Nog een desinfectie-error

Naar aanleiding van de blog van gisteren (de eerste werkdag van Thomas), moest ik terugdenken aan een scène van afgelopen week.

Ik heb een afspraak bij de mondhygiënist. Deze afspraak is al lang geleden gemaakt, maar vanwege corona is de datum verplaatst. Vandaag is het zo ver. Ik ben vrij vroeg en er staat één iemand voor me in de rij. Op een briefje staat dat je dan even buiten moet wachten en dit doe ik dan ook braaf.

Wanneer ik mij meld bij de balie, krijg ik de nodige vragen. Uiteindelijk mag ik doorlopen, maar ik moet wel eerst even mijn handen desinfecteren.

Ik loop naar het dispenserapparaat, knijp in de buik van de tube, maar er komt niets uit. Mijn hersenen lopen een klein beetje vertraging op en ik besluit om even een paar keer in de ‘buik’ van de dispenser te prikken. “Mevrouw?” Klinkt het achter de balie. “Ziet u de hendel aan de bovenkant?” Niet te missen. “Ze zijn ook overal anders he!” Merkt ze nog op. Wij weten allebei dat ze dit uit beleefdheid zegt en dat het tamelijk debiel is dat ik die knoeperd van een hendel niet gezien heb.

Eerste werkdag

Nét voor de Corona tijd ben ik* aangenomen bij mijn nieuwe baan. En pas deze week, na ruim drie maanden, ga ik voor het eerst een dag naar kantoor. Mijn collega’s heb ik digitaal al veel gesproken, maar pas vandaag kan ik ze laten zien dat ik wel degelijk een onderlichaam heb, haha.

Wanneer ik parkeer en het terrein oploop, zie ik dat ik mijn handen moet desinfecteren. Ik druk op het pompje, maar er komt helemaal niks uit. Hmm. Ik doe het nog een keer, maar concludeer dan dat hij leeg is. In de verte komt er een man aangelopen, dus ik besluit om demonstratief met mijn handen te wrijven. Zo, op mijn eerste dag maak ik tenminste geen verkeerde indruk. De man komt dichterbij en dan zie ik wat hij vast heeft: een nieuwe fles met desinfectiespul. Ah. Tot zover mijn show met het handen wrijven, haha.

*Inspiratiebron: Thomas

Buitenleven

Dorinde bracht mij op het idee om even met de tuinmeubelen te schuiven. Zo zijn we op de volgende situatie gekomen: de stoelen die we in de voortuin hadden staan, staan nu met een tafeltje naast ons tuinhuisje, zie foto!

Ondanks dat dit niet het mooiste ‘bistrosetje’ is, ben ik wel erg enthousiast over deze opstelling! Gisteren heb ik er ontbeten en gedineerd, heerlijk om even makkelijk in de tuin te kunnen zitten zonder dat je meteen allemaal kussens moet organiseren.

Onze kat James vindt het altijd super interessant wanneer mama (haha) weer eens iets nieuws bedacht heeft. Hij loopt om het setje heen, gaat eronder liggen en springt dan op schoot. Gezellig!

Ik maak een puzzel uit mijn puzzelboekje (ook weer een nieuwe fase) en aai James. Niet lang daarna komt er een heel gek borrelend geluidje ‘uit’ James. Verschrikt kijk ik naar zijn kont, er is toch geen cadeautje uitgekomen he?! Vervolgens springt hij van mijn schoot en begint heeeel raar te miauwen. Oh, gelukkig, dit klinkt bekend. Het rare gemiauw houdt even aan en vervolgens begint hij te blazen. Ik tel met hem mee. Ja, nu komt de laatste fase met gekke kokhalsgeluidjes. De haarbal vliegt in de rondte en landt keurig op het gras. Ik pak het gietertje en spoel het weg. Huiselijke taferelen. Vervolgens genieten we weer van het setje.

Ochtendrituelen

Al tig jaar draag ik elke dag contactlenzen. In de ochtend doe ik ze metéén in nadat ik uit bed ben gekomen en ik doe ze pas weer uit als ik ga slapen. Je zou denken dat je dan je ritueeltje wel hebt opgebouwd…

Het is vroeg in de ochtend en ik strompel naar de badkamer. Ik pak mijn lenzenbakje, gooi hem leeg en zet het bakje even weg zodat ik hem zo weer kan gebruiken. Ik reik met mijn vingers naar mijn rechteroog en haal mijn lens eruit. Althans, dat probeer ik. Er zit namelijk geen lens in. Totaal verbaasd pak ik mijn lenzenbakje en zie dat daar ook geen lenzen in zitten. “Huh? Zie je wel!” Ik probeer nog eens mijn lens eruit te halen. Ook links zit niks. Wat… Ooo! Ik kan mijn lenzen (die ik echt gisteren pas uit de verpakking heb gehaald) nog net van het putje redden. Ik maak ze schoon en doe ze vervolgens in.

Echt, hóe??

Hoeveel had jij er goed? Oplossingen van de raadseltjes van donderdag!

In de blog van donderdag beschreef ik hoe ik met de leerlingen een lesje heb gedaan in ‘kromme zinnen’ maken. Vandaag deel ik de antwoorden! Hoeveel had jij er goed? 😉

J’assis ici ne pas à attendre: ik zit hier niet op te wachten.

Malheureusement beurre d’arachide: helaas pindakaas.

Je n’y comprends pas de ballon: ik begrijp er geen bal van.

Fais ca le chat sage: maak dat de kat wijs.

Qui A dit, doit B dire: wie A zegt, moet B zeggen.

Maintenant, le singe sort de la manche: nu komt de aap uit de mouw.

Devant singe être debout: voor aap staan.

Ca, c’est autre biscuit: dat is andere koek.