Terugblik: Neverdullmoments anekdotes van vorig jaar oktober!

Lees jij nog wel eens oude blogposts terug? Waarschijnlijk niet! Elke maand publiceren wij in een terugblik-blog the best of last year. Deze maand: oktober 2017!

1, 8, 15, 22, 29 oktober 2017

Never dull tweets

“Mevrouw, mijn haarelastiekje is geknapt! Mag ik die van u lenen? Die zit toch maar om uw pols” #seriously?

Dikke work-out op de fiets! #staandfietsen #natzadel #gobenen

“Kun je 5 min op mij wachten met eten? – Maar ik heb nu honger! – Ik wil ’s ochtends gedoucht hebben, voor de lunch! – Het is 11:55. – OKOK”

Binnen de minuut op, recordje! #bagelsandbeans #koffiebonen #gratisschaaltje #telekker

Mijn vriend heeft vandaag chocolademunten gekocht. Hij gaf het twee dagen, ik twee uur. Ik won. #Smaksmak

Na anderhalf jaar een aangekoekte laag in mijn kofferbak te hebben gehad, heb ik een oplossing gevonden. Een krat. Wat n uitvinding! #geluk

Dat je gewoon drie keer per dag je kofferbak opendoet om even te genieten. Dan zat het toch wel diep hè? Nee okee ik overdrijf, max 2 keer

De bezorger komt mijn eten brengen en wenst mij “eet smakelijk!” Ik: “Hetzelfde!” Oei oei oei, bijna had ik die sushi’s moeten delen…

“Ik doe aan interval hardlopen. 1 keer en dan weer even twee jaar niet.” #radiograpje #herkenbaar

Ik ben plaatjes van wc’s aan het zoeken terwijl ik in de bibliotheek zit. #awkward #blogschrijven #vooruitwerken #hopelijkzagdiemanhetniet

Door die plaatjes te bekijken moet ik ineens naar de wc. Hierna ga ik plaatjes zoeken over chocola.

 

6 oktober 2017

Goeie spelling

“Zoek eens op Google naar debet over de zolder.” We zijn op zoek naar mooie plankjes voor bij onze pas geschilderde muur. Mijn vriend kijkt wat vragend naar me. “Hoe? The bed?” Ik moet lachen. “Nee joh, debet natuurlijk.” Nog steeds komt de boodschap niet helemaal over. Ik raak een beetje gefrustreerd. “Debet. D-e-b-e-t.” Het lukt eindelijk, m’n vriend heeft de website gevonden. Hehe. Niet veel later word ik keihard uitgelachen. “Dor, als je iets gaat citeren, doe het dan in ieder geval góed.” Hij laat me de website over ‘de betoverde zolder’ zien. Oja. Op zich is die titel wat logischer. Oeps. Ik heb dan ook mijn excuses aangeboden aan m’n vriend. Maar: planken in the pocket!

 

7 oktober 2017

Magnetron moments

In de groepsapp stuurt mijn schoonmoeder een foto van haar kleinzoons (mijn neefjes). Ze spelen in een grote doos waar de nieuwe magnetron in zat. “Precies dezelfde, een topmodel!” Aldus mijn schoonmoeder. “De vorige was 9 jaar, echt al een bejaarde. Helaas ging hij kapot toen één van de jongens iets deed wat niet mocht. Ik draaide me te abrupt om en sloeg de deur kapot. Vervolgens ging het licht niet meer uit en draaide hij lugubere rondjes.” De horror.

 

9 oktober 2017

Creatief gamen

Claustrofobie. Liftangst. Nee, dat is iets waar Laura en ik gelukkig geen last van hebben. Vroeger ook niet, trouwens. Ik kan me nog een dag herinneren waarop we vrij fanatiek gebruik maakten van de lift. We moeten een jaar of tien zijn geweest en we waren die dag op visite in het ziekenhuis. Een ziekenhuis is nou niet bepaald een plek waar je je als kind helemaal kunt uitleven, dus soms moet je het zelf een beetje leuk maken. Nou, dat deden we. “Eerste verdieping. Tweede verdieping. Derde verdieping. Tweede verdieping. Derde verdieping.” De ‘liftstem’ werd nog net niet schor door ons. Het moet er komisch uit hebben gezien, twee dezelfde meisjes, flink aan het giechelen in een lift. Want we hadden regelmatig bezoek in ‘onze’ lift, zeker! We probeerden ook andere liften uit en kwamen dan op gangen die we nog niet kenden. Er waren liften met stoeltje, zonder stoeltje, met spiegel, zonder spiegel. Rode liften, blauwe liften. Toch was er die dag een moment waarop de lift ineens wel erg lang bleef hangen tussen twee verdiepingen in. Oh nee. “Eh, volgens mij zit hij vast.” Goh. “We moeten op de alarm knop drukken denk ik. Wil jij dat doen?” Eigenlijk durfden we allebei niet zo goed. Uiteindelijk drukte dan toch één van ons heel stoer op de bel. “Mevrouw, we zitten vast in de lift.” Hoe vaak zou de liftmevrouw al opgebeld zijn door een jong meisje? “In welke lift zit je?” Dat was een ingewikkelde vraag. “Eh, de rode?”

Ik weet niet hoe lang we hebben moeten wachten tot we ‘gered’ waren, maar ik weet nog wel heel goed dat ons avontuur daarna voorbij was. Geen gespeel meer. Alleen nog maar functionele liftbezoekjes.

 

14 oktober 2017

“Vergeet niet een noodpakketje mee naar boven te nemen!”

Zo, daar zitten we dan. Kamperen op bed. Voordat de ‘vloerman’ kwam, heb ik nog even snel een wc-rol (vooruitziende blik!), de waterkoker, theezakjes, een beker en een zak chips boven gebracht. Ook legde ik de brugklastoetsen op bed. Lekker een avondje nakijken.

Mijn vriend zit momenteel in het buitenland voor zijn werk, dus met ‘we’ bedoel ik de katten en ik. De vloer staat in de nabewerkingsolie en we mogen er vanavond niet meer op lopen. Doordat we boven geen deur voor de trap hebben, moeten de katten noodgedwongen in een kamer worden opgesloten omdat ze anders gaan stempelen.

Uiteraard wordt het allemaal heel interessant voor de katten wanneer ze iets niet mogen. Als een stel pubers zitten ze voor de deur te miauwen, zeurend dat ze naar beneden willen. Niks ervan. Ga maar met de wc-rol spelen. Mama moet nakijken.

 

17 oktober 2017

Love the interpretation

Na de les ligt er nog een blauwe brillenkoker op een tafel. Ik weet niet meer precies wie er gezeten heeft, dus ik besluit de hele klas een mailtje te sturen via Magister. Om de details zo goed mogelijk over te brengen, meld ik ook de naam van het merk in mijn bericht.

Bonjour la classe,

Ik heb gisteren een blauwe brillenkoker van Niki Minn gevonden. Is deze van één van jullie?

Groetjes,

Madame Den Boer

 

Niet veel later krijg ik een berichtje terug:

Nee. Er zit geen Niki Minn in onze klas.

 

31 oktober 2017

Eigenlijk zouden we nu stil moeten zijn (verkort)

Na een prachtige opening van The Lion King, barst de zaal in applaus uit. Wanneer het applaus uiteindelijk wegsterft, wordt het in één klap donker op het podium. Verwachtingsvol kijk ik wat er nu gaat gebeuren. Op dat moment roept een kindje vooraan heel hard en verbaasd: “was dat het?!” Waarop het publiek opnieuw losbarst.