Scriptie (clichés #12)

Ik ben in de afrondende fase van mijn studie en ben momenteel bezig met mijn scriptie. Tijdens het maken van dit monster komen er heel wat gedachten naar boven. Ik ben benieuwd of ze herkenbaar voor je zijn!

 

– Ik had hier echt eerder aan moeten beginnen.

– Mijn literatuurlijst heeft één bron. Hoe zielig, haha. Die gaan we even aanvullen.

– Wáárom moeten mensen altijd van die tussenvoegsels hebben in hun naam? Ik vergeet steeds of je nou ‘Vries, De’ of ‘De Vries’ moet typen.

– Zouden ze een bron uit 1994 nog bestempelen als ‘recent’?

– Wie gaat dit óóit lezen?! #zelfmedelijden

– “Als ik hierna ooit nog een groot verslag moet maken ga ik het heel anders aanpakken”

– Ah gelukkig, het regent. Verplicht binnen zitten :).

– Bij een teveel aan woorden worden alle bijvoeglijke naamwoorden geschrapt.

– “Over tien minuten mag ik weer een kopje koffie.”

– Ik heb medelijden met mijn beoordelaars. Je zou maar tien van deze jongens na moeten kijken!

– Wanneer het eind in zicht is besef je dat het stiekem toch best leuk is.

– Tien minuten later snap je niet hoe je dat óóit hebt kunnen denken

– Chocola maakt alles beter.

– Heel veel plannen maken voor ‘na de scriptie tijd’.

– Boodschappen doen was nog nooit zo leuk!

Terugblik: Neverdullmoments anekdotes van vorig jaar juni!

Lees jij nog wel eens oude blogposts terug? Waarschijnlijk niet! Elke maand publiceren wij in een terugblik-blog the best of last year. Deze maand: juni 2017!

 

3 juni

La vie d’une tante

“Tante Laura, wil jij zo alsjeblieft nog een verhaaltje voorlezen?” Mijn neefje staat naast me en kijkt me vragend aan. “Dat is goed, lieverd. Als jij zo na het douchen keurig met je pyjama in bed zit, kom ik een verhaaltje voorlezen. We spreken dan wel af dat je gaat slapen als het verhaaltje uit is, goed? – Ja, dat is goed.”

Tien minuten later kom ik boven en zit meneer er klaar voor. “Zo, welk boek heb je uitgekozen? – Deze!” En hij wijst naar Waar is Wally. De slimmerd.

Een hartstikke leuk boek natuurlijk, maar ‘nog even gauw voorlezen’ is er op deze manier niet bij. We sluiten een compromis dat we Wally drie keer moeten vinden (oké oké, plus de tovenaar) en dat we dan stoppen. Gelukkig zijn tantes van mijn generatie ook met Wally opgegroeid (“pssst, ik zie ‘m al hoor!”) en kunnen we het boek na zo’n 10 minuten weer dicht doen. “Slaap lekker!”

 

8 juni

Het 8e uur Frans

Leerling, zuchtend: “mevrouw, dit kan ik echt niet hoor. Ik zou echt niet weten hoe je dit moet vertalen!”

Ik: “Nou nou, wat een zelfvertrouwen. Bij welke zin ben je?”

Leerling: “Ik moet zeggen: nee bedankt. Non is nee, dat weet ik, maar wat is nou weer bedankt?”

Ik, lachend: “Je weet niet hoe je moet bedanken in het Frans? Ik doe maar net of ik dat niet gehoord heb. Denk eens aan die chocola met een M?”

Leerling: “O, oja. Dus: non… milka?”

*Veegt op*

 

16 juni

Ik baalde gewoon dat ze nu al uitstapten 😉 

Twee dames van 80 zitten naast mij in de trein. “Kijk, we komen nu aan op station Zaandam. Zie je die nieuwe stijl? Al die gekleurde Zaanse huisjes, ik vind het maar niks. De kleuren zijn veel te fel. Wat vind jij?” Haar vriendin antwoordt vrolijk: “o, nee ik vind het juist heel mooi! Ik vind de kleuren helemaal niet schreeuwerig, hoor.” Vriendin: “Ja, maar jij hebt je zonnebril op!”

En een lol dat ze vervolgens hadden! 😉

 

26 juni 

“Ga jij maar naar binnen!”

Vaak als je in de winkelstraat loopt, zie je bij een aantal kledingzaken een paar mannen voor de deur staan. Niet per se omdat ze extra lang van het weertje willen genieten, maar vooral omdat ze zich no way in die drukte willen begeven. Ik vroeg me af of deze situatie ook wel eens omgekeerd was. Zie je wel eens vrouwen buiten staan, terwijl de mannen de zaakjes binnen regelen?

(10 minuten later)

“Hee kijk, een bruidspaar!” Omdat het stadhuis in de winkelstraat zit, zie je regelmatig een mooie bruid (en bruidegom of course) voorbijlopen. Zie hier het antwoord. Terwijl vriendlief de Blokker inliep om wat huishoudelijke producten te kopen, stond ik buiten met een paar andere dames ongegeneerd naar het bruidspaar te koekeloeren.

De eerste zomerse dag (clichés #11)

Afgelopen dagen is “het kwik enorm omhoog geschoten” en dat zorgt voor een hoop herkenbare situaties!

  • “Waar is m’n nagellak?!” De winterse voeten moeten nodig worden bijgewerkt.
  • Geldt ook voor de benen trouwens, korte broek in wintervacht is not done.
  • Nét iets te laat je zonnebrandcrėme opsmeren. Alwéér een T-shirt afdruk zichtbaar op m’n lijf.
  • Ineens probeer je wat minder te snoepen om toch nog bikini proof te worden.
  • Ijsjes zijn natuurlijk een uitzondering! Hoe meer ijsjes hoe beter.
  • Toch maar vast inschrijven voor de komende sportlessen ;-).
  • In de supermarkt verkopen ze alleen nog maar BBQ-vlees.
  • De parken staan blauw van de wegwerp BBQ’s.
  • Geen plekje meer te vinden op de terrasjes.
  • ”We moeten wel wat zomers eten vanavond.” Salades en broodjes!
  • Proberen te fluiten op grassprietjes. Ging vroeger toch beter!
  • Angstig draai je de parasol open, welke diertjes zouden zich de afgelopen winter schuil hebben gehouden in de parasol?
  • Op de grachten stikt het van de mannen in bootjes met ontbloot bovenlijf met nét iets te harde muziek.
  • Tijdens de wandeling door het park slik je 347 muggen in.
  • Weigeren om een jas aan te trekken. En vervolgens natuurlijk niet toegeven dat het een heel klein beetje koud is.
  • File op de weg naar het strand!
  • Fantaseren over de zomervakantie.

New York! (ABC-blog)

Aardige mensen, die Amerikanen!
Bivakkeren in Brooklyn.
Coffee to go, lekker op z’n Amerikaans.
Decadent prosecco drinken bij Grand Central Station.
Epileptisch worden op Times Square.
Fastfood everywhere!
Ground Zero, indrukwekkend!
Hoog zeg, op het Empire State Building!
Is er hier WiFi?
Jongen naast me in het vliegtuig die meedoet aan Grenzeloos verliefd, cool!
Koekeloeren in het American Museum of Natural History.
Lekker hoor, een burger om vier uur ‘s nachts #jetlag
Mozes, wat een enorme porties!
Natuur bewonderen in Central Park.
Oren die ploppen in de lift van het Empire State Building.
Pindakaas kopen in de grocery store.
Quelle ville impressionante!
Retourtje met de ferry naar Staten Island.
Stinkende putdeksels.
Toeristje spelen op elke hoek van de straat.
Vrijheidsbeeld bewonderen vanaf het water.
Wolkenkrabber is eigenlijk best een raar woord.
Xoxo, Gossip Girl. Overal herkennen we scenes uit films en series.
You know…..like……
Zeker voor herhaling vatbaar!

Naar de bowling (clichés #10)

Vroeger leek je bijna wekelijks naar de bowling te gaan met kinderfeestjes. Compleet met frietjes en een frikandel na afloop. Ook al doe je het in je volwassen leven een stuk minder vaak, het blijft stiekem nog steeds heel leuk om te bowlen. Herken jij de volgende situaties? 😉

  • De achterkant van je voeten verbergen, omdat je je enorme schoenmaat graag anoniem wilt houden.
  • Je naam past net niet op het scherm, waardoor je het komende uur door het leven gaat als Dorind.
  • Je afvragen waarom alle ballen hier zo loodzwaar zijn.
  • Ballen pikken bij de buren.
  • Er is altijd één persoon uit je groepje die niet doorheeft dat hij aan de beurt is.
  • Stiekem heel erg opgelucht zijn als de persoon die bovenaan staat keihard in de goot gooit.
  • En dat dat dan nog een keer gebeurt.
  • Per ongeluk op het service knopje drukken terwijl je niks wilde bestellen.
  • Alweer weglopen bij je bal terwijl hij nog niet bij de kegels is, om vervolgens heel nonchalant om te kijken wat je wel niet gegooid hebt.
  • Luisteren naar hele oude liedjes die alleen bij bowlingcentra gedraaid lijken te worden.
  • Na een strike altijd misgooien.
  • Je vergeet altijd van tevoren je nagels te knippen, waardoor er tijdens het bowlen eentje afbreekt.
  • Er is altijd wel zo’n moment dat de kegels in de knoop zitten, waardoor je een medewerker moet roepen.
  • De bitterballen bij de buren die gevaarlijk lekker ruiken.
  • Wanneer je dan eindelijk een strike hebt gegooid en niemand dit heeft gezien.
  • Nog 10 minuten. Noooooh! “Er kan nog van alles gebeuren.”