Tijd is goud

Ik maak er soms een sport van om in te schatten hoe lang iets nog zal duren. Of hoe laat het precies is als je net wakker bent geworden zonder dat je op de klok hebt gekeken. Een dom spelletje, maar het kan serieus mijn minuut maken (want meer is het dan ook niet) als ik het dan precies goed heb gegokt, haha. Toch moet je soms rekening houden met omstandigheden.

Ik zit met mijn vriend in de auto en we zijn op weg naar een afspraak. Het is nu 17.40 en we hebben om 18.00 afgesproken. “App jij even dat we iets later zijn?” Ha! Dit is het moment waarop mijn gedachten overuren maken en razendsnel berekenen of we niet juist precies om 18.00 aan zullen komen. “Neu, volgens mij gaan we het precies redden!”

Niet veel later begint het keihard te regenen. Shit. Ik baal er nog niet eens zo van dat we straks waarschijnlijk door de regen moeten rennen, maar wél dat we nu misschien alsnog te laat komen. En inderdaad, om 18.05 rijden we het terrein op. “Als je nou niet zo langzaam had gereden, hadden we 18.00 mákkelijk gered.” Mijn vriend reageert – terecht – verontwaardigd. “Dor, met alle respect, ik had echt niet harder door die regen kunnen rijden hoor.” Ok ok, misschien moet ik inderdaad gewoon toegeven dat ik zelf de tijd niet goed heb ingeschat. Zelfs bij prachtig weer waren we zeker pas om 18.03 binnen geweest.

Ik besluit om me niet meer zo bezig te houden met die precieze minuten. Lekker belangrijk. Toch kan ik een triomfantelijk gevoel niet onderdrukken nu ik zie dat ik deze blog in precies 15 minuten geschreven heb. Precies wat ik dacht, ha!