Als je Thomas kent, weet je dat hij altijd heel vrolijk is. Ook zingen doet hij graag! Rond deze tijd zijn dat uiteraard voornamelijk sinterklaasliedjes. De songteksten zijn niet altijd helemaal kloppend, wat voor bijzondere teksten zorgt, haha! Mijn twee favorieten van deze week:
“Hij is voor oud en klein, oud en klein, oud en klein. Hij is voor oud en klein voorzien voorzien van marsepein.”
“Zachtjes gaan de paardevoetjes, trippeltrappeltrippeltrap. Paardje draagt met speels gemak, Sinterklaasje op het dak
Op de één of andere manier is 19:00 echt een magische grens. Voor die tijd denk ik steeds: als Marthe slaapt, dan ga ik nog even …. (vul hier een willekeurig huishoudelijk klusje in). Als Marthe eenmaal slaapt, heb ik daar zó geen zin in, haha! Ik moet me er dan echt toe zetten, of ik verplaats het naar de volgende dag. Of de dag erna ;-).
Nu Marthe naast melk ook vaste voeding eet, is het rondom de tafel ook gezellig met kruimels en etensresten. Ik leg Marthe even op het kleed neer, zodat ik de tafel snel kan afruimen. Ze begint een beetje tegen te stribbelen – het is bijna bedtijd – maar ik besluit toch om heel snel even te stofzuigen. Marthe kijkt direct héél vrolijk zodra de stofzuiger aan gaat en ze volgt hem aandachtig. Goh! Ik stofzuig de hele woonkamer en gang en ben oprecht verbaasd dat dit kennelijk helemaal leuk is voor Marthe, haha. Morgen gaan we dit weer proberen ;-).
Het is dinsdagavond en ik besluit om even te gaan zwemmen. Vaak doe ik dit met Laura en een vriendin, maar soms ook alleen. Het voordeel van alleen zwemmen is dat je wat makkelijker langs iedereen kunt manoeuvreren. Er wordt namelijk wat afgekletst in het zwembad, maar echt tempo zit er dan niet in, haha! Met z’n drieën inhalen is meestal niet zo’n succes.
Ik neem me wel eens voor om een bepaald doel te halen. “Als ik 1 km heb gezwommen, ga ik eruit.” Hier komt vrijwel nooit iets van terecht, omdat ik soms te ongeduldig ben om keurig achter iemand aan te zwemmen die net wat langzamer gaat. Ik keer dan alweer eerder om, zodat ik weer in een “leeg stuk” ga zwemmen. Ok, en soms komt er niks van terecht omdat m’n doel te ambitieus is voor m’n spanningsboog, hahaha!
Ook vanavond vraag ik me weer af hoe mijn “plattegrond” eruit zou zien als ik mijn exacte route zou volgen. Heen en oh alweer teru – nee toch weer heen. Een deel van het zwembad is bezet door zwemles en andere activiteiten, waardoor de “doorzwembaan” er niet is. Ik doe een rondje mee met de “snelle baan”, maar al die mannen met duikbrillen zwemmen toch iets te intimiderend hard. “Recreanten” it is.
Ik vermaak me prima tussen de gesprekken met cliffhangers. “Dus ik zei zo tegen Petra, ….” Ik zal nooit weten wat ze tegen Petra heeft gezegd, had ik maar niet in moeten halen.
Ook nu denk ik dat ik de km nét niet gehaald heb ;-).
Samen met Laura, Daan en Aukje zijn we een weekendje weg. We zitten in een Landal park in Reeuwijk, op 45 min afstand van huis. Ideaal! We hebben een huisje dat uitkijkt op een wandelpad, waar af en toe wat mensen voorbij hobbelen.
In de woonkamer zijn best wat ramen, waardoor we goed zichtbaar zijn vanaf het wandelpad. Wanneer er weer wat mensen te zien zijn, gluurt een vrouw naar binnen. Ik lach naar haar en ze lacht terug. Gezellig ;-). Een minuut later komt er weer een groepje voorbij. Ook hier gluurt een man naar binnen, haiii. Ik zwaai en verwacht dat hij opgelaten reageert, maar niets is minder waar. Hij zwaait vrolijk met z’n ingeklapte paraplu, haha. Daarna begint het te regenen, waardoor er niet veel meer voorbij komt. Tot zo ver de show :-).
