Conditioneren, we kennen het bijna allemaal wel van het experiment van Pavlov. Net voordat een hond wat te eten krijgt, gaat er een belletje rinkelen. De hond maakt speeksel aan door het voedsel en associeert dit met het belletje. Wanneer uiteindelijk het belletje rinkelt, maakt de hond al speeksel aan nog voordat hij het voedsel heeft gekregen. Ik besloot om iets vergelijkbaars te proberen met onze kat Dirk.
Bij mijn ouders hebben we altijd katten gehad: Paulus, Pinter, Vos, Fletskater (ja echt) en Lynx. De eerste vier mannen zijn helaas niet meer onder ons, maar Lynx is er nog steeds. Altijd wanneer ik Lynx zie, til ik hem op en laat ik hem half over mijn schouder hangen. Gezellig. Ik ben dit zo gewend om te doen, dat ik dit ook met mijn eigen katten doe. Het probleem is alleen dat ze niet zo goed snappen waar ik naartoe wil. Het wordt dan ook vaak niet meer dan een ongemakkelijke houtgreep, haha.
Laatst ontdekte ik dat Dirk de tikkende klok heel interessant vindt. En laat die klok nou net íets hoger dan mijn schouder hangen. Haaa. En zo komt het dat ik nu regelmatig met Dirk over mijn schouder voor de klok sta te hangen. Hij zijn zin, ik mijn zin. En nu maar hopen dat hij het binnenkort ook zonder de klok kan ;-).
Haha, dat is nog eens een slimme truc om je kat te trainen! En het moet vast een heel schattig gezicht zijn om de kat zo over je schouder te zien hangen. Ik vrees dat mijn katten daar (ook met klok) niet zo van gecharmeerd zouden zijn 😉
Romy schrijft over.. 10 bestemmingen in Duitsland op mijn travel bucketlist
Na het lezen van de blog begin ik (ook geconditioneerd?) meteen dat liedje te ‘horen’ van ‘Dirk, schouder klok en tik tik tik’ á la ‘Hoofd, schouder, knie en teen, knie en teen’.
Zie jou daar staan, Dirk als slingerkatje gedrapeerd over je schouder, de klok aanbiddend…Ook nog zeker ontdekken hoe je Rover kunt Pavlovven?