De vraag die Daan me vaak stelt wanneer hij ALWEER naar de serie How I Met Your Mother kijkt. Voor de 10e keer. Echt hè.

Deze keer is het de aflevering van de bruiloft van Lily en Marshall. Uiteraard kijk ik grondig mee, hoewel ik deze scènes al minstens vijf keer heb gezien, hihi.

Ik word steeds vrolijker, want deze bruiloft gaat aardig mis. Dan kan die van ons alleen maar meevallen! De bruidegom scheert zijn haar af nadat de kapster hem highlights heeft gegeven, de sluier is vies en gescheurd op de parkeerplaats gevonden, de harpiste is 40 weken zwanger en heeft weeën, de fotograaf en bloemist zijn niet komen opdagen én het bruidspaar krijgt niets te eten.

Het gaat ons vást lukken! Hoewel… Daan heeft morgen wel een kappersafspraak..

Het is dinsdagmiddag en dat betekent dat we onze boodschappen ophalen bij de supermarkt. We doen dit nu al meer dan een jaar en het is ideaal.

Ik parkeer mijn auto en loop met mijn lege kratjes naar de medewerkers. Er staat nog een vrouw met haar dochter voor mij te wachten. De vrouw kijkt vol verbazing naar haar boodschappen die ze krijgt van de medewerkers. “Heb je helemaal geen groente besteld?” Vraagt ze haar dochter. Aan mij legt ze giechelend uit dat haar dochter de bestelling een keertje mocht doen. Ze haalt opgelucht adem als er toch wat diepvriesgroenten uit een koelbox worden getoverd.

Dan ben ik aan de beurt. Terwijl ik geholpen word, parkeert een andere auto naast de mijne. Een vrouw stapt uit en loopt ook naar de medewerkers toe. Ze spelt haar naam en loopt dan weer terug naar de auto om de achterklep te openen.

“Oh jee.” Hoor ik het meisje van de supermarkt tegen haar collega zeggen die mij aan het helpen is. “Deze mevrouw heeft 40 zakken dropjes besteld, maar dat product was nou net niet beschikbaar. En dan moet ik dat mooi tegen haar vertellen..”

Ondertussen is mijn bestelling klaar en stap ik in mijn auto, nét voordat de vrouw de trieste mededeling te horen krijgt. Cliffhanger! Ik gluur in mijn achteruitkijkspiegel en kan haar reactie, ondanks dat ik geen gebarentaal kan, prima vertalen. 

Dat moeten wel hele lekkere dropjes geweest zijn.

In vier verschillende auto’s reizen we af naar de volgende bestemming. Het is ongeveer een uur rijden en we smullen lekker van de snacks (koekjes en chips) die de organisatoren voor alle auto’s hebben geregeld. Top!

We rijden steeds meer richting de Veluwe en na een tijdje nemen we de afslag bij Apeldoorn. Wat is het hier mooi! Wanneer we aankomen bij de bestemming (een StayOkay) is het al aardig donker geworden. Op naar het avondprogramma! 😉

We checken in en we hebben blijkbaar een paar verschillende kamers. Ik slaap samen met Dorinde en een vriendin in een vierpersoonskamer, chill! Met de anderen spreken we een tijd af en iedereen frist zich een beetje op. Ik hou mijn overall trouw aan en kam alleen m’n haren even opnieuw ;).

Na ongeveer 20 minuten zien we elkaar in de ‘lobby’ en horen we van het personeel van de StayOkay dat we met z’n allen in een vergaderzaaltje mogen zitten. Ik ben uiteraard direct nieuwsgierig wat we daar gaan doen.

Daar bijkt dat de meiden allemaal een persoonlijk liedje hebben opgestuurd. Ik mag vervolgens raden wie bij welk liedje hoort, leuk!! Ik hoor hele makkelijke (Pride & Prejudice, 1 van mijn schoonzussen. Ik moest wel nog even gokken wie hahaha), J’aime la vie (een hele leuke associatie van de middelbare schooltijd met een vriendin haha), een prachtige Frans liedje (van mijn lieve studievriendin) en nog een paar andere die ik zo kon raden! Ik maakte helaas twee foutjes (ik had een error bij Rammstein, een vriendin associeerde dit met een rocktent waar wij onze ogen uitgekeken hebben op een festival: achteraf heel logisch!), dus er moesten weer wat namen op mijn overall ;).

We gaan weer op pad! Op naar het centrum van Apeldoorn, deze keer in twee auto’s. Het past net niet helemaal, dus een vriendin offert zich vrijwillig op om in de kofferbak te gaan liggen, hahaha. Top.

Onze eerste stop is “café de Kater”, een hele leuke cocktailbar! We zitten aan hoge tafels en bestellen allemaal een cocktail. Ik vraag uiteraard hoe de ober heet (Joost), maar helaas staat die naam niet op mijn pak. Daarna is het tijd voor de volgende opdracht. Dit is wel een pittige: bij een foutje hoef ik namelijk geen naam op mijn overall te schrijven, maar moet ik een spekje in mijn mond proppen. Wat ik moet doen? Dilemma’s oplossen die Dorinde aan Daan heeft voorgelegd. En het zijn er heel wat! Oei, hoe goed ken ik hem? Hoe snel zit mijn mond propvol? 😉

Nooit meer pindakaas of nooit meer chips en nootjes? Ha. Makkelijk. Nooit meer chips en nootjes! Yes.

Het gaat best goed! Liever 5 jaar jonger of 30 cm kleiner dan Laura? Ook makkelijk. Daan wil zéker langer zijn, dus dan maar 5 jaar jonger!

Bij de volgende vragen ging ik de mist in en werd mijn mond steeds voller met spekjes:

Zou je liever een kip of een koe zijn? Een kip. HUH?! (Spekje erin).

Liever altijd 5 minuten te laat of een uur te vroeg. Een uur te vroeg. HEH?! (Nog een spekje)

Laura heeft altijd een Boers accent of een Vlaams accent. Boers. HAHA ECHT?! (Uhl nog een spekje).

Er gaan er ook een aantal wel goed hoor, maar ondertussen word ik vrij misselijk 😉 Laat het weten als je alle dilemma’s wilt lezen, wie weet delen we ze allemaal in een aparte blog;).

Na een tijdje hou ik het niet meer uit en race ik naar de wc om de spekjes uit te spugen. Ik trek ze door en loop weer weg. Na een tijdje gaat mijn schoonzus naar de wc en lachend komt ze weer terug. “Eh Laura, je weet dat spekjes blijven drijven?” Hahahaha oeps. Ik loop met haar mee en zie de spekjes inderdaad in het spoelwater drijven. Gatver. Er is ook maar één oplossing voor…

Uiteindelijk moet ik het aantal dilemma’s dat ik niet meer heb kunnen raden vanwege de ontplofte spekjesmond alsnog op mijn pak schrijven. Sneaky laat ik Joost erop schrijven. En weer afstrepen, yes.

Die avond gaan we van 21:00 tot 00:15 (omg!) uit eten bij een restaurantje. Ze zijn er niet de snelste, maar het is wel gezellig om zo met z’n allen te zitten. Na het hoofdgerecht nemen we afscheid van een vriendin die helaas niet kan blijven slapen i.v.m. een gave cursus de volgende ochtend. Fijn dat je er toch de hele dag bij was!

Vervolgens gaan we naar “De Babbel” waar we al snel de dansvloer op gaan! Ik zet mijn missie voort om jongensnamen te zoeken voor op mijn overall. Helaas heten ze allemaal Edwin, Alex, James, Stephan… daar heb ik niks aan. Na een tijdje vraag ik ‘wanhopig’ aan een groep mannen: “Heet niemand van jullie Bob ofzo?!” Ze reageren grappend. “Nee, maar hij is wel de Bob! – Oh top, streep maar door!” ;).

De DJ is vrij slecht, maar hij draait behoorlijk wat hitjes achter elkaar. Lekker dansen, heerlijk! Ik heb het zoooo naar m’n zin met alle lieve meiden!

‘s Nachts rond 02:30/03:00 lopen we weer terug naar de StayOkay, het is een half uurtje lopen. Een van mijn vriendinnen heeft een FitBit om en heeft nu haar 10.000 stappendoel al behaald na al dat dansen, hahaha.

Welterusten!

De volgende ochtend zitten we aardig fris weer aan het ontbijt. Om 10:00 moeten we uitchecken, dus het was een kort nachtje, maar prima!

Aangezien we in de Veluwe zijn, hebben de meiden besloten dat we daar nog één activiteit gaan doen: wandelen! Ik mag kiezen uit 3 of 5 km en ik kies voor de korte route, hihi. Na ongeveer 1 km toveren ze een gouden karaokemicrofoon (wow wat een lelijk ding!) uit hun tas. Er zit een bluetoothboxje aan vast en ik mag losgaan op K3, Atomic Kitten, Queen, The Spicegirls…. Heerlijk! Ik vermaak me prima hahaha.

Na dit gezellige rondje sluiten we af in een Van der Valk hotel. We zitten in de lobby in een grote loungehoek. Helaas wel naast een grote pepermuntbak, we worden flink vergast hahaha. We kletsen na over het weekend en we zijn het met z’n allen eens dat we een toptijd hebben gehad! Zo’n fijne groep meiden bij elkaar!

Lieve Dorinde en Sonja, bedankt voor deze toporganisatie! Ik had me geen beter vrijgezellenfeest kunnen wensen!! <3

We lopen door een openbaar gebouw waar het een beetje eigenaardig ruikt. Alsof de schoonmakers één sopje gebruikt hebben voor alle vloeren van het gebouw. En dat ze begonnen zijn in de toiletruimtes, weet je wel 😉

Wanneer we verder lopen wordt het al gauw duidelijk waar dit geurtje vandaag komt. In de hoek van een ruimte hangt een  blaadje waar heel serieus op staat geschreven: hier NIET plassen. Ik vind het op zich wel een logische bewering, maar kennelijk is het toch een geliefd plekje voor wildplassers. 

Aan het begin van elke maand publiceren wij een overzicht van de leukste anekdotes van vorig jaar. Deze keer: februari 2019!

Never dull tweets

Een meisje in de trein brult: “laatste kaart!!”, waarop haar ouders direct met “ssst” reageren. Meisje: “nou, dat is toch leuk nieuws?” #treinleven

– Leerlingen kregen de opdracht om een Frans verhaal te schrijven. Krijg ik er één terug met ‘Franse’ personages: ‘Bért’ & ‘Hénk’. #teacherlife

– Guilty pleasure van de laatste tijd: witte paaseitjes. Mijn prullenbak zit me echt fronsend aan te kijken: “hoe kun jij er zooooveel eten?” 

– Gewapend met mijn pakketje in mijn armen stap ik in mijn auto. Vervolgens bots ik keihard met mijn pakketje tegen de toeter. #hoiburen #awkward #maarstiekemwelgrappig

– Kom je ook bij onze theatervoorstelling kijken? Geeft een leuk beeld van onze Franse lessen in het eerste jaar! – Uhm, ik ga naar de vierde.” #openavond #ojajebentalbestgroot #routinepraatje

– Weekendje weg naar Londen met mijn vriend die hier al heel lang niet meer geweest is. Op Trafalgar Square roept hij enthousiast uit: “ohhh dit weet ik nog! Hier ben ik naar de wc geweest toen!!” #Londen #herinnering #haha

– Al vier dagen naar werk gefietst! #proud #benzineisop #heefterheusniksmeetemaken  

– Keiharde lol om een teddybeer in de kringloopwinkel. Hij was echt gigantisch en had wel drie onderkinnen. De verkoper liep verdedigend lachend langs: “het is een theemuts, dat hoort!”

– Vriendin1 vraagt iets aan vriendin2, die antwoordt: “hoezo vraag je dat steeds?” Vriendin1, vetontwaardigd: “nu vraag ik het aan jou, want net vroeg ik het aan hém!!” En ze wijst naar mij. Hahahaha. Mijn beurt om verontwaardigd te zijn. #ikbenduseenhem #lekkerdan