Wanneer er visite komt, is dat altijd goed voor de opgeruimdheid van je huis. Nog even snel een doekje over de tafel, even de wc extra schoonmaken. 

Ik zie dat een stoel wat onder de kattenharen zit en pak daarom zo’n ‘plakroller’ erbij. Die werken fantastisch. Dat wil zeggen, wanneer Dirk niet als een gek op het geluid af komt stormen. Hij ziet de roller en geeft er een paar kopjes tegen. Vervolgens gaat hij languit op de stoel liggen, waardoor er nóg meer haren op terecht komen. Ik probeer Dirk ‘weg te jagen’ door hem te borstelen met dat ding. Uiteraard vindt ie het heerlijk en gaat hij er nog even beter voor liggen. Goh. 

Uiteindelijk heb ik Dirk maar ontdaan van z’n losse haren zodat die niet op de stoel meer konden komen en heb ik hem daarna toch maar vriendelijk even buiten gezet. 

(Dat is wel eens anders geweest 😉 …)

Daan en ik zijn op vakantie op De Veluwe (haha ja wij ook, hoe ga ik dit nou weer oplossen met de titels? ;)) en we zitten in een Airbnb huisje met een heerlijke tuin in Ermelo.

Op de tweede avond besluiten we om in een restaurantje te gaan eten. Ondanks het lekkere weer, wil ik graag binnen zitten (want: koukleum en vooruitziende blik) en we nemen plaats in een nog leeg restaurant. Na een kwartier zit het helemaal vol en zijn we omringd door echtparen met een wat hogere gemiddelde leeftijd ;). Het echtpaar achter Daan staart een beetje langs elkaar heen en bespreekt zo nu en dan de grootte van het terras. Het echtpaar achter mij babbelt er vrolijk op los.

De serveersters doen hun praatje en vertellen wat de daggerechten zijn. De man achter mij maant haar tot stilte bij het horen van het mosselpannetje. “Deze nemen wij!” Ik grinnik een beetje, er staan namelijk ook best veel andere lekkere gerechten op de kaart, maar ik vind het ook wel schattig!

Het echtpaar achter Daan bestelt saté. Op het moment dat het bord voor de neus van de vrouw gezet wordt, begint er een niesaanval dat ongeveer 5 minuten non-stop duurt. Haar nies is ontzettend hoog en schattig en het heeft wel iets grappigs. Met corona valt het natuurlijk wel op en ik heb alle tafels wel een keer om zien kijken. Nadat ze op de helft van haar aanval zit, begint haar man solidair mee te toeteren.

Op een gegeven moment is de show over en is het tijd voor de mosselen van de achterburen. Een enorme pan wordt gebracht en twee jonge obers zorgen ervoor dat er sausjes en garnituur wordt neergezet. Op het moment dat ze willen weglopen, gebaart de man dat de jongens moeten blijven staan. “We hebben ze laatst in Vlissingen gegeten, hopelijk zijn deze net zo goed!” Hij voert de druk lekker op. “Die waren echt lekker! Hebben jullie nog een opvangbak?” De obers lopen weg en algauw wordt er een schaal voor de opgegeten mossel’schelpen’ neergezet.

Naast de gezelligheid om ons heen, genieten wij ondertussen van onze zalmtartaar en wokmix. En dan is het tijd voor concert nummer twee.

De man (mosselman? Haha) slurpt zijn mossel smaakvol naar binnen en lanceert vervolgens de schelpen richting de opvangschaal die aan de andere kant van de tafel staat. (Van de eerste keer schrok ik een beetje, dus ik vroeg Daan om verslag uit te brengen. Met omhoogkrullende mondhoeken vertelde hij zachtjes hoe er flink gemikt werd).

Na de geitenkaas en ‘zee’salade bestellen we koffie en thee en vragen we de rekening. De man en vrouw achter Daan zijn inmiddels druk in gesprek. Het regent.

Lees hier deel 1 van de vakantie.

Na onze fietstocht in het park de Hoge Veluwe besluiten we om de volgende dag de fietsen even te laten staan. We rijden naar Zwolle en parkeren heel decadent bij de parkeergarage die direct naast het centrum ligt. We blijven toch maar een paar uur. We bezoeken wat winkels, drinken wat op een terrasje en gaan daarna in een park een boek lezen. In het park besluiten we om te gaan dineren bij de Librije – nee ok, mocht ik willen haha, het werd een heerlijke pizza!

Na het eten lopen we naar de parkeergarage, waar we uiteraard veel meer moeten betalen dan we bij het parkeren hadden verwacht. Nou goed, geeft allemaal niks :-). Omdat mijn ‘ik-wil-koffielikeur-fase’ nog niet voorbij is, besluiten we om te googelen naar een slijterij in de buurt die nog open is. Hattem it is! En ja hoor, nu ben ik inderdaad de trotse eigenaresse van een flesje Hattemse koffielikeur.

De volgende dag is het vrij regenachtig en besluiten we om in de middag wat rond te rijden met de auto. We stoppen uiteindelijk bij een gezellig dorpje waar we een cappuccino drinken. Drie keer raden wat we erbij kregen: een mini glaasje met koffielikeur en slagroom. Het achtervolgt me ;-). Uiteraard wilde ik daarna meteen op jacht naar slagroom, maar ik heb me netjes ingehouden. Er moet ook ooit nog een trouwjurk gedragen worden :-).

In de avond spreken we in Arnhem af met een ex-collega van Thomas. We drinken wat op het terras (voor mij thee, geen koffielikeur) en daarna gaan Thomas en ik nog een stukje wandelen. We ontdekken een heel mooi park, park Sonsbeek. Echt een aanrader als je toevallig een keertje in Arnhem bent!

De volgende dag gaan we een stuk fietsen naar Deventer. We kunnen gebruik maken van de fietsen bij het huisje (hoewel die iets te klein zijn), maar ik besluit toch om mijn spanningsboog te vriend te houden en om een e-bike te huren. Thomas gaat wel op een gewone fiets en dat levert leuke scènes op tijdens stukjes met flinke wind tegen, haha.

’s Avonds gaan we in Apeldoorn eten, bij restaurant Sizzles. We kiezen voor een 4-gangen verrassingsmenu en krijgen uiteindelijk een stuk of 8 gangen (inclusief amuse en dessert-amuse). Heeerlijk! Dit restaurant heeft geen Michelin-ster (en dus ook niet die prijzen ervan), maar wordt wel zo beoordeeld in de gidsen. Echt een aanrader als je ooit in Apeldoorn bent!

Na Apeldoorn, Zwolle, Arnhem en Deventer is nu Zutphen aan de beurt. Het is wat wisselvallig vandaag, maar tijdens een droog moment gaan we op een terrasje wat koffiedrinken. Er zijn super veel terrassen te vinden in de binnenstad, maar uiteraard kiezen wij er precies eentje uit die grenst aan een plein waar zo’n enorm apparaat de straat aan het schoonvegen is. “”Heh? WAT ZEG JE?” We hebben hier de beste gesprekken gevoerd, kan ik je vertellen.

Op vrijdag vertrekken we weer richting huis. Onderweg maken we een eerste tussenstop bij kennissen om te lunchen en daarna gaan we nog op kraamvisite bij vrienden (zoo schattig 😊).  

We hebben een hele fijne week gehad! Thuis viel het ontvangstcomité wat tegen (Dirk was nergens te bekennen en Rover ging er ook snel weer vandoor), maar we hebben daarna wel lekker bij Laura en Daan gegeten.

Veluwe, vrijheid, vrolijkheid, Vaassen, verrassend, vertrouwd, volksverhuizing, vliegenmepper

Aardbeien, afbakbroodjes, anekdotes, afwassen

Koekjes, kippen, kaasplankje, krekelgeluiden, kwaliteit, kringloopwinkel, koffer

Avondwandeling, airbnb, aangenaam, Apeldoorn, anderhalvemeter

Nederland, nachtrust, niksen, Noppes

Thee, Thomas, Trappist, tevreden, top, tuttigeblog

Ijs, interessant, indrukwekkend, ijskoffie, ING, ideaal

Eitjes, Ermelo, eenvoudig, Earlgrey, enthousiast, echtmoeilijkdithahaha

Hoe vond je deze variatie op de tweets? 😉

“Oh meid, enig dat je deze koopt!” Ik sta in de kringloopwinkel en reken een petroleumstel en een spelletje af. De vrouw wijst naar het petroleumstel en kijkt me super blij aan. Ik lach en vertel dat het voor mijn moeder is. “Oh, ook nog een cadeau? Super hoor!” Ik lach, ietwat ongemakkelijk: “nee, ze heeft hem wel zelf uitgekozen hoor! Ze staat daar, maar ik ging toch mijn spelletje al afrekenen.” De vrouw knikt begrijpend. “Wel echt een enig ding, dit!” Ze verkoopt het allemaal zo vrolijk dat ik spontaan een compliment mijn mond hoor verlaten. “Leuke winkel hebben jullie, zeg!” De vrouw reageert enthousiast: “super lief dat je dat zegt!”

Ik geloof dat ik de volgende keer hier zelfs oude sokken zou komen kopen.