Korrel-zout (zand)-disclaimer: alleen voor lezers die niet (meer) op vakantie gaan 😉

Wanneer je aan de zomervakantie denkt, denk je vast aan vrijheid, zon, zee, strand, uitslapen, Schiphol… toch? Elk jaar trap ik er ook weer in. Toch maak ik ook altijd opnieuw kennis met de kleine ongemakken die je op de één of andere manier weer makkelijk uit je geheugen bant, hahaha. Uitstekend blogmateriaal natuurlijk. Herkenbaar?;)

1: In het vakantiehuisje, vanuit de douche: omg, ik heb het weer lekker voor elkaar. “Scháát? Wil jij even mijn shampoo van boven pakken? Hij ligt nog in m’n koffer, oeps!” Ondertussen flink soppen met de douchegel van mijn vriend.

2: Voor de blote-benen-gebruikers: te snel opstaan van een (liefst leren) bank of stoel en dat je dan je halve huid nog achter je aan moet trekken.

3: In diezelfde categorie: klepperende wc-brillen die aan je achterste blijven kleven.

4: In een vakantiehuisje concluderen dat je echt makkelijk van thuis wat voorraadkastjes had kunnen plunderen. Scheelt toch weer ‘nutteloze’ inkopen als zout, peper, ui, knoflook, olie, pindakaas… (MAAR: dit jaar hebben wij hier wel degelijk aan gedacht! Alles heerlijk burgerlijk in een krat: “til jij even?” en dan intens genieten van de keukenkastjes inrichten, hahaha.)

5: Er ingeluisd worden door je vriend. “We doen vandaag wel een kort en makkelijk rondje, ik ken hier de weg. Ongeveer 5 km, goed?” Nou, bekijk ook altijd zelf de route. Kan je zomaar 5 km en veel steile klimweggetjes schelen. Achteraf natuurlijk wel flink opscheppen, dat dan weer wel.

6: Een ongemakkelijke mix van Frans/Duits bij de poging om de landtaal (nu: Duits) te spreken, maar waar het bij het moment suprème er toch wat minder vloeiend uitkomt. Daarna door de serveerster in het Engels verder op weg geholpen worden, tsss.

7: Het “ach joh, het is vakantie”-excuus. Alwéér chocola en chips in het winkelwagentje.

8: Zo’n steeds groter wordende afwas. Dat je overweegt om dan maar uit de fles ijsthee te drinken, in plaats van nog een glas te pakken, hihi.

9: Ondanks de ienieminie to-do lijstjes op vakantie, toch elke dag vergeten om even te checken waar we het glas weg kunnen gooien. Ondertussen groeit de voorraad met potjes en flesjes (die we dus van thuis hebben meegenomen, haha) aanzienlijk!

10: Op een kluitje in het hoekje van de kamer zitten, omdat daar de beste Wi-Fi is. Ik kan goed zonder hoor, begrijp me niet verkeerd! (Ik borduur me suf, hahaha). Maare… ik wil toch graag wel deze blog online kunnen zetten 😉

Vandaag zijn we laat thuis en we besluiten om wat restjes op te warmen. Er ligt nog een pizza in de vriezer en nog een bakje curry voor één persoon. We besluiten dat ik de pizza neem en Thomas de curry.

“Mag ik een hapje?” Vraag ik aan Thomas. Bijna direct daarna staat mijn mond in de fik, niet erg comfortabel op een warme dag als vandaag! Snel neem ik weer een stukje pizza om van de pittigheid af te komen.

Vervolgens grijp ik met hoge nood naar mijn glas water. Allemaal leuk en aardig om een pizza te gebruiken om te “blussen”, maar dat schiet natuurlijk niet op als er een dikke jalapeño peper op zit, haha!  

Wanneer je een goed geheugen hebt, kleine kinderen in je omgeving hebt of wel eens de tv iets langer op een kinderzender hebt laten staan, herken je vast de volgende scène uit een willekeurig kinderprogramma of bijvoorbeeld een circusact. “Waar is de cirkel?” In beeld verschijnen dan heel groot een vierkant, een driehoek en een cirkel. “Ik kan het niet vinden, willen jullie mij even helpen?” Kinderstemmen roepen: “dáááár! – waar, hier? Nee jongens, dat is een driehoek. – Nee, de andere kant!!! – O, ja! Gevonden, dank jullie wel!”

(…)

Daan en ik zijn op vakantie in Duitsland en we zijn deze eerste week in de Eifel. We hebben een eenvoudig, schattig vakantiehuisje geboekt en we zitten midden in een mooie wandelomgeving.

Op zondagochtend besluiten we om een wandeling van 13,5 km te maken in de buurt van de Oost-Belgische grens. We volgen een route met bordjes (chill) en wandelen tussen de velden, af en toe een stukje bos, veel nieuwsgierige koeien en superschattige uitgestorven dorpjes.

Nadat we zo’n 12 km onderweg zijn, open ik mijn Geocache app. (Voor mensen die dit niet kennen: geocachen is een soort schatzoeken. Op de mooiste plekken verstoppen mensen kleine doosjes/kistjes/fotorolletjeshouders met daarin een logboek en eventueel een klein cadeautje. Erg leuk!) “Er zijn hier 2 caches vlakbij! We hoeven er niet eens voor om te lopen!” Vertel ik enthousiast aan Daan. “Prima, die gaan we wel even zoeken!”

De eerste vinden we vrij makkelijk: een cache in de vorm van een eikel, haha. Voor de tweede (een cache in de vorm van een schelp) moeten we iets langer speuren. Nadat we ze weer verstopt en ‘gelogd’ hebben, vervolgen we onze weg. “Hmm, er staat hier geen bordje, klopt dat wel?” Daan kijkt mee: “die bordjes stonden er ook lang niet altijd hè, alleen als we een andere kant op moeten dan rechtdoor. – Oja inderdaad.”

We steken de weg over en lopen op een pad dat na een tijdje met de bocht mee naar rechts en vervolgens een flink stuk omhoog gaat. “Nounou, best nog wel een flinke klim zo op het eind! Dan is het dorpje vast aan de andere kant van de heuvel.” We stappen flink door en lopen zo’n anderhalve kilometer omhoog. “Zie jij het kerkje al?” vraag ik aan Daan, die ‘iets’ langer is. “Nee, maar hij moet hier toch zijn!” Ons richtingsgevoel zegt ons ook dat we er nu toch echt wel moeten zijn. Wanneer we op het hoogste punt van de heuvel staan, kijken we toch ietwat beteuterd om ons heen. Geen dorp te bekennen. We draaien ons om en kijken goed om ons heen. “Dat kerkje in de verte komt me wel verdacht bekend voor.” Daan opent zijn GPS en begint na een tijdje te lachen. “Eh ja, daar moeten we heen.”

We wandelen weer naar beneden en bedenken hoe dit fout heeft kunnen gaan. Na een tijdje concluderen we dat het toch die eikel was die ons op een dwaalspoor heeft gezet. Lees bovenstaande scène nog maar eens en denk daar een heel groot (niet te missen) wegwijzerbord bij die naar links wijst, hahahaha.

Wanneer het tijd is om van vakantie weer naar huis te gaan, is het altijd handig om even de koelkast te inspecteren. Moet er nog iets opgemaakt worden, wat kunnen we bewaren? Mijn oog valt op een doos met eieren en ik besluit om de vijf overgebleven eieren te koken.

De eieren koken en ik kijk op mijn horloge om de tijd bij te houden. Na twee minuten word ik even weggeroepen en vraag ik Laura om de eieren te verzorgen. “Vijf minuten nog?” Vraagt ze. “Nee joh, nog drie minuten!” Prima.

Die avond ploffen we op de bank neer om samen een aflevering op Videoland te kijken. Op de helft van de aflevering heb ik zin in een kopje thee. Ik loop naar de keuken, zet de waterkoker aan en blijf even wachten zodat ik de thee meteen kan inschenken. 

Had ik dat nou ook maar bij de eieren gedaan, dan waren ze nog eetbaar ;-).

1: Gisteren: ja leuk, ik doe weer eens een paar radslagen en de handstand! Vandaag: spierpijn in nek en schouders. Tssss. Die koprol toch maar laten voor wat het is, denk ik ;). #ouderworden (Laura)

2: Zo’n cliché scène heeft iedereen wel eens gezien, maar het blijft toch ietwat drollig wanneer je het zelf meemaakt, hahaha. Ik heb het over gisteren, toen de handrem niet op de auto zat, de auto ging rollen en ik dus moest hollen om er een ruk aan te geven :’D (Laura)

3: “Waar zijn mijn onderbroeken-in-law?” Vraagt Dorinde droog. Ik vertaal het en begin keihard te lachen. (Laura)

4: Ik kan misschien beter nog maar een keer wassen, hahaha. Het wasrek is nu al voor de derde keer ongevallen. #lekkerwindje #Texel (Laura)

5: “Hoe zou m’n achterruitenwisser aangaan, hee?” Samen bekijken we de knopjes en hendels. “Oh wacht, ik heb achter helemaal geen wisser!” #nieuweleaseauto (Laura)

6: Onze ‘gesprekken’ gaan vaak zo: ik zeg iets tegen mijn vriend, vriend (ondertussen bezig) reageert: “sorry?” Ik, geen zin om te herhalen: “wat verstond je wel?” Vriend herhaalt exact de zin. Reageert vervolgens niet inhoudelijk. Wie herkent dit?:’D (Laura)

7: Ik heb zojuist mijn kleine teen gestoten. Overweeg nu om een carrière tot operazangeres te beginnen. #gelezenuitspraak #zoherkenbaar (Dorinde)

8: We rijden op een landelijk stukje in het zuiden van het land. Vriend: “het ruikt hier een beetje poeperig.” (Laura)

9: Bruiningscrème smeren op je benen op een dag dat het gaat regenen. #efficient #beterblijftheteenpaardagenzitten (Dorinde)

10: Nou, enthousiast is ie in ieder geval wel haha. #vriend #zingtkeihardmee #totaaldeverkeerdetekst (Dorinde)