Na onze drukbezochte tweede open avond op school ben ik zojuist om 23:00 thuisgekomen. Het was een gezellige avond met enthousiaste kinderen (en ook wel een paar van die “ik-háátte-Frans”/”trauma-aan-mijn-docent-van-toen”/”je-ne-parle-pas-français”-ouders) die kwamen kijken. Zoals altijd hebben wij de voorstelling van Les trois petits cochons opgevoerd en het was wederom een succes. “Wow, kunnen ze dit echt na twee maanden Frans?!”
Om 22:20 stapte ik moe maar voldaan in mijn auto en begon ik aan mijn terugreis. Straks nog even een verslag van Londen schrijven, gaat het me lukken? Nadat ik vervolgens een halve minuut braaf voor een knipperend oranje stoplicht heb staan wachten totdat het groen zou worden, besloot ik van niet, hahaha. Zie aanstaande zaterdag! Welterusten!!
Haha, gelijk heb je hoor! Wel leuk om te horen dat de voorstelling zo’n succes was! Alhoewel ik nu stiekem wel heel benieuwd ben naar deel 2 van je Londen-verslag 😉
Romy schrijft over.. Action-koopjes | Stickers, letterbord, perfecte panty’s & meer
De aandoenlijke driebiggetjesopvoering weegt wat bloginbreng betreft goed op tegen het verder beklimmen van StPaul’s Cathedral vanaf de whispering galery, ja toch?