Indonesië deel 8 – Nusa Lembongan

Voor onze transfer naar het kleine eilandje Nusa Lembongan worden we om 10.30 opgehaald bij een grote supermarkt in Ubud. Om 10.33 verschijnt ons busje (ze zijn hier altijd goed op tijd, heel fijn!) die ons naar Sanur brengt waar de boot vertrekt.

“Where do you stay in Nusa?” We zijn inmiddels in Sanur en noemen de naam van ons hotel. Mijn vriend krijgt vervolgens heel praktisch een sticker op zijn shirt geplakt. Makkelijk bij het inschepen straks, haha. Ik krijg er geen eentje, dus je begrijpt dat ik mijn vriend goed in de gaten hou. Er staan heel wat boten te wachten, de een gaat naar Lombok, een ander naar de Gili eilanden. De mannen aan de kust regelen de koffers. Alsof het niets is, dragen ze wel drie koffers tegelijk naar een bootje. Respect. Ik ben blij dat ik een korte broek aan heb; om de boot op te komen moeten we een klein stukje door de zee lopen. Sommige toeristen hebben wel een lange broek aan, komisch om te zien. Maar goed, het is ook maar 30 graden, geef ze eens ongelijk.

Bekijk bericht

Terschellinger moments: drie meisjes op een rij

Na een leuke bos- en heidewandeling, ploffen mijn vriend en ik ’s middags neer bij De Koffiepot in Midsland. Het is lekker warm buiten, dus we bestellen dorstlessende drankjes. Na de situatie bepaald te hebben (we zitten op een heerlijk loungebankje en er heerst een informeel sfeertje), doen we onze wandelschoenen uit en pakken we onze boeken erbij. Chill!

Het is een komen en gaan van mensen op het terras. Op een gegeven moment komen er drie jonge meiden aangelopen. Ik schat dat ze een jaar of 10 zijn. Ik kijk even om me heen of ik hun ouders ergens zie, maar ze zijn echt met zijn drieën. “Hoeveel geld heb jij nog? Ik heb nog vier euro. – Oh, ik heb nog 1. Kun jij anders mijn drinken voor mij betalen? Dan heb ik bij de tent nog wel een euro liggen!” Schattig bespreken ze hun financiële mogelijkheden en vervolgens gaan ze aan het tafeltje naast ons zitten.

Bekijk bericht

Indonesië deel 7 – Ubud

Wat is het fijn in Ubud! Het centrum is erg ingesteld op toeristen, maar dat maakt het eigenlijk wel erg gezellig. Goed voor een paar dagen, zoeken we daarna de rust weer wat meer op.

Een vriendin van me heeft twee maanden in Ubud gewoond en geeft ons leuke tips voor wat we kunnen doen hier. Zo bezoeken we allereerst de markt. Tot een uur of 9 in de ochtend worden voornamelijk groenten en fruit verkocht, daarna wordt het omgebouwd tot een toeristische markt. De geuren van de ochtendmarkt zijn wel de hele dag gezellig aanwezig. Vóór deze vakantie had ik geen flauw idee hoe Durian ruikt, inmiddels ben ik daar wel achter haha! Ik heb hem nog niet durven proeven.

Later die middag bezoeken we het bekende Monkey Forest. Goed voorbereid als we zijn nemen we helemaal niets mee; geen zonnebrillen, geen plastic tasjes en geen eten. De apen vinden ons dan ook bijzonder saai en keuren ons geen blik waardig. Het is alsnog heel geinig om te zien hoe de andere toeristen zich aan de haren laten trekken door de aapjes, omdat ze hen bananen voeren. Mocht je wel aangerand willen worden door een aap, dan kun je ter plekke stukjes banaan kopen!

Bekijk bericht

Terschellinger moments: de parabenenvrouwen

Samen met mijn vriend ben ik op vakantie op Terschelling. Op zondag stappen we op de fiets om een rondje eiland te fietsen. Na een tijdje door de bossen gereden te hebben, komen we bij een mooi meertje dat ook wel “de Doodemanskisten” wordt genoemd. De reden waarom het meer zo heet, is nog altijd niet helemaal duidelijk. Er gaan geruchten dat er oude zeelieden begraven zijn. Anderen zeggen dat er kisten van arme mensen begraven zijn. Het lijkt de eenden in ieder geval niet veel te boeien wie of wat er begraven ligt: ze zwemmen er vrolijk op los.

Nadat we om het meer gefietst hebben, ploffen we neer op een bankje in de zon. Het is hier heerlijk rustig en we pakken onze leesboeken erbij. Chill! We lezen zo’n tien minuten en ik zit helemaal in mijn verhaal. Op dat moment hoor ik in de verte echter twee vrouwen luid kwebbelend aankomen. Met luide stem kletsen ze honderduit over hun vriendinnen en ze ploffen op het bankje naast ons neer. “Zo, laten we ons maar even tussen dat stuur wurmen. Die staat hier ook lekker handig.” Ik kijk op van mijn boek om ze eventueel gedag te zeggen en te vragen of we de fiets moeten verplaatsen, maar ze zijn duidelijk helemaal in hun gesprek verwikkeld en ze schenken ons geen aandacht.

Bekijk bericht

Indonesië deel 6 – Ijen vulkaan en Ubud (Bali)

Na het fantastische schildpadden avontuur worden we weer afgezet in Kalibaru. We verblijven dit keer in een ander hotel, waar ons uitzicht ook al zo adembenemend mooi is. Geen probleem! We blijven hier echter niet al te lang, vanavond worden we om 0.00 opgehaald om de Ijen vulkaan te gaan beklimmen. Het voelt stiekem een beetje “Pretty Woman” achtig om alleen een hotelkamer voor overdag te boeken, maar het is heel fijn om ‘s middags even een tukkie te kunnen doen.

Om 2.00 arriveren we bij de voet van de Ijen vulkaan, die nog steeds actief is. Met een gids (wat een kletskous!) lopen we naar boven. De steile hellingen in combinatie met het constante gebrabbel maken het een vrij pittige tocht, maar het uitzicht onderweg is prachtig. De gids is van de grapjes (look, they call that mountain the girls mountain), wijzend naar zijn eigen borst. Ook roept ie tegen onze flink zwetende achterburen dat ze er bijna zijn (not!) en doet hij een gasmasker geluid na bij alle mensen die er zo eentje dragen. Naast de grapjes vertelt hij ons ook mooie verhalen over de mijnwerkers, zijn familie en zijn geloof. Vlak voordat de zon opgaat, is het tijd voor zijn gebed. Bijzonder om daar naast te zitten!

Bekijk bericht