Op school was het de afgelopen weken een drukke periode met toetsen nakijken. Met de vierde klas bespreek ik een toets en druk ik de leerlingen op het hart om hun punten goed na te tellen. Al gauw steken een paar leerlingen hun vinger op: “mevrouw, u heeft niet goed geteld!” Tevreden kom ik aangelopen. “Mooi, dat is vast gunstig voor je cijfer!”
Nadat ik bij de derde leerling de wijziging heb gemaakt, spreek ik nog even tot de klas als geheel: “tel het inderdaad goed na hoor, ik ben geen docent wiskunde. Dat is mijn zus.” Achter me proesten twee meisjes het uit: “haha, ik ga stuk!” (Een uitdrukking anno 2019, voor de mensen die dit niet herkennen! En meteen ook een reminder voor later ;))
Het is toch wel zorgelijk hoor, het valt me op dat er zeer veel leerlingen kapot gaan tegenwoordig, ik hoop maar dat ze goed verzekerd zijn! ;). Om even in hun leefwereldje te blijven, ik ben zelf ook aardig ‘stuk’ gegaan tijdens het nakijken van de toetsen.
Zo heeft de vijfde klas een vocabulaire toets gemaakt, waarbij ze zelf zinnen mochten maken van een paar aangegeven woorden. Creativiteit (en correctheid) wordt beloond, maar ik ben ook zeker niet ontevreden wanneer er een paar mooie missers tussen zitten 😉
“Hij voelt zich erg boodschappen doen, gelukkig maar!”
“De snelheid van het gebouw is niet goed.”
“De snelheid neemt het de mensen erg kwalijk.”
Bij leerjaar 3 kwam er ook een mooie langs trouwens:
“Hij is vegetarisch, want hij draagt een zonnebril.” Goed argument wel!
.
Ik heb nog drie klassen te gaan, wordt vrijwel zeker binnenkort vervolgd 😉
