“Vergeet je niet…?”

Thomas werkt meestal twee dagen thuis en twee dagen op kantoor. Op sommige kantoordagen gaat hij met de auto, maar soms ook met de trein. En vaak komt het dan voor dat, wanneer Thomas met de trein gaat, hij zijn pasje vergeet die hij nodig heeft op werk. Meestal komt hij er al achter voordat hij bij de trein is, maar dan moet hij toch even weer naar huis om het pasje te halen. De trein halen is dan vaak een uitdaging, haha.

“Ga je morgen met de trein of met de auto?” Thomas antwoordt dat hij met de trein gaat. “Niet je pasje vergeten he!” Thomas moet lachen en stopt het pasje alvast in zijn tas.

De volgende ochtend gaat de wekker op tijd en aangezien ik vrij ben en Marthe nog slaapt, blijf ik lekker liggen. Ik hoor Thomas beneden rommelen. Een half uurtje later komt Thomas ons gedag zeggen, ook Marthe is inmiddels wakker. Ik hoor de achterdeur dichtgaan. Ik zit er bijna op te wachten dat de deur weer opengaat. En ja hoor, een paar minuten later gaat de deur weer open. Thomas zet de kliko op dinsdag altijd buiten, dus dat zal de reden wel geweest zijn. Ik hoor hem weer vertrekken. Weer een tijd later hoor ik wéér de deur opengaan, en een paar seconden later weer dicht. Hahaha. Ik ben zeer benieuwd wat de reden is.

“Gelukt?” App ik naar Thomas, zeer benieuwd naar zijn antwoord. Ik krijg als reactie dat hij eerst de verkeerde sleutels meehad en daarna zijn tas was vergeten. HAHA. Bij de rotonde voelde z’n rug kennelijk wel erg licht. Het pasje zat dan wel weer in de tas ;-). “En ik heb heel hard doorgetrapt, want ik dacht dat m’n trein om 06:54 ging. Blijkbaar ging hij pas om 07:03”.

Ooit gaat er een dag komen dat dit soepel gaat, hihi.

Perfect verstaan

Vandaag heb ik een afspraak bij de tandarts. Wanneer ik naar binnenga, word ik door de assistent begroet. “Wat is uw naam?” Ik vertel haar alle mogelijkheden, niet wetende of ik mijn nieuwe achternaam heb doorgegeven. Ik blijk nog onder mijn meisjesnaam ingeschreven te staan. Prima!

Er komt nog een vrouw binnen die meteen haar achternaam roept. Verder is het leeg in de wachtkamer. Ik ben een beetje aan het dagdromen en staar voor me uit. In mijn ooghoek zie ik een tandarts tevoorschijn komen die ik wel eerder heb gehad. Ik heb hier geen vaste tandarts, het hangt er maar net vanaf op welke dag je komt. “Annemoen.” Hmm nee, dat ben ik niet. Ik blijf zitten. Dan denk ik even na. Dit lijkt totáál niet op mijn achternaam, maar al helemaal niet op de achternaam van de andere vrouw. Ook is Annemoen best een aparte naam én de tandarts heeft een mondkapje voor. Ze kijkt me vrolijk aan. Hahaha oké, toch mijn beurt dus. “Hoi! Dinsdagochtend he, dan mag het” roept ze vrolijk, doelend op mijn afwezige reactie. Ik geloof niet dat de dag enigszins had uitgemaakt, hihi.

Een willekeurige zondag met baby!

Zondag 21 augustus.

Het is 07:00 en ik word wakker. Uit mezelf! Jeetje, dat gebeurt nog niet zo vaak, haha. Ik kijk naast me en zie dat Marthe nog heerlijk ligt te slapen. Ik zie dat ze op haar buik is gedraaid, dat is nog niet zo heel vaak gebeurd in haar slaap. Ik controleer of ze nog ademt (haha) en uiteraard is dat het geval. Even later wordt ook Marthe wakker, met een enorme lach op haar gezicht. Ik hoop dat ze dit altijd blijft doen.

Vandaag gaan we een dagje naar vrienden die in Brabant wonen. We vertrekken rond 09:00, zodat Marthe lekker in de auto kan slapen. Gisteren bleef Laura hier lunchen en toen hebben we de afbakbroodjes opgemaakt. Vandaag dus een ‘zondags ontbijtje’ met crackers, hihi. Ook lekker ;-). Ik voel me enorm uitgerust, omdat Marthe de laatste paar dagen helemaal heeft doorgeslapen van 19:00 tot 07:00. Zooo fijn! We gaan nergens vanuit voor de toekomst, maar elke dag dat het is gelukt is top. Heel veel respect voor ouders die dag in dag uit tussen 05:00 en 06:00 opstaan.

Wanneer we in de auto zitten, halen we nog even een spijsbrood van de bakker om mee te nemen naar Brabant. Onderweg komen we erachter dat de brug kennelijk op dezelfde tijden open gaat. (Stiekem ook wel logisch denk ik?) Vorige week gingen we naar de verjaardag van ons nichtje en toen stonden we rond dezelfde tijd voor de brug te wachten. Marthe valt vrij snel in slaap en wordt na een uur weer wakker.

Het is heel gezellig bij onze vrienden. Ook zij hebben een dochtertje die inmiddels 1 jaar is geworden. Grappig om te zien dat zij (uiteraard) meer kan dan Marthe: zitten, kruipen en zich optrekken aan van alles. We eten een appeltaartje en blijven er lunchen.

Op de terugweg valt niet alleen Marthe in slaap, ook ik doe heerlijk mijn ogen even dicht. Ik vind autorijden best okee, maar ik vind het ook heerlijk als Thomas dat doet.

Rond half 5 zijn we weer thuis, waar Thomas Marthe een flesje geeft. Ik geef Marthe nog steeds borstvoeding en ze krijgt elke dag een flesje met afgekolfde melk. Inmiddels drinkt ze prima uit flesjes, wat heel fijn is voor de opvang en oppas. Ik zet ondertussen de luierwas aan en ruim het hier thuis een beetje op. Ik blijf me erover verbazen hoe snel het een troep wordt in huis, haha. Gelukkig is het ook zo weer opgeruimd.

Terwijl Thomas de bloemkoolpizza’s maakt, vermaak ik Marthe en verschoon ik haar luier. Ook Marthe krijgt ook een beetje gepureerde bloemkool, net als haar benen, handjes, neus, voorhoofd en jurkje. Rond 18:45 gaan we naar boven en wassen we de bloemkool weer van Marthe af. Ik leg Marthe in bed terwijl Thomas nog even een rondje gaat wielrennen. Daarna plons ik, nadat ik even heb gekolfd, in bad. Heeerlijk.

Na het bad drinken we nog een wijntje en een kopje thee en kijken we wat tv. Het wordt een lekkere week, want ook Thomas is gezellig vrij deze week!

Hopelijk heb je ook een fijne zondag gehad :).

Gestrand bij de Ikea

De Ikea is een perfect uitje met baby: met warm weer is het er lekker koel, als het regent is het overdekt. Er is altijd wel een parkeerplek en ze hebben er zelfs plekken om te voeden en te verschonen. Op een vrij warme dag besluiten we om ernaar toe te gaan. Ook Laura en Aukje gaan gezellig mee! We proppen ons met z’n allen in onze auto, ik zit gezellig tussen Aukje en Marthe in. 

De Ikea is bekend terrein, dus we zijn nooit mega lang binnen. Toch begint Marthe een beetje te piepen als we bijna bij de kassa staan. Het is niet zo praktisch om weer naar de voedingsruimte te gaan, dus ik besluit om alvast met Marthe naar de auto te gaan om haar daar te voeden. 

Onze zwarte auto staat in de zon, waardoor het best warm is. Ik besluit om alle deuren en de achterklep open te gooien. Ook zet ik de airco even aan, om het proces iets te versnellen. Uiteindelijk blijkt het erg mee te vallen met de trek van Marthe, na een paar slokken vindt ze het wel weer prima. Toch ben ik blij dat ik alvast vooruit ben gegaan: zo is de auto alvast lekker koel voor Aukje en de rest.

We laden de boel in, ik prop me weer tussen de baby’s en dan start Thomas de motor. Althans, dat probeert hij. En nog een keer. “Goh”. Ik krijg het nog iets warmer dan ik het al heb. “Ehhh ja ik had de motor niet aangezet toen ik de airco aandeed.” Ik voel me heel dom, maar ik dacht oprecht dat dit prima 5-10 minuten moet kunnen zonder dat de accu het begeeft.

We halen de kinderwagens weer uit de auto en Laura en ik gaan samen weer naar binnen. Thomas belt ondertussen de wegenwacht, die ons vertelt dat hij binnen nu en anderhalf uur komt. Ik baal, maar vind de Ikea op zich wel een prima plek om te stranden, haha. Net wanneer we weer binnen zijn, belt Thomas ons om te vertellen dat de wegenwacht er al is. WOW! Dit was serieus binnen 5 minuten. Laura kan nog even naar de wc en dan gaan we weer terug naar de auto. 

“Was dit nou een hele domme actie van mij?” Vraag ik de man, die lekker aan het sleutelen is. Hij constateert dat de accu vervangen moet worden en we besluiten dat hij dat meteen mag doen in plaats van dat we nog naar de garage moeten. “Nou, laat ik het zo zeggen. Als je dit nu niet had gedaan, dan stond je hier nu niet. Maar dan was het wel een andere keer gebeurd.” Ja precies ;-). Na een kwartiertje rijden we weer naar huis. Topservice!

Tot morgen!

Vandaag een dagje vrij, de blog komt morgen online. Geniet van je dag!