Well, that was awkward

“Frédérique magnetron” belde me zojuist dat haar man beneden stond te wachten. Ik voel me stiekem best trots dat ook deze marktplaatsdeal weer goed gelukt is. Mijn magnetron til ik dan ook vrolijk neuriënd naar beneden. Dit gaat goe…

Oké wacht, er staan 3 auto’s voor mijn deur. Waar is hij? Ik maak oogcontact met de mensen in de linker auto. Vragende blik in mijn ogen. Vragende blik in hun ogen. Tja, ik sta daar toch op sloffen met een magnetron in mijn hand, ik kan het me ergens wel voorstellen. Auto 2 sla ik over met mijn oogcontact, ik sta immers zo dichtbij dat ik het raam kan inslaan met de magnetron. Bij auto 3 word ik ook niet echt hartelijk ontvangen, dus daar sta ik dan. Hè verdorie, met “Jessica bed” en “Monsieur B koelkast” verliep het allemaal net zo soepel!

Tot grote vreugde van mijn niet zo indrukwekkende spierballen, komt daar dan gelukkig toch meneer magnetron aangelopen. Ik loop met hem mee naar zijn auto en hij overhandigt me het geld. Het briefje van tien laat ik nog even nonchalant in de lucht wapperen, zodat de autobestuurders mij niet zullen herinneren als “Idiote sur pantoufles” maar als “femme d’affaires”.

Volg:

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge