Wanneer het vroeg is, heb ik meestal nog niet zo’n behoefte aan ontbijt. Toch eet ik altijd wel wat, ik weet hoe belangrijk het is om de dag goed te starten. Ik kijk in het keukenkastje wat we hebben en pak vervolgens een net iets te droge boterham. Yes.

Ik pak mijn telefoon erbij en begin reviews te lezen over verschillende broodroosters die via bol.com verkocht worden. Ik heb er eentje gevonden en besluit hem meteen te bestellen. We hadden er wel eentje, maar die vond het niet zo leuk om samen met de waterkoker, de vaatwasser en de oven aan te gaan.

Aaah nee SHIT! Ik heb per ongeluk mijn oude adres gebruikt bij de bestelling. Deze staat altijd als standaardadres ingevuld en dan moet ik altijd zelf op mijn nieuwe adres klikken. En elke keer denk ik: ik zou dat oude adres er even uit moeten halen. Ik zie alweer voor me dat ik naar mijn vorige woonplaats moet reizen om daar het broodrooster op te halen. Of dat de nieuwe bewoner er mooi gebruik van gaat maken.

Gelukkig heb ik bij mijn bestelling gekozen voor ‘achteraf betalen’. Blijkbaar kan de bestelling nu heel makkelijk geannuleerd worden (tip!). Lang leve de chatrobots van de klantenservice. Ik bestel gauw een nieuwe en verwijder mijn oude adres van de site.

Uiteraard ben ik op de bezorgdag nét te laat thuis en is mijn broodrooster bij de buren bezorgd. En uiteraard zijn die nét weer op pad gegaan. En ik wilde alleen maar een ander ontbijtje, haha!

De volgende dag zit ik dan toch half tevreden te knagen op mijn iets te zwarte geroosterde broodje. Even oefenen ;-).

Ik wens jullie een heel gelukkig nieuwjaar! Dat je maar heel gelukkig mag zijn in 2020 :-).

Mocht je gisterochtend naar de top 2000 gekeken hebben, dan heb je ons ongetwijfeld gespot. Wij waren die drie die nét iets te lang in beeld te zien waren. Haha! En nog wel bij het liedje “Duurt te lang”. Er zijn maar weinig liedjes die ik minder leuk vind. Nu heb ik er in ieder geval een leuke associatie mee! 😉

Vakantie betekent voor velen: rustig aan doen, geen wekker zetten en lekker uitslapen. Het rustig aan doen geldt zeker voor mij, maar echt uitslapen vind ik niet fijn. Om 08.00 of 08.30 wakker worden vind ik echt laat zat.

“Zullen we een wekker zetten zodat we gewoon op een normale tijd wakker worden?” Vraag ik Thomas. “Nee joh, ik word wel op tijd wakker.” Hmm, ok!

Heel wat uren later hoor ik iemand de trap opkomen. Het is Thomas. Ik zie dat de plek naast me leeg is en ik voel dat hij ook al koud is. “Hoe laat is het?” Thomas antwoordt dat het bijna 10 uur is. Waaat?!

Uiteraard begin ik de discussie. “Hoezo maak je me nu pas wakker? En hoe laat was jij dan wel niet wakker?” Half 10 blijkbaar. Goh. Die jongen geloof je ook niet meer op z’n mooie blauwe ogen ;-). Met z’n ‘ik ben op tijd wakker’.

Zijn argument om me dan niet om half 10 wakker te maken? Blijkbaar had ik om 9 uur al gevraagd hoe laat het was en bleef ik toen ook gewoon liggen. Weet ik uiteraard niets meer van ;-). De rest van de dagen gaat er mooi weer een voor-de zekerheid-wekker. 

We hebben vanavond afgesproken met vrienden om gezellig te eten. Omdat we met z’n elven zijn, neemt iedereen wat te eten mee.

Nadat we heerlijk hebben gegeten, stelt Laura voor om haar gekochte apfelstrudel in de oven te schuiven. Ze leest de verpakking. “Oh! Hij moet wel 40 min in de oven, haha.” Nou ja, we hebben geen haast :-).

Wanneer de oven bijna klaar is, loopt een vriendin er naartoe om even te gluren. “Ze zien wel heel bleek nog hoor! Ik vraag me af of ze zo wel goed zijn.” En dan schiet me iets te binnen. Dit komt me zeer bekend voor.

“Ja, apfelstrudels zijn de hele tijd bleek, maar op het laatste moment worden ze ineens lekker bruin.” Begin ik. “Dat heb ik ook met mijn huid. De hele vakantie blijf je gewoon lijkbleek, dat bruin worden komt pas op het allerlaatst. Helaas ga ik daarvoor meestal net een dag te vroeg naar huis.”

Yeah right ;-).

We wonen hier nu precies een jaar en drie dagen! Vorig jaar zijn we net voor de kerst verhuisd. En inmiddels kent ook iedereen ons nieuwe adres wel, want we hebben al heel veel kerstkaarten binnen gekregen dit jaar :-).

“Lief, we hebben een kaartje gekregen van de buren van een paar huizen verderop! Die geven we er straks ook eentje.” 

Die avond schrijf ik het kaartje. Thomas leest over mijn schouder mee. “Zo schrijf je haar naam helemaal niet hoor!” Ik kijk hem aan. “Ik heb het vanmorgen nog in het kaartje gelezen en ik weet dit gewoon zeker.” Thomas is ook zeker van zijn zaak. “Christel* met ch?! Echt niet hoor. Dat is gewoon met een k. 100% zeker. Bij niemand is dat met ch.”

We kunnen het kaartje even niet meer terugvinden tussen alle kaartjes, dus ik besluit om het morgen nog even uit te zoeken. 

De volgende ochtend doet Thomas nog eens triomfantelijk tegen me. “Heb je de naam al aangepast?” 

Ik besluit om naar buiten te lopen om zo even “toevallig” op het naambordje te spieken. HA! Christel. Met ch. Eigenwijs als Thomas is moest hij het toch ook even checken. “Hmm. Haar vader heeft het vast verkeerd gedaan bij het aangeven vroeger ;-).” Wijsneus.

*Om privacy redenen is de naam aangepast.

Fijne kerstdagen!