Dagboek van uur tot uur: terugreis vanuit Bali

Er zijn dagen dat je van hot naar her rent, waar je amper de tijd hebt om na te denken, waar je achteraf eigenlijk niet eens meer kunt vertellen wat je nou allemaal gedaan hebt. Vandaag was niet zo’n dag. Er zijn eigenlijk maar weinig dagen zoals deze, waarop je (noodgedwongen) geen klap uitvoert! Juist daarom lijkt het me leuk om mijn dag in een overzichtje per uur te zetten.

07.00 – De wekker gaat, tijd voor ontbijt! Dat is nooit een straf in een hotel :).
08.00 – Buikje gevuld met brood, wafel, cappuccino en wat fruit. Tijd om in te pakken.
09.00 – Shit, waar is m’n zonnebril?
10.00 – De ‘Blue Bird’ taxi heeft ons zojuist afgezet op de luchthaven van Bali.
11.00 – Hoezo komt mijn tas maar niet uit de scanner? Ah, vals alarm.
12.00 – Waar blijft ie nouhou?
13.00 – Iets te laat, maar we zijn vertrokken! Op naar Jakarta AirPort.
14.00 – Die nasi van de passagier achter me stinkt best wel.
15.00 – Hello Jakarta!
16.00 – Prima koffietje bij de Starbucks.
17.00 – Plaspauze
18.00 – Nog zes uur wachten.
19.00 – “Kom, we gaan eten! Dan hoeven we daarna niet zo lang meer te wachten.”
19.15 – Okee deze service was wel heel snel.
20.00 – Even netflixen :).
21.00 – “We are with two people, does that count as a group?” Helaas, toch maar naar de lange incheckbalie ;).
22.00 – We hebben nog geld over, laten we nóg een flesje water kopen.
23.00 – Haha, slapen met je mond open ziet er best wel raar uit.
0.00 – Jaaaaa we gaan Boarden! Op naar Dubai, waar we vervolgens overstappen op de vlucht naar Amsterdam.

Bekijk bericht

Indonesië deel 8 – Nusa Lembongan

Voor onze transfer naar het kleine eilandje Nusa Lembongan worden we om 10.30 opgehaald bij een grote supermarkt in Ubud. Om 10.33 verschijnt ons busje (ze zijn hier altijd goed op tijd, heel fijn!) die ons naar Sanur brengt waar de boot vertrekt.

“Where do you stay in Nusa?” We zijn inmiddels in Sanur en noemen de naam van ons hotel. Mijn vriend krijgt vervolgens heel praktisch een sticker op zijn shirt geplakt. Makkelijk bij het inschepen straks, haha. Ik krijg er geen eentje, dus je begrijpt dat ik mijn vriend goed in de gaten hou. Er staan heel wat boten te wachten, de een gaat naar Lombok, een ander naar de Gili eilanden. De mannen aan de kust regelen de koffers. Alsof het niets is, dragen ze wel drie koffers tegelijk naar een bootje. Respect. Ik ben blij dat ik een korte broek aan heb; om de boot op te komen moeten we een klein stukje door de zee lopen. Sommige toeristen hebben wel een lange broek aan, komisch om te zien. Maar goed, het is ook maar 30 graden, geef ze eens ongelijk.

Bekijk bericht

Indonesië deel 7 – Ubud

Wat is het fijn in Ubud! Het centrum is erg ingesteld op toeristen, maar dat maakt het eigenlijk wel erg gezellig. Goed voor een paar dagen, zoeken we daarna de rust weer wat meer op.

Een vriendin van me heeft twee maanden in Ubud gewoond en geeft ons leuke tips voor wat we kunnen doen hier. Zo bezoeken we allereerst de markt. Tot een uur of 9 in de ochtend worden voornamelijk groenten en fruit verkocht, daarna wordt het omgebouwd tot een toeristische markt. De geuren van de ochtendmarkt zijn wel de hele dag gezellig aanwezig. Vóór deze vakantie had ik geen flauw idee hoe Durian ruikt, inmiddels ben ik daar wel achter haha! Ik heb hem nog niet durven proeven.

Later die middag bezoeken we het bekende Monkey Forest. Goed voorbereid als we zijn nemen we helemaal niets mee; geen zonnebrillen, geen plastic tasjes en geen eten. De apen vinden ons dan ook bijzonder saai en keuren ons geen blik waardig. Het is alsnog heel geinig om te zien hoe de andere toeristen zich aan de haren laten trekken door de aapjes, omdat ze hen bananen voeren. Mocht je wel aangerand willen worden door een aap, dan kun je ter plekke stukjes banaan kopen!

Bekijk bericht

Indonesië deel 6 – Ijen vulkaan en Ubud (Bali)

Na het fantastische schildpadden avontuur worden we weer afgezet in Kalibaru. We verblijven dit keer in een ander hotel, waar ons uitzicht ook al zo adembenemend mooi is. Geen probleem! We blijven hier echter niet al te lang, vanavond worden we om 0.00 opgehaald om de Ijen vulkaan te gaan beklimmen. Het voelt stiekem een beetje “Pretty Woman” achtig om alleen een hotelkamer voor overdag te boeken, maar het is heel fijn om ‘s middags even een tukkie te kunnen doen.

Om 2.00 arriveren we bij de voet van de Ijen vulkaan, die nog steeds actief is. Met een gids (wat een kletskous!) lopen we naar boven. De steile hellingen in combinatie met het constante gebrabbel maken het een vrij pittige tocht, maar het uitzicht onderweg is prachtig. De gids is van de grapjes (look, they call that mountain the girls mountain), wijzend naar zijn eigen borst. Ook roept ie tegen onze flink zwetende achterburen dat ze er bijna zijn (not!) en doet hij een gasmasker geluid na bij alle mensen die er zo eentje dragen. Naast de grapjes vertelt hij ons ook mooie verhalen over de mijnwerkers, zijn familie en zijn geloof. Vlak voordat de zon opgaat, is het tijd voor zijn gebed. Bijzonder om daar naast te zitten!

Bekijk bericht

Indonesië deel 5 – Kalibaru en Sukamade

De treinrit van Probolingo naar Kalibaru duurt precies drie uur en ik vermaak me prima. In de trein hangt een videoscherm waarop de gekste video’s worden getoond. Zo heb ik bijvoorbeeld geleerd hoe je een handgreep van een vork kunt maken en wat je precies moet doen om een gasmasker van een plastic flesje te creëeren. Educatief man!

Waar we meestal bij de stadjes besluiten om geen taxi te nemen, spreken we met elkaar af dat we dat nu voor een keertje wel zullen doen. Bij aankomst op station Kalibaru kijken we dan ook verwachtingsvol naar links. En naar rechts. Geen taxi. “Die komen we zo wel tegen!” We lopen alvast een stukje in de richting van het guesthouse waar we verblijven. Er wordt flink naar ons getoeterd en gezwaaid. Bij de eerste tien keer draai ik me verwachtingsvol om, in de hoop dat een taxi naar ons aan het seinen is. Helaas. Later leren we dat er geen taxi’s in Kalibaru zijn. De wandeling naar het guesthouse is prachtig, het is er zo ontzettend groen met vele rijstvelden, plantages en palmbomen. Bij het guesthouse worden we opgewacht met een welkomstdrankje en home-made loempia’s. We worden uitgelachen door andere Nederlanders dat we geen vervoer hadden geregeld. Maar die meneer had wel mooi een dikke buik :).

Bekijk bericht