Met hulp van de osteopaat zijn we erachter gekomen dat Aukje niet zo heel goed reageert op koemelk. Aangezien ik nog steeds borstvoeding geef, probeer ik nu koemelk te vermijden.

De start van mijn nieuwe ‘dieet’ speelde zich af rond Sint-Maarten, net nadat we heeeerlijk veel chocoladetraktaties in huis hadden gehaald.

Alles voor je kind natuurlijk, maar deze timing met de feestdagen… oef!

Het lijkt wel echt te helpen, trouwens!

Het is dinsdagavond en ik besluit om even te gaan zwemmen. Vaak doe ik dit met Laura en een vriendin, maar soms ook alleen. Het voordeel van alleen zwemmen is dat je wat makkelijker langs iedereen kunt manoeuvreren. Er wordt namelijk wat afgekletst in het zwembad, maar echt tempo zit er dan niet in, haha! Met z’n drieën inhalen is meestal niet zo’n succes.

Ik neem me wel eens voor om een bepaald doel te halen. “Als ik 1 km heb gezwommen, ga ik eruit.” Hier komt vrijwel nooit iets van terecht, omdat ik soms te ongeduldig ben om keurig achter iemand aan te zwemmen die net wat langzamer gaat. Ik keer dan alweer eerder om, zodat ik weer in een “leeg stuk” ga zwemmen. Ok, en soms komt er niks van terecht omdat m’n doel te ambitieus is voor m’n spanningsboog, hahaha!

Ook vanavond vraag ik me weer af hoe mijn “plattegrond” eruit zou zien als ik mijn exacte route zou volgen. Heen en oh alweer teru – nee toch weer heen. Een deel van het zwembad is bezet door zwemles en andere activiteiten, waardoor de “doorzwembaan” er niet is. Ik doe een rondje mee met de “snelle baan”, maar al die mannen met duikbrillen zwemmen toch iets te intimiderend hard. “Recreanten” it is. 

Ik vermaak me prima tussen de gesprekken met cliffhangers. “Dus ik zei zo tegen Petra, ….” Ik zal nooit weten wat ze tegen Petra heeft gezegd, had ik maar niet in moeten halen.

Ook nu denk ik dat ik de km nét niet gehaald heb ;-).

Afgelopen weekend waren we met z’n zessen een weekendje in Landal de Reeuwijkse plassen. Erg gezellig!

In een vakantiehuisje staan natuurlijk maar een paar kasten, wat betekent dat het al vrij snel een rommelig ensemble kan worden, zéker met alle babyspullen!

Op zaterdag vind ik het een behoorlijke puinhoop en ik stel een ‘opruimchallenge’ voor. We starten een stopwatch en krijgen om en om allemaal 30 seconden de tijd om zoveel mogelijk op te ruimen. Nou, prima plan! We vliegen als gekken door het huisje en na een paar minuten is het er al een stuk beter aan toe! Wow, best effectief!

Een paar uur later begint er helaas wel een nieuwe challenge, hahaha:

“Heeft iemand de billendoekjes gezien?”

“Wie heeft mijn sloffen opgeruimd?”

“Ik kan mijn oplader nergens vinden.”

Oké, het kostte misschien ook wat tijd om alles weer terug te vinden, maar leuk was het wel! (Misschien ook effectief voor wanneer je plotseling bezoek krijgt? ;))

Samen met Laura, Daan en Aukje zijn we een weekendje weg. We zitten in een Landal park in Reeuwijk, op 45 min afstand van huis. Ideaal! We hebben een huisje dat uitkijkt op een wandelpad, waar af en toe wat mensen voorbij hobbelen.

In de woonkamer zijn best wat ramen, waardoor we goed zichtbaar zijn vanaf het wandelpad. Wanneer er weer wat mensen te zien zijn, gluurt een vrouw naar binnen. Ik lach naar haar en ze lacht terug. Gezellig ;-). Een minuut later komt er weer een groepje voorbij. Ook hier gluurt een man naar binnen, haiii. Ik zwaai en verwacht dat hij opgelaten reageert, maar niets is minder waar. Hij zwaait vrolijk met z’n ingeklapte paraplu, haha. Daarna begint het te regenen, waardoor er niet veel meer voorbij komt. Tot zo ver de show :-).