Per ongeluk

Ondanks dat het mijn vrije dag vandaag is, heb ik er al een aantal uurtjes werk opzitten. Ik besluit dan ook om even naar buiten te gaan om boodschappen te halen. Omdat ik best veel nodig heb, kies ik ervoor om met de fiets te gaan. Kan ik mooi die tassen aan mijn stuur hangen!

Bij de supermarkt kan ik álles vinden, op de verse pasta na. Komt wel een andere keer. Ik fiets weer terug naar huis, dump alle spullen thuis en maak aanstalten om weer aan het werk te gaan. Na een half uur niksen besluit ik dat die verse pasta helemaal niet een andere keer komt. Ik ga die pasta halen! Lees: ik heb geen zin om te werken! Om het werken langer uit te stellen, besluit ik om te gaan lopen. En om naar een supermarkt te gaan die nog wat verder weg is, hihi.

Ik word weer helemaal vrolijk: het is zo heerlijk om buiten te zijn! Net wanneer ik af wil slaan zodat ik een stukje door het bos kan lopen, zie ik aan de weg wel heel veel mensen staan. Het is vandaag Alkmaars Ontzet, de dag waarop Alkmaar bevrijd is van de Spanjaarden. Ik heb inderdaad wel muziek gehoord buiten en er staat een enorme tent voor de deur, maar toch heb ik even gemist dat er aan de straat iets gaat gebeuren. Nieuwsgierig loop ik een stukje door: de mensenmassa blijft maar doorgaan. Onderweg vang ik flarden op van gesprekken. “Ze komen straks hier langs.” en “Het is bijna zo ver!” Spannend, het lijkt wel of de koning eraan komt!

Tien minuten later kijk ik mijn ogen uit naar de énorme optocht: Jezus komt voorbij, een grote slapende reus, de pastoor, dansende naaktslakken (?), een trommelgroep, de formule 1 en nog veel en veel meer. Ik ga vaker boodschappen doen, lachuh!