In Rome

(2010) Eindelijk is het zover. Na maanden voorbereid te zijn op school zijn we dan eindelijk in Rome! We zijn flink moe van de busreis en we zijn dan ook opgelucht dat we er zijn. Als we bij het hotel aankomen is het tijd om de koffers uit de bus te laden. Thuis had ik nogal een kledingcrisis en ik heb uiteindelijk mijn halve kledingkast ingepakt. Voor een reis van 5 dagen heb ik dus een koffer met het subtiele van 20 kg meegesleept, er niet helemaal rekening mee houdend dat we 4 trappen op moeten lopen naar onze hotelkamer.

Twijfelend kijk ik naar mijn koffer: het lukt me nooit om hem de trappen op te krijgen! Een vriend komt erbij staan en vraagt me wat me in ’s hemelsnaam bezielde tijdens het inpakken van de koffer. Hij lacht zuchtend en stroopt demonstratief zijn mouwen op. Hij pakt mijn koffer en die van m’n zus en begint aan de tocht naar boven. Licht beschaamd loop ik achter hem aan. Ik ben op zich best geëmancipeerd, maar ik ben hem eeuwig dankbaar als de koffers uiteindelijk boven staan. De komende minuut kan hij geen woord uitbrengen. Als mijn enorme koffer eenmaal in de kamer staat, maak ik er direct gebruik van. Ik kleed me om en dan is het alweer tijd voor de eerste excursie. We hebben vanuit onze middelbare school een heel weekprogramma gekregen en we beginnen bij de Santa Maria Maggiore, een prachtige kerk met een mooi gouden plafond. We krijgen een kwartier de tijd om in de kerk rond te lopen en ik gebruik mijn tijd om mijn moeder een SMS te sturen. Het wordt een SMS waar mijn moeder me nog altijd mee plaagt.

Hoi mam. Goede reis gehad. Mooi weer hier en we hebben een vol programma. We zijn nu in de Santa Maria Staggioni. X!

Volg:

1 Reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge