De beste tijd om te winkelen bij HEMA

Op zaterdagmiddag loop ik door de stad. Wanneer ik de HEMA zie, besluit ik om even naar binnen te gaan om te kijken of ik hier een cadeautje kan vinden. Terwijl het in de stad best wel druk is, lijkt het bij de HEMA best wel uitgestorven. Gek! Normaal is het er altijd veel drukker, wat is er aan de hand?

Beneden kan ik niet vinden wat ik zoek, dus ik ga een verdieping omhoog. Terwijl ik naar de andere kant van de winkel loop, hoor ik steeds meer stemmen. Ik kijk op en zie een enorme rij bij het restaurant staan. Ik kijk op mijn horloge – 16.03. Aha! Alle mensen staan in de rij voor het ‘vier-uurtje’. Zelf heb ik geen zin in koffie, maar ik weet dus nu mooi wel dat ik voortaan nét na vieren even naar de HEMA ga. Ideaal, zo’n lege winkel :-).

Had ik nou maar even opgeruimd

Afgelopen weekend had ik me voorgenomen om mijn auto helemaal schoon te maken. Lekker soppen bij de wasstraat en even flink met de stofzuiger erdoorheen. Toch kwam het er op de een of andere manier niet van. Ik heb anders nooit last van uitstelgedrag… ;-).

Op woensdag wordt het wat later dan gemiddeld op mijn werk. Deze week zijn de rapportvergaderingen en ik heb met mijn duo-mentor afgesproken om onze mentorleerlingen door te spreken. Tegen half zes zijn we klaar. Ik loop richting de kapstok om mijn jas te pakken en word direct gestrikt. “Hee, daar is nog een harde werker!” Kijk, dat zijn altijd goede opmerkingen om te horen van de directeur. “Ben je met de auto en zo ja, kun je me een lift naar het station geven?” Oh jee…. lege verpakkingen en papiertjes alert… zal ik nee zeggen? “Jahoor, geen probleem!”

Het viel uiteindelijk mee (dankjewel regen!!), maar volgende keer houd ik mezelf aan m’n voornemens, haha.

Never dull photos #2

Een gebeurtenis valt niet altijd op een grappige manier te beschrijven. Soms zegt een foto dan ook meer dan woorden ;).

Van zo’n bord kan je als ballonhater alleen maar heel blij worden natuurlijk :).

Bekijk bericht

Welkom in Friesland

Het is zondagmiddag en we zijn op weg naar Drenthe. De opa van mijn vriend is 85 jaar geworden en viert zijn verjaardag in een restaurantje in zijn woonplaats.

“Welkom in Friesland!” lezen we op een bordje aan de snelweg. Vind ik altijd zo attent, die bordjes. Net op het moment dat we langs het stadion van Heerenveen rijden, schrikken we allebei van iets onverwachts. Een enorme, maar dan ook echt een enorme flark vogelpoep is zojuist op de voorruit belandt. Allemaal leuk en aardig dat we zo welkom geheten worden, maar dit draagt absoluut niet bij aan die boodschap, haha.

Je verwacht het niet

“Wil je nog wat hebben van de supermarkt?” Ik denk even na. “Roomboter, lekker voor op de krentenbollen!” app ik terug naar mijn vriend die boodschappen aan het doen is.

Die avond heb ik trek en ik besluit een krentenbol te eten. “Heb je álle krentenbollen opgegeten? Ik kan ze nergens vinden.” Mijn vriend kijkt me bijna verontwaardigd aan, alsof ik hem zojuist van iets heel ergs heb beschuldigd. “Nee natuurlijk niet! Ze liggen gewoon in de crackerdoos.” Oh in de crackerdoos, logisch inderdaad. En ja hoor, ietwat opgepropt liggen er nog een paar geplette krentenbollen in de crackerdoos. Tevreden met mijn vondst pak ik de roomboter erbij om er eentje te besmeren. Ik ga op de bank zitten, zet de tv aan en neem een flinke hap. Getsie. Gezouten roomboter.