Dit weekend hebben Thomas en ik hard gewerkt in onze voortuin. Al sinds we het huis hebben gekocht, staat er een enorme Yucca in de voortuin. De plant heeft flinke punten aan de bladeren en we vinden hem echt niet mooi. En dan hebben we het nog niet over het feit dat hij nu helemaal bruin en dor is geworden. Voor mijn verjaardag heb ik van mijn ouders een bijdrage gekregen voor een vervanging ervan. En eindelijk zijn we daar nu dan mee aan de slag gegaan!
In het tuincentrum hebben we 10 planten gekocht die we als heg gaan neerzetten. Dat kunnen we natuurlijk pas doen wanneer dat monster uit de grond is gehaald.
Op zaterdag beginnen we rond een uur of 9. Ondanks dat het uitgestorven is in heel Nederland, komen er toch wat voorbijgangers langs. “Lekker bezig!” Roept er eentje. “Dat wordt een enorme klus!” roept een andere. “Wel doorwerken hè!” roept een oud vrouwtje mans, die voorbij komt fietsen. Jaja, we werken hard door.
Rond een uur of half 11 hebben we een enorm gat gegraven rondom de Yucca en lukt het ons bijna om hem er eindelijk uit te krijgen. We besluiten om even koffie te gaan drinken. Uit de achtertuin haal ik twee stoelen en ik zet ze in de voortuin. Wanneer we net onze eerste slokjes nemen, komt het vrouwtje weer langsgefietst. “Nu al pauze?!” Roept ze vrolijk. Gelukkig komen er ook andere mensen voorbij die ons verzekeren dat het zeker gaat opknappen.
Tegen lunchtijd is de Yucca eruit en hebben we de nieuwe planten alvast gepositioneerd. Het gat voor de nieuwe planten moet nog wel gegraven worden, maar zo kunnen we alvast goed zien hoe het gaat worden. We ploffen weer neer en genieten van onze tosti. Drie keer raden wie er langs fietst…. 😉