Mini-anekdotes: 10 x Neverdullmoments op Twitter #52

Op Twitter kun je met weinig woorden (tegenwoordig weer wat meer!) een mini-anekdote kwijt. Vaak zijn deze berichtjes net te klein voor een volwaardige blogpost, maar samen vormen ze wel een leuk geheel! De afgelopen week Twitterden wij het volgende:

1. Ik dacht dat ik James in de bosjes zag lopen, maar het was een ekster. #eenpotnat #zwartwit (Laura)

2. Oorpijn. #feyenoordgescoord #fanatiekevriend #bekerfinale (Dorinde)

3. Er zou echt een thuisbezorgdwinkel moeten zijn van chocoladerepen. Geen bezorgkosten graag! 😉 #lui #cravings (Laura)

4. Hoe lullig wanneer de administratie in hetzelfde kastje ligt als het kattenvoer en ik even een rekening wil betalen. #sorryjongens #nogvijfuurwachten #altijdhongerigekatten (Laura) Bekijk bericht

Vriendinnenweekend (deel 2)

Zaterdag 7 april

De volgende ochtend worden we lekker uitgeslapen wakker. De meiden hebben de boodschappen goed voorbereid en ook nu zetten ze weer een heerlijk ontbijtje voor ons neer. Na zacht overleg gepleegd te hebben met de organisatoren, is dit ook het moment dat ik mijn geheime opdracht mag uitvoeren. Braaf kom ik dus met mijn 6 linkersokken aangelopen. Dorinde heeft de andere helft van de opdracht gekregen en komt met 6 rechtersokken aanzetten. Het wordt een vrolijke match van gekleurde sokken. Grappig detail is dat de sokken van Dor nogal klein vallen, waardoor we allemaal met een scheef gevoel de dag beginnen, haha.

Bekijk bericht

Koningsnacht

In de stad is het feest, het is koningsnacht! Waar op de meeste plekken vooral spulletjes en troepjes met Koningsdag worden verkocht, gebeurt dat hier juist de avond ervoor. Samen met Laura en mijn vriend loop ik door de winkelstraat. Na het zien van al die leuke spullen bij de kraampjes besluiten we om geld te gaat pinnen. Terwijl we bij de pinautomaat staan, kletsen we ondertussen over de “schatten” waar we naar op zoek gaan.

In mijn telefoonhoesje bewaar ik zowel mijn pasjes als mijn cash. Nadat ik mijn pincode heb ingetoetst en heb aangeklikt hoeveel geld ik wil opnemen, maak ik mijn hoesje alvast open om het geld er zo in te kunnen stoppen. In één oogopslag zie ik dat er iets niet klopt. Ik krijg bijna een hartverzakking. “Huh! Waar is mijn pinpas?” Net wanneer ik die laatste vraag heb uitgesproken, begint het apparaat super droog te loeien dat ik m’n pas er weer uit kan halen. “Oh ja duh, daar was hij.” Het mag duidelijk zijn dat ik tegenwoordig niet zo vaak meer pin, haha. 

Vriendinnenweekend (deel 1)

Omdat het me de afgelopen weken zo goed is bevallen om reisblogs over New York te schrijven, schrijf ik vandaag nog een soort vakantieblogje. Deze keer over een vriendinnenweekend begin april!

 

November 2017 – onze verjaardag

“Hee meiden, eigenlijk is het al best wel een tijd geleden dat we echt samen ergens heen zijn gegaan, hè? Een paar jaar geleden gingen we in de zomer nog weg, maar eigenlijk is dat nu een beetje voorbij. Wordt het niet de hoogste tijd dat we een nieuwe traditie gaan starten? Elk jaar in april een verrassingsvriendinnenweekend met z’n zessen, georganiseerd door twee van ons?”

 

Maart 2018

Een ansichtkaart is zojuist op mijn deurmat gevallen. Nieuwsgierig draai ik de kaart om en ik zie meteen dat het een uitnodiging is.

Wie? Met z’n zessen

Wat? Vriendinnenweekend. Neem 6 linkersokken mee. wat?!

WaarCoördinaten. WAAR?!

Meteen spring ik enthousiast achter mijn laptop en voer ik de coördinaten in, die mij vertellen dat we een weekendje naar Lopik gaan. Ik ben benieuwd!!

Bekijk bericht

Topplanner

Lijstjes maken, notitieboeken, planningen maken, ik houd ervan. En ik ben er ook best goed in, al zeg ik het zelf! Dat er in mijn boekenkast meer dan tien lege notitieboekjes staan, negeren we even. Ooit komen die heus van pas. Ondanks dat ik een best goed systeem heb bedacht om mijn taken te voltooien, blijf ik het toch leuk vinden om nieuwe manieren te ontdekken om het plannen weer anders aan te pakken.

Vanmiddag heb ik – terwijl ik bést veel te doen heb – een nieuwe plan-app gevonden en uiteraard wil ik deze direct uitproberen. Als wetenschapper pak ik mijn zaakjes graag grondig aan. Reviews, YouTube video’s en de handleiding van de app, allemaal bekijk ik ze aandachtig. Half uur verder, nul taken gedaan. Vervolgens moet ik alle taken natuurlijk in de app zetten. En ook daar pak ik het grondig aan. “Taken in de app zetten” is bijvoorbeeld een aparte taak, vanzelfsprekend. Kwartier verder, nul taken af. Wel een aantal extra taken erbij bedacht.

Nu, een aantal uur later, pak ik mijn app er weer bij. “Alle taken voor vandaag zijn voltooid!” Trots kijk ik naar mijn scherm. Heb ik toch maar even mooi gedaan! Het mooie van deze app is dat je kunt bekijken welke taken je hebt afgevinkt. Ik scroll er even doorheen. Bed verschonen. E-mail checken. Laura appen. Was in de wasmachine. Les voorbereiden. E-mail opschonen. Hmmm, mijn trotse gevoel verdwijnt toch weer een beetje. Waar ik vandaag echt meters wilde maken met mijn studie, heb ik er toch verdacht weinig aan gedaan. Zacht uitgedrukt. Nu ik erover nadenk heb ik ook wel erg vaak mijn taken van vandaag uitgesteld tot morgen. Misschien toch niet zo’n ideale app voor mensen die uitstellen. Ik onderdruk de neiging om op internet uit te zoeken of er een handige tip is voor uitstellende planners. In plaats daarvan open ik mijn app. “Idee bedenken om app handiger te gebruiken – morgenavond.” Met een tevreden gevoel kijk ik naar mijn zojuist aangevulde taak. Opgelost!

Nou, de taak “blog schrijven” is in ieder geval weer afgevinkt ;-). De takenlijst voor morgen bekijk ik morgen wel weer. Welterusten!