Lalalalala

We zijn gezellig aan het kletsen en het gespreksonderwerp is het laseren van je ogen. Laura is ook in de ruimte en zij heeft de hele leuke eigenschap dat ze niet zo goed tegen ‘horrorverhalen’ kan waarbij je je kunt inleven in hoe iets zou moeten zijn of voelen. We beginnen dus heel grappend over het verkeerd instellen van het laserapparaat, waardoor er teveel plakjes van het oog worden gebrand. Geen idee of dit überhaupt zo werkt, maar het effect bij Laura is niet minder groot daardoor. Ze begint enigszins moeilijk te kijken. “Ja, of dat er geen oog meer overblijft.” Mijn vader doet ook een duit in het zakje. “Ja, maar je moet ook oppassen, want het risico van laseren is” – op dit moment kan Laura de verhalen niet meer, doet haar vingers in haar oren en begint luid te ‘lalala-en’  “dat je later alsnog een leesbril moet dragen omdat je ogen toch nog verslechteren” maakt mijn vader de zin af. We beginnen keihard te lachen om deze totaal niet schokkende zin en Laura’s reactie daarop.

Volg:
Share:

3 Reacties

  1. 9 januari 2019 / 7:19 am

    Haha, arme Laura! Maar dat gevolg viel dan inderdaad nog mee 😉 Ik kan nu in mijn reactie helemaal uitweiden over de vreselijke gevolgen en bijwerkingen, maar ik houd me in 😛
    Romy schrijft over.. Foutje, bedankt! | 9 blogbloopers van mij

  2. Gerdiemar
    9 januari 2019 / 8:29 am

    Gruwgruw…hoe zit het dan met kijken naar een horrorfilm? Of doet Laura dat nevernooit net als ik? Of naar een bloederige operatie op tv? Gruw!

  3. Gerdiemar
    9 januari 2019 / 8:32 am

    Oeilalala, inbeeldingsvermogen kan gruwelijk zijn. Thrillers, horror zien, getsiedekkie, ook zeer lalalala…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge