Neverdullmoments

Sportieve start

Op mijn gemakje zet ik op maandagmorgen de kliko aan de weg. Het belooft weer een mooie dag te worden en ik zet mijn zonnebril op mijn neus. Vervolgens loop ik naar de parkeervakken om in mijn auto te  stappen om naar mijn werk te rijden. Als de overbuurvrouw uit haar raam keek, had ze de volgende scène van mij kunnen zien:

Links kijken. Rechts kijken. Achterom kijken. Op horloge kijken. Nog een keer links kijken. Zenuwachtig lachje. Rechts kijken. Hand op hoofd. Keihard gelach. Snelle sprint naar binnen. Een minuut later een keihard fietsende overbuurvrouw.

Godzijdank werk ik op maandag dicht bij huis! Schiet het door mijn hoofd. Wanneer ik vijf minuten later langs het de station race, zie ik mijn auto chillen in de zon. Ik was vanmorgen even vergeten dat ik mijn weekendje Texel begon vanuit de trein. Op de terugweg reed ik met mijn vriend mee en ben ik m’n kar helemaal vergeten op te halen. Gelukkig is het vanaf het station nog maar vijf minuten naar mijn werk. Ik hoor je denken: kort stukkie! Zou je niet gewoon altijd lekker moeten fiet... – Ja.

Mannen, let nou toch op!

Ik fiets vandaag door de stad, maar moet van mijn fiets afstappen door de vele voetgangers. Bij één voetganger die ik passeer blijft mijn blik hangen. Het is een mevrouw die bij een winkelruit naar binnen staat te turen. Haar man staat een meter achter haar en kijkt een beetje om zich heen. De vrouw heeft een zwart T-shirt aan en het witte labeltje steekt aan de bovenkant uit. De man moet dit overduidelijk gezien hebben, maar hij laat het labeltje lekker naar buiten kijken. Ben ik de enige persoon die dan in gedachten dat labeltje terug wil stoppen?

Deze situatie doet me denken aan een situatie in de trein een paar jaar geleden. (…..) Ik heb zojuist een appelflap gekocht waar ik heerlijk van aan het genieten ben. Samen met twee vrienden ben ik ingestapt en we gaan tegenover een vrouw zitten. Een paar minuten nadat ik mijn appelflap heb weggewerkt, spreekt de vrouw me aan. “Kind, kom hier, ik kan het niet meer aanzien.” En ze boent met haar duim over mijn kin, waar kennelijk een nogal grote kruimel zit te chillen. Sowieso dat de jongens die dikke kruimel ook hebben gezien. Lichtelijk awkward vind ik het wel, maar toch ben ik de vrouw dankbaar dat ze me niet met die kruimel op mijn kin de wijde wereld in stuurt.

Bij deze dus een oproep aan alle mannen: mocht je zien dat er een labeltje uitsteekt, iemand nodig in de spiegel moet kijken of dat er iets tussen iemands tanden zit, doe daar dan wat mee!! 🙂

Terugblik: Neverdullmoments anekdotes van vorig jaar juli!

Lees jij nog wel eens oude blogposts terug? Waarschijnlijk niet! Elke maand publiceren wij in een terugblik-blog the best of last year. Deze maand: juli 2017!

1 juli (Laura)

OK James, nu zit je echt in mijn aura

Die scène hè, van Lady en de Vagebond. Met dat spaghettisliertje. Die beleefde ik net met mijn kat en mijn broodje pindakaas. Uhhhl.

 

21 juli (Dorinde)

Dromen zijn bedrog

Net als Laura ben ik als begeleider meegegaan op een schoolkamp. De drie dagen zitten erop en we zijn zojuist begonnen aan de terugweg. “Mevrouw, hier wil ik later echt wonen! En u komt dan ook vaak langs, goed?” We fietsen langs een prachtig, reusachtig gebouw dat er inderdaad indrukwekkend uitziet. Wat deze leerling dan weer niet weet, is dat haar ‘droomhuis’ een inrichting is voor mensen met een psychiatrische stoornis. Na deze ontdekking moest ze zó hard lachen, dat haar vriendinnetje vrolijk opmerkte dat ze er op deze manier inderdaad prima bijpast.

 

Tweets in juli

“Welk luchtje heb jij nou opgespoten?” Zus: “ik deed net de prullenbak open, dat ruik je waarschijnlijk.” #o

“Geef me eens de boks.” Vriend: “ik heb net een vuilniszak weggegooid. – Okee nee, was eerst je handen maar.”

Leerling in de Ardennen: “ik ga me nu echt omkleden hoor, want anders ga ik schimmelen.” #survivalkamp #regen

Leerling in de Ardennen: “mevrouw, ik sprak net vet goed Frans! Tegen de vrouw achter de kassa zei ik: bienvenue, goed hè!!” #trots

Trots op mijn eigen geëpileerde wenkbrauwen. Even later bij de schoonheidsspecialist: “Ja ehh, je wenkbrauwen, zullen we die even doen?”

 

24 juli (Dorinde)

Slokkie pleur

We hebben mazzel. Juist in de week dat het vogelmeer roze is gekleurd door een of andere alg, zitten wij op Texel! Een uur na aankomst racen we dan ook meteen naar de toeristische trekpleister. Omdat het erg warm is, heb ik toevallig een flesje mee. Ik loop naar de waterkant en begin het flesje te vullen. Een kindje kijkt me een beetje verschrikt aan. “Mama, gaat ze dat water echt drinken?!” Lachend leg ik uit dat ik dat absoluut niet van plan ben.

(…)

Terug bij het huisje zet ik het flesje water op tafel. Leuk voor de achterblijvers die het roze meer nog niet gezien hebben. Ik sla mijn boek open en begin heerlijk ontspannend met de eerste pagina’s. Na een half uur kijk ik wat verstoord op. Ik hoor een wild geproest vanuit de woonkamer. Het zal toch niet.. En ja hoor, meneer dacht dat hij een lekker slokkie frisdrank te pakken had. Onze beurt om te proesten!

 

28 juli (Dorinde)

Hangwangen

Er zijn een paar vriendinnen op bezoek in Texel (jarenlange traditie!) en we bekijken babyfoto’s van Laura en mij. Het is altijd weer een leuk spelletje om uit te zoeken wie wie is. Ook voor onszelf is dat soms nog best lastig trouwens! Onze ouders hadden vroeger een slim trucje: Laura droeg een veiligheidsspeld, ik droeg die niet.

Ook had Laura vaak blauwe kleding aan, Blauwra, ik was Rodinde. Op de foto’s waar we inderdaad blauw en rood dragen is het dan ook niet zo moeilijk. Bij de foto’s waar we hetzelfde aanhadden wordt het een uitdaging. Een vriendin heeft daar echter weinig moeite mee, er komen dan ook leuke termen voorbij: “die boze” en “die vierkante”. Vooral de laatste opmerking deed een heel klein beetje pijn: “Ja, Laura heeft een wat bredere kaaklijn. Kijk, dit ben jij Dorinde, met die uitgezakte hangwangen.” Subtiel.

 

De boot uitzwaaien (clichés #13)

De boot van Texel naar Den Helder gaat ieder heel uur, de laatste boot vertrekt om 21.00. Vanavond heb ik mijn vriend, Laura en haar vriend uitgezwaaid, zij moesten iets eerder dan ik weer terug naar het vasteland. Bij het uitzwaaien kwam ik een paar leuke situaties tegen.

– Een gezinnetje staat om 18.35 al onrustig op de trap te wachten. De boot was er nog niet eens, maar ze waren zichtbaar bang om de boot te missen.

– Een vrouw zegt haar vriendin gedag. “Ik app je wel als ik veilig thuis ben!” (Hihi, meestal komt zo’n opmerking juist van de andere partij)

– Een man komt aangescheurd, dropt zijn vrouw en racet weer weg. Romantisch.

– Een enorme zwerm meeuwen leeft helemaal op zodra de boot vanuit Den Helder arriveert op Texel: zit er wat lekkers voor ze tussen?

– Gillende meisjes vanaf de boot bij het zien van alle meeuwen: bang om ondergepoept te worden!

– Zodra de boot aangemeerd is op veerhaven Texel, willen de mensen diréct instappen. De passagiers die juist uit willen stappen komen er bijna niet langs. De boot wacht echt wel op jullie hoor jongens, laat ze even uitstappen! 🙂

– Wow, zouden die mensen gaan verhuizen? Té veel bagage.

– Een man staat wild te zwaaien naar zijn vrouw, maar die ziet het helaas niet. Sneu.

– Een man en een vrouw rennen om 18.59 keihard naar de boot. “Ga jij tussen die deur staan!” … “Kom nou!!” Ze hebben het gered, gelukkig.

– De mensen die om 19.02 aan kwamen scheuren hadden minder geluk.

– Ineens wil iedereen elkaar uitzwaaien, zodat je stiekem helemaal niet ziet naar wie je nou staat te zwaaien.

– Om 19.00 ziet het parkeerterrein nog zwart van de auto’s, om 19.05 is het compleet uitgestorven.

Mini-anekdotes: 10 x Neverdullmoments op Twitter #61

Op Twitter kun je met weinig woorden (tegenwoordig weer wat meer!) een mini-anekdote kwijt. Vaak zijn deze berichtjes net te klein voor een volwaardige blogpost, maar samen vormen ze wel een leuk geheel! De afgelopen week Twitterden wij het volgende:

1. Voor het slapen je e-mailbox aan het ordenen op je telefoon en niet doorhebben dat je je prullenbak aan het opruimen bent. #nuttig #truste #bedtijd (Ingezonden)

2. In een restaurant: “wow wat knap, deze vrouw staat helemaal alleen in de keuken!” Vriend: “neehoor, er loopt ook een wat kleinere vrouw rond.” Even later: “Ik zie haar echt niet hoor, waar dan?” Vriend tuurt in de keuken: “oneeee, er is een trapje! Het is dezelfde haha.” (Laura)

3. Door de busstaking moet ik lopen naar de TeSo-boot, waardoor ik nét de aansluiting mis. Een lotgenoot baalt ervan en ik besluit hem van zijn verveling te verlossen. Bij aankomst op Texel hebben we een meerkeuzetoets nagekeken, chill! #Texel #boot #vertraging #goedgeregeld (Laura)

4. “Mogen we alsjeblieeeeft fuseren?” Ik kijk mijn vriend en de vriend van mijn zus vragend aan. “Nee, want dat is in jullie voordeel. Ga maar lekker failliet bij één van ons!” #Monopoly #wegaanallebeinietzogoed #samensterker #mochtniet (Laura)

5. Ziet het róód van de hotels van de jongens, gaat Dorinde failliet aan mijn enige huisje op Lange Poten yesssssssss. #monopoly #alsnoggefuseerd #opzichgingikdaarnaookdood (Laura)

6. Nog even door oefenen! #rubikscube #wereldrecordstaatopvierseconden #goals #droomlekkerverder (Dorinde)

7. Ik vind roze best een mooie kleur, maar ik geef toch de voorkeur aan een normaal kleurschermpje #telefoonlatenvallen #oepsie (Dorinde)

8. In de paskamer trek ik tegelijk met mijn buurvrouw het gordijntje open. De medewerkster die daar toevallig staat, kijkt verrast op. “Het leek net ingestudeerd!” (Dorinde)

9. Het voelt stiekem toch best goed als ik mijn zus hulpeloos aan de rubiks cube zie draaien #éénconcurrentminder (Dorinde)

10. 16.35, ruim op tijd voor de boot van 17.00! […] Klein beetje jammer dat de vriend van m’n zus om 17.02 in Den Helder arriveert #tochmaareenbootlaterdan #Texel (Dorinde)