K, er en st – mini-anekdotes

1 – It’s beginning to look a lot like… yes de radio gaat weer hard! 1 oktober geweest. #skychristmas

2 – Ik ben bij Dor op visite en krijg een kopje thee. Na tien minuten zegt ze: “Ik haal je zakje er maar uit, goed?” #oeps #koffie

3 – Ik droomde vannacht dat mijn leerlingen een toets moesten maken. “Jullie mogen de antwoorden wel in het Japans schrijven hoor, als dat makkelijker is!” Tijdens het nakijken besefte ik hoe moeilijk ik het mezelf had gemaakt. #konnatuurlijkgeenJapans

4 – Vanmorgen werd ik dan ook moe wakker.. alsof ik de hele nacht hard gewerkt had, hihi. #gekkedroom

5 – We hebben zojuist karaoke gedaan op “De herdertjes lagen bij nachte”. Kan dit, op 7 oktober? 😉

Terugblik – anekdotes van oktober 2020!

Wc-bril?!

Sinds afgelopen weekend ligt er een zonnebril in de badkamer. Niet omdat ik dat per se wilde hoor, maar het is een beetje zo gelopen.

Ik was mijn beste Ray al een tijdje kwijt. Geeft verder niks: ik heb nog een prima reserve-exemplaar en met de huidige weersomstandigheden heb je hem ook niet dagelijks meer nodig. Toch hield het me op de achtergrond wel bezig dat ik mijn trouwe zonnebril al een tijdje niet meer gezien had.

Afgelopen zaterdag besloot ik spontaan (ok, het stond al een week of drie op mijn to do lijst) om mijn werkkamer even op te ruimen. Decoratiespulletjes weer een beetje anders en alle toetsen weer netjes in de kast. Op een gegeven moment keek ik met een schuine blik naar een mandje. Wat zou daar in zitten?

Ik kieperde hem om en vond daar een paar (‘nog op de juiste plek te leggen’) spulletjes, waaronder mijn zonnebril! Hij was wat stoffig en plakkerig (oeps, dat kwam denk ik door de losse smintjes die nog in mijn tas hadden gezeten) en vandaar dat ik hem meenam naar de badkamer. Onder de kraan en even uit laten lekken.

De volgende ochtend, zondag, was hij zwaar uitgelekt en zette ik hem dankbaar op mijn hoofd tijdens het plassen. Het was nog erg vroeg en die wijntjes van gisteravond zorgden ervoor dat ik het felle badkamerlicht het liefst nog even wilde vermijden.

Mijn advies is dan ook: betrek voortaan standaard een zonnebril bij uw badkamerinboedel. Handig voor zon- (haha) en feestdagen!

Collega’s

Deze week werk ik vanuit huis: onze school is helaas dicht in verband met de oplopende coronabesmettingen. Hoe vervelend ook, ik ben blij dat er veilige maatregelen getroffen zijn!

We hebben besloten om een kleedje neer te leggen om mijn werkkamer wat huiselijker te maken. Nou, dat werkt zeker, want ik heb nu tijdens mijn online lessen standaard bezoek van één van de katten. Hun spanningsbogen lopen echter niet synchroon met mijn lestijden, haha. Regelmatig sta ik tijdens de les even op om de deur voor ze te openen. De prinsjes.

Weer een paar jaar van m’n leven

Het is twee uur ‘s nachts, we liggen op bed..  Nee, dit is niet het begin van de songtekst van het liedje van Guus Meeuwis, maar wel het begin van een héle creepy scene in huis.

Ding dong. En daarna een ijzige stilte. Ik schiet rechtop in bed en vraag Thomas of hij dat heeft gehoord. Ook Thomas is wakker geworden. “Hoe laat is het?” – “Kwart voor twee.” Ik slik. Ergens ver weg klinkt het geluid van de bel nog in m’n hoofd. “Volgens mij was het niet precies onze deurbel.” Thomas weet het niet meer. Omdat we verder niks meer horen, besluiten we dat het ‘belletje lellers’ zijn en gaan weer liggen, ietwat ongerust. 

Na ongeveer vijf minuten hoor ik weer de bel, maar wéér net even anders. Of verbeeld ik me dat? Mijn hart begint nu echt sneller te kloppen. “Ik durf niet naar beneden, ga jij even kijken?” Ook Thomas staat niet te springen, maar staat toch op. Heel voorzichtig gaan we -toch maar allebei- naar beneden. We zien beiden geen reet, omdat we allebei geen lenzen in hebben. In de woonkamer is niemand. In de gang ook niet. 


TUDUTUTUUU, TUDUTUUTUUUTUU. Ik begin opgelucht te lachen. “Haha, dat is de bel die Laura en Daan vroeger ook hadden!” Pas nu valt het kwartje dat de batterij van de deurbel leeg is en dat ie dat nu aan ons duidelijk probeert te maken. Een vriendelijk bericht voor alle deurbelproducenten: KUNNEN JULLIE A.U.B. EEN IETS MINDER CREEPY SYSTEEM BEDENKEN? Vriendelijk bedankt ;-).

Natuurlijke verwarming

“Let op, uw bankrekening wordt binnenkort geblokkeerd.” … “Bedankt voor uw interesse in kantoor koffiezetapparaten”

Regelmatig krijgen we via de blog pareltjes van spam mailtjes binnen. Al vrij snel leerde ik deze mails te filteren en te negeren.

“Eh Dor, ik kom niet op de site.” Oh jee. Oh jee. Ik probeer naar onze website te gaan en zie inderdaad dat de pagina niet beschikbaar is. Ik krijg het ineens heel warm, wat op zich niet heel vervelend is, aangezien het op school ijs- en ijskoud is.

Ik begin me een beetje zorgen te maken dat ik een ‘uw website verloopt’ mail over het hoofd heb gezien. Laura besluit om even een mailtje te sturen naar de webhost en gelukkig werkt alles daarna weer. Poe, dat was even schrikken!

Wel lekker dat m’n sjaal eventjes afkon, hahaha.

Rollen maar!

Sinds kort ben ik weer lid bij de bibliotheek. De eerste keer dat ik daar weer ging lenen, haalde ik fanatiek 8 boeken in huis. Met het abonnement dat ik heb, kun je vrij vaak kosteloos verlengen, maar toch was het iets te ambitieus. En juist omdat ik zóveel boeken thuis had, merkte ik dat ik daardoor maar gewoon niet ging lezen. (Logica? Haha). Daarom besloot ik om drie boeken te houden en de rest alvast terug te brengen. Die leen ik dan wel een ander keertje.

Ik fiets naar de bieb en lever mijn boeken in. Ik kan het niet laten om alvast wat nieuwe boeken te bekijken, maar houd me wel aan mijn eigen afspraak. Ik fiets weer terug richting huis en zie dan tot mijn schrik een oudere vrouw struikelen met haar rollator. Ik fiets meteen naar haar toe om haar te helpen. Ze krabbelt zelf al overeind, haar rollator zet ik weer rechtop. Afgezien van een bloedneus lijkt het mee te vallen. Een echtpaar is inmiddels ook naar ons toegekomen om te helpen en ze bieden aan om de vrouw even thuis te brengen. “Mijn rollator gaat niet zo handig de auto in.” Stribbelt ze tegen. Ik bied aan om haar rollator wel even thuis te brengen. Probleem opgelost.

Het blijkt nog ruim 700 meter te zijn. De rollator staat vrij laag en haar boodschapjes bovenop zijn loodzwaar. Respect voor de rollatorgebruikers, ik vond het nog een behoorlijke inspanning met mijn winterjas en sjaal om! Tijdens mijn tocht naar de woning van de vrouw heb ik een aantal zeer verbaasde blikken gekregen. Ik kan ze niet helemaal ongelijk geven, haha.

De vrouw was me ontzettend dankbaar en gelukkig viel het uiteindelijk allemaal reuze mee. Wel weet ik dat ik het nog zo lang mogelijk wil uitstellen om met een rollator te lopen, hihi.

Never dull tweets

– Assepoester zou zich kapot lachen. #avondklok #voordekatten #zevenuur 

– Ik hou niet zo heel erg van boterhammen. Vanmorgen sneed ik een boterham in kleine stukjes (zoals ‘vroegah’) en toen was het ineens weer helemaal lekker, hahaha. #trucjes

– Aaah, er staan maten op. #nieuwmondkapje #veulteklein #pushupwangen

– “Mevrouw, wanneer heeft u de cijfers?” – “Voor de kerst”. #standaardantwoord #opzichwelwaar

– “Heb jij een scheet gelaten?!” Ik vraag dit altijd wanneer het (buiten) stinkt. We rijden langs een landbouwbedrijf en ik heb ineens een déjà-vu: ik vraag dit hier altijd. Ik fantaseer meteen dat dit de plek moet zijn waar de meeste ruzie tussen echtparen ontstaat, haha.

–  “Hee lieverd, lig je gezellig bij o-“ oh. Ik ben een joggingbroek aan het aaien. #geenkat #geenlenzen 

Walk of shame, dankbaar voor de regen en kou in de douche – mini anekdotes

1 – De walk of shame in de straat: met een kilozak kruidnoten naar de voordeur lopen zonder ze te kunnen verstoppen in een tas. #autokonnietvoordedeur #hoiburen

2 – Douchen is echt héérlijk. Maar toch vind ik het eerste gedeelte altijd even pittig wanneer je de cabine instapt en op zo’n plasje ijskoud water stapt. #douchemoetopwarmen #hoedoenanderendit

3 – Alwéér over poep? Ja. Ik had dus een mega poepvlek op de autoruit, maar dat was al opgelost met de door Thomas bijgevulde ruitenwisservloeistof. Nu zat er wéér een mega vlek op een plek waar de ruitenwisser niet bijkwam. En toen gingen het regenen, yes! #doeipoep

4 – Nee, als je het mij zou vragen dan vind ik voetbalwedstrijden niet de beste “achtergrondmuziek”. Nee, doe mij maar kerstmuziek.#mankijktfeyenoord

5 – Als je met “hoi meneer” wordt aangesproken voelt dat toch een beetje gek. Ik draag vandaag een jurk waarin je best goed ziet dat er een buikje aan het groeien is. #leerlingversprakzich

It’s that time of the year, onderhandelen en Eftelingritjes – mini-anekdotes

1 – Afgelopen maandag, onderweg naar de Efteling: “grappig, je ziet op maandag echt niémand met z’n tweetjes in de auto zitten..” Op dat moment werden we heel droog ingehaald door een lesauto. #pfff

2 – Op de terugweg zag ik vandaag op een matrixbord “rijd mono!” De mono letters stonden echter verkeerd onder elkaar, waardoor het er héél dronken uitzag en ik juist heel erg afgeleid raakte van dit bord. #misplaatst

3 – Ons neefje (10 jaar) is een échte onderhandelaar. Zijn hoofd was kortgeschoren en dat wilden wij tijdens het familiediner allemaal even voelen. “Kost 25 cent!” Hij ging uiteindelijk met zo’n €1,50 naar huis, haha.

4 – Het eerste Kerstliedje is een feit hoor, heeeeeerlijk. #Drivinghomeforchristmas #lalalala

5 – Keihard kakelende geluiden maken wanneer je Expeditie Robinson live op tv ziet, maar je het begin nog moet kijken. #wilgeenspoilerszien! #kukelekuulalalalala

Verbouwing, aftellen tot kerst en bijzondere kapsels

1 – Zoo heerlijk om elke dag thuis te komen en om dan de ontwikkelingen te zien. #verbouwing #nubezigmetzolder

2 – Zouden leerlingen expres naar de kapper gaan voor de schoolfoto? Ik zie echt de meest bijzondere kleurcombinaties in kapsels voorbijkomen op het schoolplein.

3 – Nog 100 dagen tot kerst! Wat mij betreft mogen ze vanaf 100 dagen een adventskalender maken ;-).

4 – Gisteren heb ik baantjes gezwommen in de “op een na snelste baan.” En ik ben verdacht weinig ingehaald #trots #evenopscheppen

5 – Over een aantal weken hebben we een bad en ik kan echt niet wáchten! #geduld #verbouwing