Afgelopen zaterdag besloten Daan en ik spontaan om uit eten te gaan bij het strand. Tegenwoordig hoef je niet meer te reserveren (ideaal is het natuurlijk wel!) en we krijgen een tafel aangewezen. We krijgen wel een tijdslot mee, omdat mensen na ons ook aan deze tafel zullen eten.

Na zo’n 5 minuten hebben we onze drankjes en hakken we de knoop door wat betreft onze gerechten. Daan bestelt tonijn op Japanse wijze als voorgerecht en saté als hoofdgerecht. Ik ga voor pomodorisoep en diezelfde tonijn, maar dan als hoofdgerecht.

Nadat we ook een broodje met olie hebben gekregen, is het tijd voor onze eerste gerechten! Mijn pomodorisoep is heel lekker, precies zoals het hoort. Terwijl ik mijn eerste lepels soep aan het wegslurpen ben, zie ik dat Daan moeite heeft met zijn gerecht. De sojasaus zit namelijk in een pipet. Heel fancy, maar blijkbaar komt het er met geen mogelijkheid uit. Na een paar keer voorzichtig geknepen te hebben, splasht de zwarte smurrie eruit, VOL op Daan z’n lichtroze T-shirt. Gelukkig kan Daan er om lachen, maar hij roept er wel even een ober bij. Even later komt de ober onzeker met een dweil aanlopen, hahaha.

Wanneer ik mijn hoofdgerecht krijg, demonstreer ik subtiel hoe goed mijn pipet het wel niet doet. Heerlijk, die tonijn smaakt goed! Met Daan z’n saté verloopt alles ook prima, haha. Bij mijn laatste hap gaat het echter mis. Op de één of andere manier schiet ik uit met mijn stokje, waardoor een klodder wasabimayonaise tegen de muur spat. Ik heb dit een paar keer in slowmotion geprobeerd opnieuw af te spelen, maar het blijft me een raadsel hoe dit precies kon gebeuren.

Uit eten, we kunnen het niet meer.

Deze week heb ik ons toilet opgeknapt met behulp van tegelverf. Het is heel goed gelukt, al zeg ik het zelf :-). Om het af te maken wilde ik nog een nieuwe spiegel kopen. In de winkel vond ik een goede, al twijfelde ik wel een beetje over de grootte..

Ik sta bij de kassa en moet een tijdje wachten tot ik geholpen word. “Hallo! Binnen hoeveel dagen mag ik deze eventueel ruilen?” Ik vergeet dat soort dingen wel eens en vraag het daarom voor de zekerheid. De vrouw kijkt me aan. “Hij moet in de verpakking blijven.” Ik beantwoord haar opmerking dat ik dat zal doen en vraag dan opnieuw: “stel dát ik hem terug wil brengen en hij zit nog in de verpakking, hoeveel tijd is daar dan voor?” Ze reageert een beetje betweterig: “staat op de bon.” Oké dan. Terwijl ik naar buiten loop, krijg ik een laatste opmerking. “Mogen wij ons mandje terug?!” Oeps, die hing nog aan mijn arm. Ik had het net iets te druk met het zoeken van de ruilmogelijkheden op de bon.

De spiegel hangt top, dus die hoeft mooi niet terug naar deze vrolijke dame, haha.

De mensen die ons goed kennen, weten dat Daan en ik vaak allebei iets anders eten. Van Thomas en Dorinde hebben we zelfs het kookboek “Eating apart together” gekregen, haha.

Daan eet vanavond aardappelen, groenten, (vega)vlees en ik besluit om Orecchiette pasta te maken. Bij het koken van bepaalde recepten heb ik een soort van routine opgebouwd. Zo leg ik het keukenrei wat ik nog kan herbruiken aan één kant van het aanrecht en verplaats ik de kruiden die ik al heb gebruikt. Na het eten ruimen we dan alles in één keer op.

Terwijl ik de kikkererwten rooster, ben ik ondertussen bezig met de volgende stappen. Met het theelepeltje waarmee ik net kappertjes uit het potje heb geschept, pak ik een beetje tomatenpuree. Het bouillonblokje stop ik bij het kokend water in de maatbeker en ik pak een vork van het aanrecht om dit te roeren. Terwijl ik roer, kijk ik naar de vork. Waar heb ik deze nou net voor gebruikt? De pasta zit nog niet in de pan, dus daar kan ik de vork nog niet voor gebruikt hebben. Het is niet zo dat ik een vórk klaarleg voor het koken.

Ik kijk van het aanrecht de woonkamer in. De katten zijn aan het smikkelen van hun avondeten. “Daan?” Er begint me iets te dagen. “Heb jij ehm… kom eens?” Daan komt naar de keuken. Ik wijs naar de vork in mijn bouillon en Daan begint hard te lachen. “Ja, die heb ik net gebruikt om het kattenvoer uit het blikje te scheppen.” Ik probeer subtiel Daan de schuld te geven, omdat de vork op mijn stukje ‘herbruik-dit-maar’-aanrecht ligt, maar ik kan toch ook niet ontkennen dat dit normaalgesproken het stukje aanrecht is waar we ook de vieze vaat leggen. “UHHHHHHL,” besluit ik dan maar. Gelukkig hebben we nog genoeg bouillonblokjes ;).

Een tijd geleden heb ik bij een sportzaak kniebeschermers gekocht voor tijdens het skeeleren. “Vandaag besteld, over 5 dagen in huis.” Prima, normaal gaat het sneller, maar in deze Corona tijd kan de levering wel eens wat vertragen.

Na geduldig te hebben gewacht – slechts één keer heb ik de klantenservice gevraagd of het allemaal wel

goed ging, kwam het pakketje inderdaad na ruim drie weken aan. M’n “skeeler” fase was alweer bijna overgewaaid, haha. 

Ik vond het allemaal niet zo erg, maar was tóch blij met de tegoedbon van €25 (!) om het goed te maken. Kennelijk kreeg iedereen met enorme vertraging deze bon. Prima hoor, doe mij dat volgende keer maar nog eens!

Dat had ik niet zo hard moeten roepen. Met de bon bestelde ik wat nieuwe items. Er stond bij: voor 13.00 besteld, vanavond in huis! Ik vond het ambitieus, zeker na de vorige keer. 

Na drie dagen kwam inderdaad mijn pakketje, haha! Stukken sneller en ik ben erg blij met de items. Toch moeten ze misschien hun levertijd op de website iets aanpassen, hihi.

1 – Ik heb voor het eerst ooit een elektrische tandenborstel! Ik zit nu in de fase dat ik instructiefilmpjes van tandartsen exact nadoe, gaat deze fase nog over? Ik ben namelijk 5 minuten bezig ipv 2, hahaha. #oralb (Laura)

2 – Ik heb een paar kledingstukken op marktplaats gezet. Mijn zus heeft me vervolgens uitgelachen om de titels: “wat cute Lu, dat je het een ‘scháttig bloesje’, een ‘fijne trui’ en een ‘leuk vestje’ noemt.” Gek op bijvoeglijke naamwoorden. (Laura)

3 – Mijn augurken (de ‘gezonde’ snack die ik ‘s avonds wel eens neem) kunnen dus écht niet op tegen de merci’s die ik van mentorleerlingen heb gekregen. Ach, het is vakantie ;-). #nomnomnom (Laura)

4 – Daan doet z’n ring af als hij gaat sporten of zijn haar doet met klei. Mag jij raden hoeveel dramatische scènes ik al heb geschopt, wanneer ik er achter kom dat hij z’n ring vergeten om te doen is ;). (Laura)

5 – Super nuttig: rapporten in speciale ‘rapporthoesjes’ vouwen en deze (indien ze niet door de leerlingen zijn opgehaald) per post versturen. Ben ik net klaar met hoesjes vouwen, past het nét niet in de daarvoor bedoelde envelop. #bezigheidstherapie (Laura)

6 – ‪Een ezel stoot zich over het algemeen geen tweede keer aan dezelfde steen. Over het algemeen. #sporten #inplaswatergesprongen #driekeer #uhl #ingezondentweet (Dorinde)‬

7 – ‪Dilemma: de kat gaat eerst op de kattenbak en wil daarna op schoot. Wat doe je?! #goedjevoetenvegengraag (Dorinde) ‬

8 – ‪De bruggen in Alkmaar zijn allemaal weer schoon aan de onderkant! #sectieuitje #rondvaartboot #bukken #harenlangsdemuur (Dorinde)‬

9 – ‪Parkeren op de bovenste verdieping in de parkeergarage is allemaal leuk en aardig, maar niet na een total body workout! #spierpijn #aldietrappen (Dorinde)‬

10 – ‪‘Laat de cake nog een kwartiertje in de restwarmte van de oven doorgaren.’ Hmm zal ik een timer zetten? Nah… onthou ik wel. #yeahright #veeltelangindeoven #ietstekrokant (Dorinde)‬