De blogpost van vandaag borduurt vrolijk voort op mijn afsluitende zin van de blog van gisteren.
Samen met een vriendin ben ik namelijk aanwezig bij Fail Night, een interessant evenement in Duinkerke. We zitten op moderne stoelen in een hip gebouw en we luisteren naar ondernemers die ons hun mislukkingen in de professionele wereld meedelen. Persoonlijk zit ik hier niet omdat ik me zo kan identificeren met de sprekers, maar ik zit zeker geboeid te luisteren. M’n vriendin had me uitgenodigd en ik dacht: pourquoi pas?
Dit was ook vaak het motto van de ondernemers, leer ik deze avond. Waarom niet? Waarom niet akkoord gaan met dit contract, wat valt er te verliezen? Naarmate hun presentaties vorderen, krimp ik steeds een beetje meer ineen. Oei, wat hebben deze mensen toch dingen meegemaakt. De eerste spreekster van vanavond is een vrouw, die niet bang is haar emoties te tonen. Ze vertelt over haar moeilijke pad die ze bewandeld heeft en hoe ze worstelde met haar carrièrekeuze. Deze vrouw heeft geldschulden gekend, met flink wat nullen. Ze heeft gehuild, vertelt ze met een brok in de keel, maar is er toch weer uitgekomen. Voor haar heeft de fail-ervaring haar ondanks alles een flinke boost gegeven en is ze trots op hoe ze nu in het leven staat.
De derde spreker is een sympathieke, wat oudere man die heel veel doorzettingsvermogen toont. Niet alleen op professioneel gebied, maar ook persoonlijk heeft deze man veel meegemaakt. Het is boeiend hoe ook hij zijn boekje openhartig opendoet en ons zijn wijze levenslessen overbrengt.
De tweede spreker, daar sluit ik bewust mee af, heeft de meeste indruk op mij gemaakt. Hij is nog jong, staat in de bloei van zijn leven en is een trotse, kersverse papa. Hij vertelt over zijn bakkerij, die hij heeft moeten sluiten door een misverstand met de bank. Hij heeft flink geworsteld met zijn situatie en heeft, ondanks de jonge leeftijd, heel wat bergen moeten beklimmen. Toch is hij weer opgekrabbeld en dat heeft hij te danken aan zijn wilskracht, die hij nooit heeft opgegeven.
Helaas heeft de gulp van zijn broek het wel opgegeven. Aan de andere kant: hij heeft de Fail Night dus wel écht letterlijk genomen.
Het was een interessante avond en ik heb onder andere geleerd dat ik mij niet zou hoeven schamen voor mislukkingen. Het is nou eenmaal menselijk dat niet alles altijd perfect kan lopen, hoe perfectionistisch je ook mag zijn. Wel check ik voortaan grondig hoe mijn ritssluiting erbij hangt.
