Omdat we nog een lunchbon hebben, besluiten we om te gaan lunchen in Den Haag. We parkeren onze auto bij een P&R en gaan vervolgens met de tram het centrum in.

Wanneer we uitgeluncht zijn en ook nog wat winkels hebben bezocht, besluiten we om weer richting de auto te gaan. We mogen met ons parkeerkaartje gratis met twee trams reizen. Het is even zoeken, maar uiteindelijk vinden we het vertrekperron op het centraal station. 

“Deze trams stoppen vandaag niet hier.” Oh. Al gauw weet iemand ons te vertellen dat de tram een straat verderop wel stopt. We lopen er naartoe en wachten geduldig af. 

Na tien minuten zijn er wel wat trams voorbij gekomen, maar niet de tram die wij moeten hebben. Bijna besluiten we het om het op te geven en om een andere halte te zoeken, maar dan zien we hem toch in de verte aankomen. We stappen in en vinden twee plekjes om te zitten.

“Kijk, hier heb ik eventjes gewoond!” Vertelt Thomas even later, wanneer we een paar haltes verder zijn. Grappig, we zien allemaal nieuwe dingen, terwijl we toch echt dezelfde tram heen hadden gepakt. Pas na tien minuten realiseert Thomas zich dat dit niet helemaal goed gaat. We komen wel érg veel nieuwe dingen en haltes tegen. Ik was ondertussen even met Laura aan het bellen en ben me van geen kwaad bewust. Mijn richtingsgevoel is sowieso ver te zoeken, dus daar moeten we niet al te veel op vertrouwen. We besluiten om uit te stappen.

We kijken naar de tram waar we zojuist zijn uitgestapt en zien dat het tram 17 is. “HUH!” We mogen alleen met tram 1 en 15 mee. Een geluk dat we niet zijn gecontroleerd!

We moeten meer dan 20 minuten lopen om naar een goede tramhalte te gaan. Strakke actie. Ik ben ervan overtuigd dat er “15” op de tram stond, maar misschien moet ik toch maar weer eens langs de opticien ;-).

We zijn op visite bij de ouders van Thomas en blijven daar ook slapen. We doen dat wel vaker, omdat het toch een stukje rijden is vanaf ons huis. Morgen hebben we een verjaardag en die locatie ligt mooi op de route naar huis.

De ouders van Thomas wonen aan een mooi park waar we zowel in de avond als in de ochtend een wandeling maken. Nadat we uitgewandeld zijn, stappen we in onze auto. “Zo, op naar de verjaardag!” roept Thomas, terwijl hij zijn auto start. Vervolgens stuurt hij ons vol gas een doodlopende straat in. HAHA.

In his defence: zijn ouders zijn recentelijk verhuisd, dus de omgeving is ons nog niet super bekend. Het zou pas echt erg zijn wanneer hij zelf ook jaren op die plek gewoond zou hebben.

Omdat Thomas vandaag een dagje thuis werkt, zitten we samen aan de eettafel met onze laptops. We hebben een afspeellijst aangezet en spoelen af en toe een liedje door. 

Op een gegeven moment wil Rover naar binnen. “Doe jij de deur even open?” Vraag ik aan Thomas. Hij rommelt wat op zijn laptop en loopt dan naar de deur. Vervolgens schalt een liedje van de Lion king door de kamer. “Haha, hoezo heb j – hahaha!” Ik moet heel hard lachen. Niet alleen omdat Thomas Rover precies zo omhoog houdt alsof hij Simba is in de Lion king, maar ook omdat zijn timing totaal niet klopt. Bij de herkansing (mét videoclip) gaat het wel goed. Maar goed dat Dirk nog ergens in een boom zat, die zou vast jaloers geweest zijn met al die aandacht ;-).

Voor de blog van maandag moest ik een plaatje zoeken van een panty. We gebruiken voor de afbeeldingen altijd een website waarvan je foto’s gratis mag gebruiken, omdat er geen rechten op zitten.

“Panty” type ik in. Ik ben gewend dat er meteen heel veel afbeeldingen verschijnen, maar er gebeurt vrij weinig. “Panty”. Weer niks. Hmm, in het Engels dan? “Tights.” Huh?! Dan kijk ik beter en zie ik dat ik wel degelijk resultaten heb gevonden. Het zijn alleen zwarte plaatjes, met daarop de tekst: adult content. Haha ohja, misschien zijn de plaatjes allemaal net iets te sexy om zo maar aan iedereen te laten zien. Voor mij was een verpakking van een panty ook een prima plaatje geweest. Misschien moet ik voor dit soort zaken zelf maar een foto maken dan ;-).

Voor een verjaardag wilde iemand graag een mooie panty hebben. Prima! “Bestel jij hem even?” Vraag ik aan Thomas.

De volgende dag wordt de panty thuis bezorgd. We maken het pakketje open om hem mooier in te kunnen pakken. Vervolgens barsten we allebei in lachen uit.

Tegenwoordig lijkt het een trend van webshops om een geschreven kaartje bij de bestellingen te doen. Ik vind dat zeker heel leuk, het maakt de aankoop een stuk persoonlijker. Toch was het deze keer een beetje misplaatst. Op het kaartje stond het volgende.

“Beste Thomas, heel veel draagplezier met je nieuwe aankoop.”

Zouden ze dit echt menen? Hahaha ;-).