Mini-anekdotes: 10 x Neverdullmoments op Twitter #117

De afgelopen week plaatsten wij de volgende tweets op Twitter:

1: Ons slaapkamerraam staat open en ik hoor twee kleine kindjes op het pleintje met elkaar praten/schreeuwen. Zij: “ik vind jou de allerliefste jongen!” Hij: “oke.” (Laura)

2: Buurjongen belt aan: “ehh, klopt het dat jullie kofferbak openstaat?” #omg #echtaldrieuur #thanksbuur! (Laura)

3: Thomas wordt opgehaald door een vriend om te gaan sporten. “Ik heb Rover binnengelaten via de voordeur!” Vervolgens vertrekt hij. Rover loopt direct naar de achterdeur en ik laat hem weer naar buiten. #binnendoorsteken #luiekat (Dorinde)

4: Een glas warme melk, een bekertje met chocoladestukjes en een schaaltje slagroom. Heerlijk om chocolademelk van te maken. Nog lekkerder om alles los op te eten. #bagelsbeans #melkmetslagroomiswelraar (Dorinde)

5: Thomas slaat woest op een kussen. “O jee, zijn ze aan het verliezen?” Thomas kijkt me vragend aan en laat daarna demonstratief zien hoe hij het kussen nog wat meer opschudt om er vervolgens beter tegenaan te kunnen leunen. #voetbal #valsalarm (Dorinde)

6: Lef of lui? Met ongekamde haren naar de kapper om nieuwe shampoo te halen. (Dorinde)

7: Wanneer er in je gezichtsveld ineens een zwarte spin fanatiek aan het abseilen is. #woow #schrikken (Laura)

8: Na mijn afspraak bij de manueel therapeut (ik ben door mijn rug gegaan, auw) loop ik weer terug naar mijn auto. Ik ben denk ik wel vijf mensen tegengekomen voordat ik in mijn autospiegel kijk. #panda #mascarauitgelopen #thanksforsaying #not (Laura)

9: Er ligt een Jerry voor de deur. Jerry is niet meer. #tomenjerry #cadeautjevandekatten #uhl (Dorinde)

10: Zaterdagavond. Pinballen, pingpongen en poolen op de telefoon van vriendlief. #fanatiekklepperen #oldskool #stelletjegamers (Laura)

Choose wisely

Stel hè, je mag één vraag aan een dier stellen. Ik zou dan toch wel even goed moeten nadenken of ik écht van Darcy/James wil weten of ze een beetje gelukkig zijn of dat ik mij toch tot de vogels richt om te vragen of ze expres op donkergroene auto’s poepen omdat ze denken dat dit een sappig grasveld is. GRRRRRR.

Deze ochtend: “jaaaaaaa, het regent! Eindelijk die flarken eraf.”

Later, op de parkeerplaats: “ik ga mijn auto dus mooi niet onder de bomen parkeren.”

‘s Middags: (zie foto).

Slurpei

Deze week neem ik een gekookt eitje mee naar werk. Zout neem ik niet mee, dat zullen ze daar wel hebben.

Rond lunchtijd zoek ik in alle kastjes, maar er is nergens zout te vinden. Even overweeg ik om een zakje cup a soup te gebruiken, daar zit ook genoeg zout in. Toch maar niet, haha.

Ik pel het eitje en neem een hap en… mijn handen zitten helemaal onder het eigeel. “Een slurpei!” Concludeert mijn collega vrolijk. Haha. Met mijn druipende handen loop ik naar de kraan, blehhh. Volgende keer maar iets langer koken.

Als ik thuis kom, zie ik dat Thomas een paar mini zakjes zout heeft meegenomen vanuit zijn werk, heel lief! Toch weet ik niet zeker of ik dit nog een keer zo ga doen ;-).

Never dull photos #21

De tijd loopt… Escape room op school!
Heeel veel slotjes instellen!
Voorbereidingen, nog in de zomervakantie! #fanatiek
Eh James, wat ben je aan het doen?
Omg, onkruid!!!
Darcy in een bakje!
Schattig !

Wadlopen

“Dor, eind augustus gaat er een groepje wadlopen. Zullen we ook meedoen?” Een vraag die Thomas een aantal maanden geleden aan mij stelde. Prima!

In de maanden die volgden was ik het weer een klein beetje vergeten, maar afgelopen zaterdag was het zo ver: op naar Ameland!

Om me voor te bereiden heb ik het één en ander opgezocht op internet. “Soms zit je tot je nek in het water.” … “Mooiste ervaring ooit.” … “Het is ijskoud!” Goh, gaan we dit echt doen?!

Om 16.00 vertrekken we vanaf Holwerd, een ideale tijd als je het mij vraagt! Ik heb ook verhalen gehoord over groepen die midden in de nacht vertrekken, maar dit is prima zo. Onze gids wil snel vertrekken, zodat we de andere 400 man (!) een beetje voorblijven. Nou, snel vertrekken lukt hem zeker, het tempo zit er goed in! De illusie dat mijn schoenen misschien wel schoon zullen blijven is na twintig seconden verdwenen. Niks meer te zien van die blauwe kleur, haha.

Na tien minuten begin ik me ernstig zorgen te maken hoe ik dit in godsnaam drie uur lang moet volhouden. Ik heb al heel wat keren mijn evenwicht bijna verloren en die wegzakkende schoenen maken het best wel zwaar. Pokerface op en doorstappen maar! Bij het eerste rustmomentje zie ik tot mijn geruststelling dat iedereen wel wat aan het hijgen is.

Het eerste stuk slib blijkt het zwaarst, je krijgt het er behoorlijk warm van! En ik maar slepen met mijn windjasje, haha. Na anderhalf uur blijkt het jasje toch wel handig te zijn: tot borsthoogte zijn we helemaal nat en met een klein windje is dat toch wel aan de frisse kant.

Na drie uur komen we aan op Ameland, waar we een ‘Schipperbitter’ (heeft iemand dus meegezeuld over het wad) drinken om de oversteek te vieren. We lopen een kilometer richting het strand, waar we als vee (maar dan comfortabel) vervoerd worden naar het dorpje Buren. Daar staan de huurfietsen al voor ons klaar, top organisatie!

We slapen met 20 man in een kampeerboerderij en het voelt als een luxe dat er zo’n zes douches zijn. Weg met die modderpoten. We sluiten de avond af in discotheek ‘De Lichtboei’, echt een must als je op Ameland bent. De kans is groot dat je dezelfde DJ hebt als wij, want hij loopt al heel wat jaartjes rond en heeft duidelijk veel plezier in zijn werk ;-).