dag. Daar moesten we maar niet te veel aan denken. Voor je het weet tettert Mariah Carey alweer door je speakers. Deze week at ik maar liefst vijf dagen thuis! De gerechten van dinsdag en zondag kwamen uit een receptenboek. Ons maaltje van donderdag lieten we thuis bezorgen, luxe! Doe jij dat wel eens?

Maandag – Truffelrisotto met asperges en champignons

Dinsdag – Moussaka met zoete aardappel, aubergine, gehakt en tomatensaus

Woensdag – Hartige taart met geitenkaas, paprika, tomaat, walnoot en broccoli.

Donderdag – Sushi!

Vrijdag – Paprikasoep met stokbrood en pastasalade. We aten gezellig bij Laura!

Zaterdag – Moussaka met brood en salade. Dit aten we bij mijn ouders 🙂

Zondag – Gevulde paprika met risotto, varkensvlees, tomaat en citroen.

Bekijk bericht

Mini-anekdotes: 10 x Neverdullmoments op Twitter #6

Op Twitter kun je in 140 woorden een mini-anekdote kwijt. Vaak zijn deze berichtjes net te klein voor een volwaardige blogpost, maar samen vormen ze wel een leuk geheel! De afgelopen week Twitterden wij het volgende:

1. (31 mei) Vriendin kocht een Ikea opbergkist: “Ah, net 1 mm te hoog. Zal ik m met een hamer kleiner slaan?” Andere vriendin: “vijl de vloer eronder!”

2. (1 juni) Als je aan grijze haren trekt, gaan ze krullen. Niet doen dus als je 5 min later een afspraak hebt! #eruitmetdiehaar #trektrek #nopressure

3. (1 juni) Zag een vrouw in een rolstoel met 1 kind voorop, 1 op een zitje achterop en 2 kids achterin zo’n fietskar. En ze was aan het bellen!? #shock

4. (1 juni) “Wil jij mij even helpen met een titel voor de blog van morgen?” – Mijn vriend zegt resoluut: “De blog van vandaag.” #mijnrechterhand 

5. (3 juni) App naar mam: “morgen (1e Pinksterdag) naar de Ikea.” Mam: “jesses, houd je niet van jezelf?? ;)” #drukte #Iknow #tja 

6. (8 juni) 00:10 – vriend: “welterusten!” Ik ga nog even lekker bloggen. 00:37 – vriend komt binnen “ok, ik ben totaal niet moe!” *zet playstation aan*

7. (9 juni) Iemand vroeg deze week: “heb je toevallig een kauwgompje? Het lijkt wel of er iets is gestorven in mijn mond” :’D #noshame 

8. (9 juni) Ik, vanmorgen na mijn awkward blunder: “oké dit is dus de reden dat ik een blog heb, haha!” #staytuned #blog #gênant #awkward 

9. (10 juni) Sommige dingen verwacht je gewoon niet. Je tandarts tegenkomen in het bos. #error #kloptniet #hoimeneerdetandarts

10. (10 juni) Toch een beetje zo’n dingetje van vroeger: je ziet je juf ook nooit buiten school, dus die zal dan wel op school wonen. #oheeftuookeenleven?

Bekijk bericht

“Gezondheid!”

Gisteravond at ik samen met mijn vriend bij mijn ouders. Ook mijn opa en oma aten gezellig mee. Het was een uitgebreid maaltje: brood met verschillende tapenades, moussaka (aubergine, gehakt, tomatensaus en kaas) en salade. We praatten wat over vakanties, vliegtuigervaringen en vogeltjes. (Je zou bijna denken dat we elke avond een thema-avond hebben, met daarin een letter als hoofdpersoon. Vanavond was dat kennelijk de letter V. Morgen praten we over worteltjestaart, goede wijnen en het weer. Stay tuned!). 

Bekijk bericht