He’s doing… whát?

Door wegwerkzaamheden is het erg druk op de weg van dorp A naar dorp B. Voor vieren gaat het nog wel, maar daarna sta je bijna de hele weg vast. Toch kies ik er bewust voor om daar pas later op de dag te rijden, omdat ik eerst al mijn taken af wil ronden op mijn werk. Dat kwartiertje extra onderweg neem ik dan wel voor lief, dan heb ik tenminste een vrije avond!

Om de tijd te doden tuur ik in mijn achteruitkijkspiegel. Mijn blik blijft rusten op het oudere echtpaar dat in de auto achter me zit. Ze zijn druk in gesprek en maaien wild met hun armen. De vrouw wijst naar rechts, de man wijst naar links. Ik kijk zowel naar rechts als naar links, maar kan niet ontdekken wat er te zien valt. Dan begint de vrouw verder te praten. De man luistert aandachtig en knikt. Met zijn mond maakt hij een beweging. Ik kijk nog eens beter. Is hij nou werkelijk…. doet hij… echt? Ja hoor, hij doet het echt. In de afgelopen 30 seconden heeft meneer drie keer zijn kunstgebit buitenboord gewipt en weer teruggeplaatst. Zonder handen! Ik vind het knap. Ook wel een beetje gek.

Mocht ik later een kunstgebit krijgen, dan weet ik in ieder geval wel dat ik die trucjes niet in de auto ga doen. Levert alleen maar vertraging op: ik had al zéker drie meter verder kunnen rijden als ik mijn staarsessie niet had gedaan ;-).

Het vuurwerkijsje

Het is dinsdag en Daan is vandaag jarig! We gaan vanavond samen uit eten en we hebben om 18:30 gereserveerd.

Wanneer we binnenkomen, zie ik dat het vrij druk is. Ik verbaas me erover: het is op zich maar gewoon een dinsdagavond. We krijgen een tafeltje langs de muur, naast een grote groep die net aan het voorgerecht begonnen is.

We bestellen een drankje en proosten op Daan z’n verjaardag. We kletsen wat over onze dag en denken na over de zomervakantie. Altijd fijn om even met z’n tweetjes uit eten te gaan en lekker te praten.

Wanneer we halverwege ons hoofdgerecht zijn, schalt er ineens keiharde verjaardagsmuziek uit de speakers. Oja, natuurlijk! Een verjaardag is een goede reden om lekker uit eten te gaan. Doen wij op zich nu ook 😉

De gasten draaien zich allemaal om richting de keuken, waar ook dat moment een ijsje met sterretjes richting een lachende meneer wordt gebracht. “Lang zal hij leven!” klapt het restaurant mee. Daan kijkt me aan: “dat wil ik niet hoor!” Ik kijk hem lachend aan.

Na ons hoofdgerecht krijgen we de dessertkaart nog even te zien. Ik twijfel of ik nog een taartje of een kopje thee zal nemen, maar ik besluit om dat niet te doen. Ook Daan hoeft geen dessert en hij stelt voor om de rekening te vragen. Op dat moment knalt opnieuw het verjaardagsliedje uit de speakers en hij kijkt me ongelovig aan. “Nee toch?!”

Het vuurwerk komt in de buurt, maar wordt uiteindelijk toch naar de mevrouw naast ons gebracht. Opluchting voor Daan 😉 “let’s go!” Bij het afrekenen kan ik het toch niet laten om het nog wel even geven het personeel te zeggen (“goh, veel verjaardagen vanavond!”), waardoor hij alsnog even gefeliciteerd wordt ;).

Fotorolletje

Ik doe het bijna nooit, maar áls ik foto’s afgedrukt wil hebben, dan doe ik dat altijd bij een winkel waarbij je direct foto’s kunt afdrukken van je telefoon. Je kunt dan zelf bij zo’n apparaat je telefoon verbinden en de foto’s aanklikken die je wilt printen. Je klikt het gewenste formaat aan, geeft aan of je er een kader omheen wilt en een paar minuten later heb je de foto’s in je hand. Betalen bij de kassa, klaar!

Zo ook vandaag. Ik hoef slechts drie foto’s te printen die ik al klaar heb staan op mijn telefoon. Het gaat bijna te makkelijk: binnen een minuut heb ik de foto’s al in mijn hand. “Wacht op uw bon en betaal bij de kassa.” Prrrrrrt. Daar komt het bonnetje al. Enthousiast als ik ben – dit gaat echt super snel! – trek ik aan het bonnetje. Ik verwacht dat mijn bonnetje afscheurt, maar niets is minder waar. In mijn iets te enthousiaste reactie heb ik het klepje die het bonrolletje tegenhoudt opengetrokken. De rol maakt dankbaar gebruik van zijn vrijheid en is inmiddels al naar de luiers bij het schap achter me gerold. Top. Ik haal het hele rolletje uit het automaat en begin het rolletje weer op te rollen. De caissière moet erg lachen om het feit dat ik haar een hele rol in plaats van alleen een bonnetje overhandig. Na het betalen brengt ze hem weer terug naar het apparaat. Ik ben benieuwd hoe vaak het rolletje al ontsnapt is.

Lang zal hij leven…

Lieve Daan,

Gefeliciteerd met je 31e verjaardag! Alweer de zoveelste verjaardagszoen die ik je mag geven :). Ik ben super blij hoe het allemaal gaat en ik heb heel veel zin om in dit levensjaar met jou te trouwen 😉

Mocht de brievenbus toevallig klepperen vandaag, dan zou dat wel eens iets voor jou kunnen zijn! Aan jou de vraag of je de discipline kunt opbrengen om het nog dicht te laten of niet 😉

Fijne dag vandaag, love you!

Originele pizza

Het is zaterdag en ik heb een vrijgezellenfeestje in België. Het is een eindje rijden en we moeten al vroeg verzamelen, maar dat is het zeker waard! Rond een uur of half 8 hebben we heel wat activiteiten achter de rug en is het tijd voor het diner. We ploffen neer bij de pizzeria waar we hebben gereserveerd en bekijken de menu kaart.

Normaal gesproken neem ik bijna altijd een pizza quatro stagione, daar zit lekker veel op! In België – of in deze pizzeria – is dat niet het geval, er zit alleen wat ham (hesp in België, hihi), champignon, ei en artisjok op. Hmmmm. Dan valt mijn oog op de pizza vegetariana. Het lijstje met ingrediënten bij deze pizza is verreweg het langst. Top, daar gaan we voor! Hoewel… als ik nou eens..

“Hallo, ik wil graag een pizza vegetariana met eh, salami. Kan dat?” De ober trekt een wenkbrauw op maar knikt geamuseerd. Top! Bij het uitserveren van de gerechten moest hij bij iedereen vragen wie ook al weer wat had besteld. Bij die van mij wist hij echter nog precies wat ik had besteld, haha. Hij was heerlijk.