1-0 voor de bidet

Met de taxi zijn we vanavond naar Seminyak gereisd en we zitten bij een gezellige beach club. Een vrouwelijke DJ verzorgt de muziek en er hangt een leuke sfeer in de club.

Halverwege mijn rosé moet ik naar de wc en even later stap ik de meest heerlijk ruikende toilet ooit binnen. Het is een lekkere bloemengeur, wat samen met de ontspannende muziek voor een prettig toiletmoment zal zorgen.

Dacht ik toen, tenminste.

Op Bali zijn de toiletbrillen vaak gesloten, waardoor je in principe dus elke keer een cadeautje moet uitpakken. Alles heb ik inmiddels wel gezien, maar bij deze wc verwacht ik geen verrassingen.

Ik doe de klep open en wil me omdraaien om mijn broek los te knopen, als mijn oog valt op de sticker die tegen de binnenkant van het deksel geplakt zit. Een gebruiksaanwijzing. Ik giechel binnensmonds: welke wc heeft er nou een gebruiksaanwijzing?!

Onder het bekijken van de gebruiksaanwijzing (tja, ik ben toch nieuwsgierig) trek ik mijn shirtje wat omhoog om het knoopje van mijn broek nu toch echt los te maken. Stap 1 is ook echt: ga op de bril zitten.

De volgende stap gaat over het doortrekproces. En dan wordt het lastig. Wat ik van de afbeelding begrijp, is dat je zowel de bidet als de flush kunt activeren in deze zelfde pot. Goh, modern! Mijn interesse is gewekt en ik sta nog steeds met mijn knoopje los te kijken.

Oké, dus er is een hendeltje die dient voor beide functies, check. Ik sluit de bril weer om het hendeltje te vinden, maar ik vind alleen een draaiknopje. Ik doe de bril weer omhoog en bekijk nogmaals het plaatje. Het zal het draaiknopje wel zijn. De ene kant op is dus doorspoelen, de andere kant is ‘bidetten’.

Op dat moment besef ik me dat ik de gebruiksaanwijzing van een wc aan het lezen ben en ik moet er wel een beetje om lachen. Hoe moeilijk kan het zijn? Ik besluit om gewoon een testrondje te doen, dan zie ik het vanzelf. Ik draai het knopje naar rechts en dan gaat het mis.

Het is de gezonde portie nieuwsgierigheid, een vleugje ongeduld en een misinterpretatie die mij vanavond de stuipen op het lijf jagen. (Oké, en een licht gebrek aan ruimtelijk inzicht).

Op het moment dat ik aan het knopje draai, schiet er een flinke, dikke straal  vanonder de dichte bril mijn kant op. Ondanks dat ik met mijn buik niet op konthoogte sta, word ik vol in mijn buik geraakt. Ik slaak een gil en draai de knop eerst nog verder open en dan vervolgens weer terug.

Verbluft staar ik naar de wc. Wat was dat een joekel van een straal! Dit kan toch niet fijn zijn voor de bips? Ik kijk omlaag en ik begin te lachen. Het is wel een heel stom gezicht, zo’n natte buik. Met wcpapier dep ik mijn lichaam en het hokje schoon en ik loop weer naar buiten. Mooi niet dat ik hier een echte poging ga wagen! Ik houd het wel op.

Lachend loop ik terug naar ons tafeltje. Sjongejonge, een wc met een gebruiksaanwijzing. En dat ik dat dan eerst ga tésten. De serveerster lacht terug. Zou ze mijn gilletje gehoord hebben? En zou ze zo’n nat shirt al vaker gezien hebben?

Nee, ik denk toch wel echt dat ik één van de weinigen ben die zich tijdens een testrondje doorspoelen laat aanvallen door de bidet.

Volg:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge