Geduld, geduld :-) (ingezonden blog #18)

Naar een verhaal van oma :-).

Ik ben in de supermarkt om een paar boodschapjes te halen. Ik loop naar de koeling en zie dat er een hele oude mevrouw op de plek staat waar ik ook moet zijn. Ik zorg ervoor dat ik op ruime afstand blijf en geef haar de ruimte die ze nodig heeft.

De vrouw haalt op haar gemakje een product uit de vitrine en leest de achterkant grondig door. Doordat ze op haar rollator steunt en erg naar voren hangt, heeft ze niet door dat ik op haar sta te wachten. Geen probleem, ik heb geen haast. Het product wordt weer teruggelegd en ingewisseld voor een andere. Ook hier wordt de achterkant geïnspecteerd en ook dit product komt niet door de keuring heen.

Ondertussen ben ik niet meer de enige die graag iets uit de vitrine wil pakken, er is een kleine file ontstaan. Ik heb oogcontact met de mensen achter me en we glimlachen naar elkaar vanachter de mondkapjes.

Uiteindelijk vertrekt de vrouw en kan ik er zelf bij. Het mooie is dat ze geen product heeft gekozen én dat ze absoluut niet door heeft gehad dat er zo veel op haar stonden te wachten!

Rol-lol (Ingezonden blog!)

Vandaag een ingezonden blog door oma!

Een paar meter voor me zie ik een man in een rolstoel verwoed draaiende aan de wielen. Dat hij zwoegt is duidelijk, hij schiet geen steek op. Wanneer ik hem heb ingehaald vraag ik: ‘Zal ik u even duwen?’ ‘Ohh, héél graag!’ roept hij, ‘tot die bank daar…..’

De bank is zo’n vijftig meter verderop, dus ik begin te duwen, waarbij de man zichtbaar ontspant. Een tel later roept hij naar een paar mensen die naar hem kijken: ‘Geweldig hè, ik heb mijn eigen gratis buitenboordmotor….!’ 

Heb jij ook een leuke anekdote die wij (eventueel anoniem) mogen delen? Stuur het op naar info@neverdullmoments.nl, vinden we leuk! 🙂

Het goede doel (ingezonden #17)

Zoals gebruikelijk is wordt ook ditmaal de laatste dag van onze groepsrondreis een envelop rondgestuurd in de bus, opdat de chauffeur alias gids met een flinke fooi naar huis kan. 

Hij bedankt het gezelschap hartelijk en vertelt dat hij het geld aan een goed doel gaat besteden. Want, zegt hij, ik woon in een dorp in De Peel en daar is een poos geleden een aardbeving geweest, waarbij een van de twee kerken zwaar beschadigd is. Het restaureren kost veel geld, er zijn inzamelingsacties gaande. 

Dus stap ik het café tegenover de kerk in en —hij wijst naar de envelop die op zijn aanzienlijke buik rust— bestel flink wat bier en ga gezellig zitten toekijken hoe men de kerk aan het opknappen is…met dank voor jullie bijdrage! Proost! (kijkt innig tevreden naar zijn buik)

Deze blog is ingezonden door oma, dankjewel! 😀

Heb je zelf ook leuke anekdote om te delen op de zaterdag? Neem contact met ons op of stuur een mail naar info@neverdullmoments.nl. Vinden we leuk!

App (Ingezonden #16)

Vandaag een ingezonden anekdote door oma!

Een lieve vriendin heeft een steuntje in de rug nodig. Ik whatsapp haar een kort berichje met ‘beterschap, heel veel liefs plus een grote knuffel’ .

Twee seconden later zie ik dat ik mijn berichtje naar iemand gestuurd heb, die ik alleen ken vanwege een bij hem geplaatste bestelling.

Schaamrood op mijn kaken. Snel app ik: ‘geef liefs en knuffel maar aan je moeder.’ (wat ook al helemaal nergens op slaat)

‘Vind ‘t best leuk hoor,’ whatsappt hij terug. Nog meer schaamrood.

Heb jij ook een leuke anekdote die wij (anoniem) mogen plaatsen op onze blog? Vinden wij heel erg leuk! Mail ons naar info@neverdullmoments.nl. (Mocht je een anekdote hebben, maar deze niet zelf willen uitschrijven… Wij kunnen dat ook voor je doen!)

Yoghurt (ingezonden #15)

Vandaag een ingezonden blog door oma!

Lekker, ik koop een paar yoghurtjes om onderweg tijdens de busreis van te genieten. Mooi grote bekers yoghurt. 

Tegen lunchtijd open ik de beker, de meegenomen lepel erin, grote hap….slik… Wat is dit? Mijn slokdarm krijgt teruggeefneigingen. Ik bekijk de tekst op de beker: cream? CREAM? Och jee, nam ik een grote lepel boordevol vloeibare slagroom, jakkes. 

Tot de volgende busstop zit ik met een beker deinende slagroom in mijn hand half misselijk te zijn.

Heb jij ook een leuke anekdote die wij (anoniem) mogen plaatsen op onze blog? Vinden wij heel erg leuk! Mail ons naar info@neverdullmoments.nl. (Mocht je een anekdote hebben, maar deze niet zelf willen uitschrijven… Wij kunnen dat ook voor je doen!)