Dagboek van uur tot uur: terugreis vanuit Bali

Er zijn dagen dat je van hot naar her rent, waar je amper de tijd hebt om na te denken, waar je achteraf eigenlijk niet eens meer kunt vertellen wat je nou allemaal gedaan hebt. Vandaag was niet zo’n dag. Er zijn eigenlijk maar weinig dagen zoals deze, waarop je (noodgedwongen) geen klap uitvoert! Juist daarom lijkt het me leuk om mijn dag in een overzichtje per uur te zetten.

07.00 – De wekker gaat, tijd voor ontbijt! Dat is nooit een straf in een hotel :).
08.00 – Buikje gevuld met brood, wafel, cappuccino en wat fruit. Tijd om in te pakken.
09.00 – Shit, waar is m’n zonnebril?
10.00 – De ‘Blue Bird’ taxi heeft ons zojuist afgezet op de luchthaven van Bali.
11.00 – Hoezo komt mijn tas maar niet uit de scanner? Ah, vals alarm.
12.00 – Waar blijft ie nouhou?
13.00 – Iets te laat, maar we zijn vertrokken! Op naar Jakarta AirPort.
14.00 – Die nasi van de passagier achter me stinkt best wel.
15.00 – Hello Jakarta!
16.00 – Prima koffietje bij de Starbucks.
17.00 – Plaspauze
18.00 – Nog zes uur wachten.
19.00 – “Kom, we gaan eten! Dan hoeven we daarna niet zo lang meer te wachten.”
19.15 – Okee deze service was wel heel snel.
20.00 – Even netflixen :).
21.00 – “We are with two people, does that count as a group?” Helaas, toch maar naar de lange incheckbalie ;).
22.00 – We hebben nog geld over, laten we nóg een flesje water kopen.
23.00 – Haha, slapen met je mond open ziet er best wel raar uit.
0.00 – Jaaaaa we gaan Boarden! Op naar Dubai, waar we vervolgens overstappen op de vlucht naar Amsterdam.

Bekijk bericht

Mini-anekdotes: 10 x Neverdullmoments op Twitter #16

Op Twitter kun je in 140 woorden een mini-anekdote kwijt. Vaak zijn deze berichtjes net te klein voor een volwaardige blogpost, maar samen vormen ze wel een leuk geheel! De afgelopen week Twitterden wij het volgende:

1. Stel 1 is een zandkasteel aan het bouwen. Stel 2 knuffelt al tien minuten. Ik lig 10 meter naast mijn vriend. #schaduw #beach #romantisch (Dorinde)

2. Een muggenbult op je verbrande been zou nog erger zijn. #relativeren #hetkanaltijderger #beenverbrand #au (Dorinde)

3. “Gaan we naar de dromedaris, mam?” Zijn zus brult het uit van het lachen. “Hij heeft geen bult! De Brandaris, oen!” #vuurtoren #Terschelling (Laura)

4. The floor is lava!! Er is net echt een mega dikke spin achter de bank verdwenen. #hoistoel #mattievanvandaag (Laura)

5. Optimisme is een goede eigenschap, toch? #veertigboekenopmijnereadergezet #bijnaheteersteboekuit #driewekenweg (Dorinde) 

6. Ik kreeg net de volgende melding: “U bent uitgelogd. Bedankt voor het uitloggen.” Wat een ontzettend beleefde website! :-). (Dorinde)

7. Terugvaren naar Harlingen! We zitten precies voor de vitrine met taartjes. Ze roepen me. #netharinggegeten #kangeenhongerhebben #staystrong (Laura)

8. Haha, dat jij gaapt en dat iemand anders dan ook moet gapen. (Laura)

9. Hahaha, iemand zit hier keihard Titanic muziek te fluiten. #veerpont #rustgevend (Laura)  

10. Een meisje zit al vijf minuten (echt!) met een Starbucks beker aan haar mond zwoel de camera in te turen. #glurenbijdeburen #selfie (Dorinde) Bekijk bericht

Boekenhumor #3 Harry Potter en de Gevangene van Azkaban

In deze rubriek beschrijven we de stukjes uit boeken waar we hardop om moesten lachen!

1. Harry is zojuist opgepikt door de collectebus en bespreekt het laatste nieuws met Sjaak Stuurman, de maffe conducteur:

‘Heeft hij dertien mensen vermoord met één vloek?’ zei Harry, die de pagina teruggaf aan Sjaak. ‘Klopt,’ zei Sjaak. ‘En met getuigen d’rbij. Op klaarlichte dag. Daar was een hoop stennis over, wassetniet Goof?’ ‘Jep,’ zei Goof kort en bondig. Sjaak draaide zich om in zijn leunstoel en legde zijn handen op de rugleuning, zodat hij Harry beter kon aankijken. ‘Zwarts was een aanhanger van Jeweetwel,’ zei hij. ‘Wat, van Voldemort?’ zei Harry, zonder erbij na te denken. Zelfs Sjaaks puisten verbleekten, en Goof gaf zo’n ruk aan het stuur dat een hele boerderij opzij moest springen om niet tegen de bus te botsen. ‘Ben je niet goed gaar of zo?’ piepte Sjaak. ‘Waarvoor zeggie die naam nou?’

2. Harry en zijn vrienden hebben voor het eerst Waarzeggerij van professor Zwamdrift:

‘Dit jaar houden we ons met de basismethoden van de Waarzeggerij bezig. Het eerste semester is gewijd aan het ontraadselen van de theebladeren. Volgend semester gaan we dan verder met handlezen. O ja, liefje, voor ik het vergeet…’ zei ze opeens tegen Parvati Patil. ‘Hoed je voor een roodharige man!’ Parvati keek geschrokken naar Ron, die vlak achter haar zat en schoof haar stoel een eindje weg.

Bekijk bericht

Indonesië deel 8 – Nusa Lembongan

Voor onze transfer naar het kleine eilandje Nusa Lembongan worden we om 10.30 opgehaald bij een grote supermarkt in Ubud. Om 10.33 verschijnt ons busje (ze zijn hier altijd goed op tijd, heel fijn!) die ons naar Sanur brengt waar de boot vertrekt.

“Where do you stay in Nusa?” We zijn inmiddels in Sanur en noemen de naam van ons hotel. Mijn vriend krijgt vervolgens heel praktisch een sticker op zijn shirt geplakt. Makkelijk bij het inschepen straks, haha. Ik krijg er geen eentje, dus je begrijpt dat ik mijn vriend goed in de gaten hou. Er staan heel wat boten te wachten, de een gaat naar Lombok, een ander naar de Gili eilanden. De mannen aan de kust regelen de koffers. Alsof het niets is, dragen ze wel drie koffers tegelijk naar een bootje. Respect. Ik ben blij dat ik een korte broek aan heb; om de boot op te komen moeten we een klein stukje door de zee lopen. Sommige toeristen hebben wel een lange broek aan, komisch om te zien. Maar goed, het is ook maar 30 graden, geef ze eens ongelijk.

Bekijk bericht

Terschellinger moments: drie meisjes op een rij

Na een leuke bos- en heidewandeling, ploffen mijn vriend en ik ’s middags neer bij De Koffiepot in Midsland. Het is lekker warm buiten, dus we bestellen dorstlessende drankjes. Na de situatie bepaald te hebben (we zitten op een heerlijk loungebankje en er heerst een informeel sfeertje), doen we onze wandelschoenen uit en pakken we onze boeken erbij. Chill!

Het is een komen en gaan van mensen op het terras. Op een gegeven moment komen er drie jonge meiden aangelopen. Ik schat dat ze een jaar of 10 zijn. Ik kijk even om me heen of ik hun ouders ergens zie, maar ze zijn echt met zijn drieën. “Hoeveel geld heb jij nog? Ik heb nog vier euro. – Oh, ik heb nog 1. Kun jij anders mijn drinken voor mij betalen? Dan heb ik bij de tent nog wel een euro liggen!” Schattig bespreken ze hun financiële mogelijkheden en vervolgens gaan ze aan het tafeltje naast ons zitten.

Bekijk bericht