Het is vrijdagmiddag en ik ben onderweg naar een afscheidsreceptie van een collega. Ze heeft ruim dertig jaar bij ons op school gewerkt en neemt vandaag afscheid: we gaan haar missen!
Onderweg naar de receptie scheur ik stad en land af om nog wat attributen (van die snorretjes, brillen en hoedjes op een stokje om voor je hoofd te houden tijdens de foto) te kopen voor het fotohokje dat we hebben ingericht voor het feest. Nu denk je misschien: goh, goed gepland zeg, zo vlak voor het feest nog even winkelen? Nou… ik heb dus dágenlang reikhalzend naar de postbode uitgekeken, maar mijn bestelde pakketje kwam maar niet en kwam maar niet. Zo lang mogelijk heb ik geprobeerd om het ‘live’ winkelen uit te stellen, omdat ik de hoop hield dat de postbode nog kwam. Helaas… uiteindelijk moet ik toch maar even gauw wat winkels af. Na bij Hema en de Action tevergeefs gekeken te hebben, kom ik mijn tante toevallig tegen. Ze geeft me de tip om langs de feestwinkel te gaan, daar hebben ze die spullen zeker weten. Top! Uiteindelijk slaag ik drie kwartier voordat het feest begint en ben ik nu dus gauw onderweg naar school.
Voordat mijn tocht vanmiddag begon, was mijn benzinetank al aan de lege kant. Nu heeft het wijzertje zich echter flink in het rood genesteld. Ik red nog nét de heenweg, dan ga ik tanken! Spreek ik met mezelf af. Even later rijd ik op de snelweg, die op dat moment een beetje omhoog gaat. Direct springt mijn tanklampje aan. “HUH?!” Op zich is een tanklampje niet iets bijzonders, zéker niet wanneer je weet dat je tank bijna leeg is, maar het is toch even schrikken. Ik was half vergeten dat ik dit lampje had (in de drie jaar dat ik mijn auto nu rijd, heb ik hem één keer eerder gezien) en ik begin hem dus ook wel een beetje te knijpen. Ik hoor de stem mijn vriend direct in mijn achterhoofd: “joh, je kunt nu nog makkelijk heen en weer als het moet,” maar echt comfortabel zit ik nu niet in mijn auto. Godzijdank kan ik me door mijn buit eventueel wel vermommen met een snorretje, een brilletje en een kusmondje, mocht ik toch nog langs de weg belanden 😉
Arme jij. Jachten, jagen, billen knijpen. Vliegende keep zijn. Adrenaline woest door je heen…het is toch hopelijk wel een geslaagd afscheidsfeest geworden, waarna je nog op tijd je auto van drinken kon voorzien zonder te stranden?