Vandaag is Marthe alweer 16 maanden en het is zó leuk om te zien dat ze steeds meer nieuwe dingen leert. Kusjes geven is nu ook helemaal haar ding. De plaatjes in de boekjes krijgen een kusje, de knuffels krijgen een kusje en als ik véél geluk heb ik dan krijg ik er ook eentje.

Marthe staat in haar ledikant en is druk aan het wijzen naar iets op de commode. “Die! Die!” Er staat een knuffeltje op, dus die geef ik aan haar. Nee, dit is absoluut niet de bedoeling. Marthe begint nog veel drukker te wijzen. “Die! Die! DIE!!” Aarzelend geef ik haar de tube met kindertandpasta. “MMMMMM!” Marthe geeft het MINI diertje op de tube een dikke kus. Samen moeten we er hard om lachen, haha.

Op 26 februari 2022 om 01:47 is Marthe geboren en dat is precies een jaar geleden. Onze allerliefste Marthe is 1 geworden! Deze super vrolijke foto (mét extra been) is afgelopen vrijdag bij de opvang gemaakt :).

Het jaar is voorbij gevlogen en we kunnen ons leven niet meer zonder jou voorstellen. Op naar nog veeeeeeel meer jaren!

Vandaag is Marthe een dagje ziek helaas. Sinds ze naar de opvang gaat, is het af en toe raak, ook Marthe is hierin geen uitzondering hihi.

We hebben vandaag veel geknuffeld en Marthe heeft vooral ook veel geslapen. Ook zijn we heel even naar buiten geweest. Waar we normaal veel spelen, boekjes lezen en samen lachen, was dat vandaag niet echt mogelijk. Totdat…

“Ik neem Marthe even op schoot, dan kun jij even eten en dan wisselen we daarna af.” We kijken altijd goed uit met warm eten en warme dranken, alles om maar te voorkomen dat dit over Marthe heen gaat. Ondanks dat mijn bord ver weg staat, is mijn glas water iets te dichtbij. Marthe trekt aan het tafelkleed waardoor het water over de hele tafel splasht. Ze giért het uit van het lachen, haha! We gaan er geen gewoonte van maken, maar na een dagje met weinig gelach is dit toch wel heel leuk om even te horen ;-).

Gebaseerd op een verhaal dat me is verteld :-).

“Schrijf jij deze kaarten? Dan doe ik dit stapeltje.” We zitten aan de keukentafel en werken de kerstkaarten af. Het is altijd wel even een klusje, zeker als je er meer in wil schrijven dan alleen je namen. 

Ik pak de kerstkaarten van vorig jaar erbij om te bekijken naar wie we altijd een kaart sturen. Nadat ik een lijstje heb gemaakt, leg ik ze vervolgens weer weg zodat ik door kan gaan met schrijven. 

Een poosje later zijn we klaar met schrijven. De meeste kaarten moeten naar de brievenbus, sommigen kunnen we zelf rondbrengen.

“Waar is die ene kaart?” Mijn man kijkt me vragend aan en geeft aan dat hij die niet heeft geschreven. Vreemd, ik weet zeker dat ik hem heb geschreven, maar hij staat er niet tussen. Ik zoek nog eens en kan hem echt niet vinden. Wat raar! Nou ja, misschien komt hij later nog boven water.

Een hele tijd later hoor ik ineens gelach. “Ik heb hem gevonden!” Blijkbaar heeft één van ons de vers geschreven kaart, samen met een paar kaarten van vorig jaar, opgehangen bij de kerstkaarten die we recent hebben ontvangen. “Ik vond ook al dat we al zo veel kaarten hadden gekregen, haha.”