Goeie titel

Samen met Laura zit ik in de auto. Het stoplicht springt op oranje, dus Laura trapt op de rem. Keurig.

Ik schiet in de lach als ik iets beter kijk naar de vrachtwagen die voor ons staat. Het is een vrachtwagen voor de logistiek. Als bijschrift staat erop geschreven: de meest logische weg. Het is vooral komisch, omdat de vrachtwagen dwars voor het stoplicht staat. Kennelijk was zijn route voor hem niet zo logisch en moest hij toch nog even switchen naar het andere stoplicht, haha.

Pas je op?

De laatste tijd ben ik weer wat sportiever bezig! Naast zwemmen doe ik nu ook aan steps en XCO. Dat laatste is een workout waarbij je vooral je core traint met behulp van een buis met grint daarin. Die buis moet je heen en weer zwaaien en daarbij zoveel mogelijk je buik- en rugspieren gebruiken.

“Kom op dames, shaken! Heel goed! Shake it! Shake it! EEN TWEE DRIE VIEHOOOOOOOO. Dat wordt trakteren op een appeltaart!” De instructrice kijkt lachend naar mijn buurvrouw, die zojuist haar buis door de lucht heeft gelanceerd.

Het is maar goed dat ik -slechts- schoenmaat 41 heb, anders had ik nu geen tenen meer, haha.

Lag die daar al de hele tijd?

Samen met Laura ben ik op bezoek. “Willen jullie ook een kopje thee?” Ik loop naar de waterkoker en zet hem aan. Er zijn niet zo veel stopcontacten in dit keukenje, dus de waterkoker krijgt stroom via een verlengsnoer. Ik zet drie kopjes neer en wacht tot het water gekookt heeft. Terwijl we ondertussen verder kletsen over van alles, schenk ik het eerste kopje in. Terwijl ik ook het tweede kopje vul, bedenk ik me dat ik niet zo heel veilig bezig ben met dat verlengsnoer. Hierna moet ik maar eve.. PLOP! Oh crap, het licht is zojuist uitgevallen. Shit. Ik bekijk de schade en zie dat ik er inderdaad een flinke scheut in heb laten vallen. Zo onnodig haha. Ik ben heel blij dat ik mezelf niet geëlektrocuteerd heb.

Nadat de schakelaar in de meterkast weer is omgezet, schenk ik ook het derde kopje in met het inmiddels iets afgekoelde water. Ik laat die waterkoker nu even met rust! Volgende keer pak ik het toch maar even anders aan :-).

Omslachtig (deel 3)

In de meivakantie heb ik een nieuwe hobby ontdekt: het bewerken van zelfgemaakte filmpjes. Vroeger had ik een videocamera waarmee ik van alles heb vastgelegd. Kamer opruimvideo’s, hele interviews met Laura, de autoreis naar Italië, enzovoorts ;-). Tegenwoordig hebben we een GoPro die al een aantal reisjes met ons mee mocht. Tot deze vakantie had ik verder nog niet veel gedaan met deze video’s. Nu ben ik helemaal op dreef en heb ik al een aantal ‘compilaties’ gemaakt. Zo heb ik onder andere een filmpje gemaakt over onze verbouwing en verhuizing, over onze vakanties naar Thailand en Indonesië en over ons tripje naar New York. Het maken van deze video’s kost ontzettend veel tijd, maar is wel heel leuk om te doen!

Omdat ik een gratis programma gebruik om te editen, zijn er maar een beperkt aantal mogelijkheden in dat programma. Een groot nadeel is bijvoorbeeld dat je alle filmpjes één voor één naar een balk moet slepen. Ter info: ik had meer dan 400 filmpjes van Thailand, dus dat kostte nogal wat werk! Maar goed dat die vakantie twee weken duurde! ;-). Toen ik bijna klaar was met het Thailand filmpje en aan het wachten was tot nummer 376 in de balk gesleept was, kreeg ik een geniale ingeving. Laat ik eens googelen.

Je raad het al: na drie minuten ontdekte ik hoe ik alle video’s tegelijk kon verslepen. HAHA. Ik had zo veel meer kunnen doen in de vakantie. Er staan nog een aantal video’s op de planning, maar dat zal waarschijnlijk een stuk sneller gaan :-).

Omslachtig (deel 2)

Soms kun je vol enthousiasme met iets bezig zijn, om er later achter te komen dat je ontzettend omslachtig bezig bent. Deze week had ik meerdere van zulke acties. De eerste verscheen al eerder op de blog, door naar de tweede!

Het is heerlijk om nu een ‘grote-mensen-huis’ te hebben. We hebben lekker de ruimte en éindelijk een tuin! Een nadeel van een wat groter huis is dan wel weer dat er meer oppervlakte is om te stofzuigen. Waar ik bij onze vorige woning aan één stopcontact genoeg had voor de stofzuiger, moet ik hem nu een paar keer verplaatsen. Ik pleit voor stofzuigers met een snoer van 100 m. 

Omdat ik nu van beneden naar boven wil verhuizen, besluit ik om het snoer even ‘in te trekken’. Zo kan ik op de trap tenminste niet struikelen over het snoer. Eenmaal boven zet ik de stofzuiger weer neer, klaar om het snoer er weer uit te trekken. Het gaat alleen niet zo soepel. Steeds wanneer ik het snoer eruit trek, schiet het net zo hard weer naar binnen. Ik raak een beetje gefrustreerd. Net deed hij het toch gewoon?! Ik probeer het nog eens. En nog eens. Net wanneer ik mezelf wil wijsmaken dat het boven heus wel schoon genoeg is, (want inmiddels heb ik er wel schoon genoeg van), doe ik nog één laatste poging. Deze keer zónder mijn voet op het ‘snoer intrek knopje’. Wauw.