“Nog niet klaar?” Is een ‘vraag’ die Thomas regelmatig stelt. Toegegeven, ik eet en drink (hete thee!) niet super snel. Althans, vergeleken met Thomas dan. Volgens mij ben ik heus wel gemiddeld als je het met heel Nederland vergelijkt. Zo snel als nu heeft Thomas trouwens niet altijd gegeten.
Ongeveer zes jaar geleden hadden we onze eerste date: uit eten bij een leuk restaurantje in de Pijp. Ondanks dat we elkaar al best veel hadden gezien op Gran Canaria – daar hebben we elkaar ontmoet – waren we altijd samen met vrienden. Bij deze date zijn we voor het eerst met z’n tweeën! Tijdens het eten heb ik niets gemerkt van Thomas zijn eettempo (en eerlijk gezegd hield ik me daar sowieso niet echt mee bezig, haha). Achteraf bleek dat ook niet zo vreemd; veel later vertelde Thomas me dat hij bewust heel langzaam had gegeten tijdens onze eerste paar dates. Hoe kóm je erop, haha. Nu vraag ik me af of mensen daadwerkelijk zouden afknappen op een ‘te hoog eettempo’. Niet op een te laag tempo blijkbaar, want anders zou het allang voorbij zijn! 😉
2: Verschil moet er zijn. #Thomasdoetdikkeworkout #ikligtechillenopbed #vakantie (Dorinde)
3: Als de dood voor een hele hele dikke wesp. Het daarna sneu vinden dat de vliegenmepper er een eind aan heeft gemaakt. #restinpeace #sorrynamensThomas (Dorinde)
4: De katten vinden vliegjes en muggen en spinnen heel interessant. Er gaat nu een vlieg midden op het scherm van de tv zitten. #ojee #alsdatmaargoedgaat (Dorinde)
5: Niet raar opkijken als je straks een hamburger door de lucht ziet vliegen. #barbecuen #metwindkrachtzeven (Dorinde)
6: Een vader speelt met zijn zoon in de speeltuin. Dan stelt vader voor: “kom, we gaan op het springkussen!” Een ander jongetje dat al op het springkussen springt, kijkt verwonderd naar de vader. Dan zegt hij: “wow, ik wil ook zo’n coole opa!” #oei #duidelijknietzijnopa (Laura)
7: Gelukkig zat er geen satésaus op. #bordvloogweg #tegenbuurvrouwaan #sorry #bbqmetwindkrachtzeven (Dorinde)
8: De overburen hebben vast weer goede tv: ik rukte de gordijnen zo hard dicht (tja, wat hebben ze je dan misdaan hè?) dat er één gordijn met z’n stekers van de ringetjes afviel. Ok buren, nu jullie graag iets gênants. (Laura)
9: Ik heb met mijn schoonzussen & schoonmoeder synchroon geschilderd! Leuk om dan al die kreetjes en gekke benamingen te horen van elkaar. “Hier nog een blobje”, “daar even een witje”, “het is net een kanon/kikker/Pacman….” #paintingwithjane. (Laura)
10: De hele avond stond mijn glas al gevaarlijk dicht naast de glazen pot met ‘kwastenwater’ die steeds bruiner en bruiner werd. Op het eind ging het mis en zette ik de pot aan mijn lippen. Godzijdank kwam ik op tijd bij zinnen voordat ik een flinke teug zou nemen, hahaha. (Laura)
Jeuhh, vanmorgen kreeg ik best vroeg eten! Ik vind wel dat de porties een beetje matig geworden zijn, net alsof we op dieet zijn. Pffff. Dat ‘mama’ dat nou doet, wil toch niet zeggen dat wij dat allemaal moeten. Nou trouwens… James leek hierin wel een beetje een meeloper hoor. Hij was na tien brokjes al klaar ofzo! Wilde gewoon naar buiten. Dus ik dacht: chill, dan kan ik straks nog even uit zijn bakje snacken. Weet je wat er toen gebeurde? ‘Mama’ zette zijn bakje om het hoekje, zodat we elkaar net niet zagen. GING IE TOEN WEL ETEN. Nou, ik vind dat dom, jij?
Even later was ik best vol, maar had ik nog iets van dertien brokjes. Misschien twaalf. ‘Mama’ had de achterdeur inmiddels op een kier gezet, dus ik twijfelde wel een beetje of ik al naar buiten zou gaan. James ging wel al, dus ik dacht: ha, dan wacht ik even. Het mooie was dat James ook nog niet klaar was met eten, dus toen ben ik gauw naar zijn bakje gegaan. Je weet hier maar nooit of we nog tussendoortjes krijgen vandaag. Lief miauwen heeft helemaal geen zin hoor, echt stom. Heb ik daar die twee weken lang zo op zitten oefenen.
Maarja, wat er dus toen gebeurde… James kwam weer naar binnen en ging toen mijn brokjesopeten! Jeetje dat vond ik niet leuk hoor. Ik heb toen wel drie keer om het hoekje gekeken (stomme kast, ze hebben er ook zoveel) of hij al klaar was. Nou, dat was hij dus niet, maar ik zag wel dat zijn haren echt lelijk zaten, hahaha. Helemaal een beetjevastgeplakt.
Okee, toen was ik wel echt klaar en ging ik naar buiten. Nou, ik ben direct naar de tuinbank gerend, want er kwam allemaal water uit de lucht! De achterdeur was nu dicht, dus ik bleef maar gewoon een beetje onder de tuinbank chillen. Ik vond het stiekem wel irritant dat James nog binnen was. We hebben nog een appeltje te schillen met die grijze kat, maar in m’n eentje heb ik daar niet zo’n zin in.
Na een uur kwam ‘papa’ beneden en ging ik weer lekker naar binnen. Hij ontbijt altijd met iets heel geks, iets bruins, daar hoef ik niet bij te bedelen. ‘Mama’ eet iets wits en romigs, dat is wel lekker. Soms laat ze het kommetje wel eens staan. Ik was wel pissig toen ‘papa’ vroeg of ‘mama’ het bakje wilde omspoelen.
‘s Middags heb ik zo lekker gerelaxt hee. Op het kleed, terwijl ‘papa’ een spelletje speelde. Af en toe maken ze me wakker om te aaien, dat vind ik wel leuk. Miauw ik even en doe ik die act op m’n rug. Werkt altijd.
Verder is er niet echt iets boeiends gebeurd. Behalve dan dat ik m’n stoel op zolder weer heb ontdekt! Dat is echt geinig, want soms weten m’n ‘ouders’ dan niet waar ik ben. Doe ik net of ik er niet ben en als ze dan boven komen echt SUUUUPER schattig kijken. Hoofd een beetje schuin alles. Moet je echt eens proberen. Volgens mij gaat ‘mam’ alleen nu wel een blog over me schrijven. Ze pakte dat zwarte ding namelijk weer, zo’n apparaat dat ze heel vaak vast heeft. Ken je dat? Dan houdt ze hem een paar seconden heel dichtbij en dan ineens is ze weer klaar. Ik hoop trouwens dat ze mijn neus niet heeft gezien, die grijze heeft me laatst een tik gegeven.
Nou, ik zal ff kijken of ik over het toetsenbord heen kan lopen tijdens het typen. Dan doet ze altijd net of ze boos is, maar dan gaat ze me daarna super hard aaien hahaha. Chill.
Nou, groetjes vanuit m’n (net iets te kleine) mandje! Deze heeft James nog niet gevonden, muhahaha.
Twee dagen geleden hebben we onze auto geparkeerd in een mini parkeergarage waar we de autosleutel moesten achterlaten. Al snel werd duidelijk waarom: er was zo weinig ruimte dat alle auto’s elkaar wel moesten insluiten. Op die manier kunnen de medewerkers auto’s aan de kant rijden als iemand er ineens uit wil.
Nu, twee dagen later, halen we onze auto weer op. We rijden omhoog (méga steile helling) om weer op de normale weg te komen. Helaas rijdt een auto precies op dat moment de garage binnen, waardoor we weer de helling achteruit moeten. Vooruit is nog te overzien, maar achteruit is echt geen optie door alle geparkeerde auto’s op elk mogelijk stukje ruimte. De medewerker van de garage neemt daarom het stuur over en zet de auto heel soepeltjes op een veilige plek. Respect.
Het is drie uur rijden naar Taormina, onze laatste bestemming. We kiezen voor de route langs zee, waar we achteraf maar een klein deel van hebben kunnen zien door alle tunnels, haha. Bij één tunnel was een grote bermbrand aan de gang, waardoor we door een groot rookgordijn de tunnel in moesten rijden. Blijkbaar kan dat allemaal prima hier ;-).
Onze b&b ligt boven op een berg en de eigenaren zijn super vriendelijk! Wel is Google translate onze beste vriend, want ze spreken geen woord Engels. Mijn taalapp heeft me helaas nog nét niet genoeg geleerd. (‘De ui is in de vis’ kan ik wel zeggen!)
Taormina is mooi, maar zooo druk. We zijn met een kabelbaan (nummer drie al deze week) naar het oude centrum boven aan de berg gegaan. Na ruim een uur zijn we weer teruggegaan en hebben we genoten van een diner op ons eigen terras, verzorgd door de eigenaren.
Het was een zeer geslaagde vakantie! Wel kijk ik weer uit naar normale, niet zoete ontbijtjes en om zonder te plakken naar buiten te kunnen :-).
Nou, als je dan terug bent van vakantie is bloginspiratie niet meer zo vanzelfsprekend vanuit je eigen huis! Hoewel… Er was een scène met een blokfluit… Nou ja, dat komt misschien nog.
Gelukkig moest ik naar de drogist!
(…)
Ik heb een bepaalde zeep nodig en ik spring op mijn fiets richting het dorp. Daan heeft mijn banden gisteren opgepompt (super geëmancipeerd) en ik ga als een speer. Ik vergeet altijd wat voor een enorm verschil dit maakt, gisteren zat ik nog flink te puffen.
Bij de winkel speelt er zich op dat moment een grappige scène af. Het is loeidruk bij de kassa’s (alle kassa’s hebben een flinke rij) en iedereen kijkt naar de deur. Een uiterst vrolijke vrouw probeert daar de winkel uit te gaan, maar het lukt niet zonder dat het alarm af gaat. Ik hoor al dingen als “anders probeer je het even zonder je jas, mop,” en “misschien moet je het toch maar opgeven,” waaruit blijkt dat ze al een tijdje aan het zwiepen is met haar tasje. Demonstratief wappert ze met haar buit (een pak zakdoekjes) en het bonnetje naar de kassamedewerkes en het ‘publiek’. “Ja, je hebt betaald! Waarom gaat dat alarm nou steeds af?”
Mensen in de rij komen met eigen anekdotes “nou en toen werd die mevrouw kwaad!” en er ontstaat een beregezellige vergadering. Na nog een paar keer zwiepen roept ze (nadat ze toestemming heeft gekregen) heel hard: “doeg allemaal!” en de rust is weer teruggekeerd. Fascinerend spektakel.
Niet veel later sta ik zelf in de rij voor de kassa. Ben benieuwd. De kassamedewerker scant mijn product (€2) en ik sta klaar met mijn pinpas. Het duurt even voordat ik kan pinnen, dus ik kijk nieuwsgierig op. De medewerker staart in het niets en ik vraag lachend: “alles onder controle? – Ja, ik sta hier niet zo vaak, haha. Dit waren even gekke minuten.”
Nadat ik weer keihard terug ben gefietst, kijk ik direct in mijn voorraadkastjes. Wat zal ik morgen eens kopen? 😉
